کشتی پرنده برفراز جنگل های آمازون

جنگل های آمازون را ریه های زمین می نامند. اما این منبع طبیعی ارزشمند موجب بروز مشکلاتی در زمینه حمل و نقل انواع کالاها و بار در برزیل می شود.

به همین دلیل گروهی از افراد نوآور به سرپرستی مارسلو فلیپیس (Marcelo Felippes) به فکر راه حلی نوین برای این مساله یعنی بهره گیری از نوعی کشتی پرنده افتادند. مجله نیوساینتیست به تازگی مصاحبه ای را با آقای فلیپس ترتیب داده و جزئیات این طرح را از وی جویا شده است.

 

چه چیزی سبب شد به فکر ساخت بالون پرنده برای حمل کالا بر فراز آمازون بیافتید؟

در سال های 1980، من در ارتش برزیل خدمت می کردم و شاهد دشواری هایی موجود در زمینه حمل و نقل انواع تجهیزات به ویژه توسط یگان های حاضر در مناطق با تراکم گیاهی بالا در این جنگل بودم. سالهاست که ارتش برزیل از انواع بالون و کشتی های پرنده برای پایش مرزهای خود استفاده می کند.

 

کشتی پرنده چه مزایایی دارد؟

آمازون منطقه ای بسیار خشن بوده و حمل و نقل انواع تجهیزات در آن به صورت زمینی کاری بس دشوار است. هر ساله در این منطقه، سطح آب بالا می آید و همین موجب فرسایش و از بین رفتن جاده ها می شود و یا اینکه جاده ها در زیر گل و لای مدفون می شوند. برای عبور از رودهای مختلف موجود در مسیر، تعداد زیادی کشتی کوچک در آمازون موجود است. اکنون دو گزینه اصلی حمل و نقل رودخانه ای و هوایی را در اختیار داریم، اما اولی بسیار کند و دومی نیز بسیار پرهزینه است. کشتی های پرنده به مراتب ارزان تر از هواپیما و نیز سریع تر از حمل و نقل دریایی هستند.

 

آیا این شیوه جدید بیشتر دوستدار محیط زیست است؟

بله! دقیقا! برای حمل و نقل بارهای سنگین نیاز به کشتی های روباز دارید و برای آوردن این کشتی ها به منطقه مورد نظر، باید مسیر حرکت آنها از گیاهان پاک شود. اما این کار به بهای از بین رفتن گیاهان موجود و آسیب به حیات وحش تمام می شود. جاده ها آسیب های زیادی به بوم زیست آمازون وارد می کنند. افرادی که به منظور کشاورزی و یا شکار در این جنگل ها ساکن می شوند نیز به آمازون آسیب وارد می کنند. کشتی های هوایی نیاز چندانی به زیرساخت های زمینی این چنینی ندارند و جالب اینجاست که این کشتی زمینی می تواند بدون سوخت گیری مجدد تا 20 روز در آسمان بماند. همچنین میزان آلودگی این وسیله به مراتب کمتر از هواپیما است.

 

لطفا در مورد پیشرفت ساخت کشتی پرنده تان هم توضیح دهید.

نخستین کشتی پرنده دارای خدمه ما که توانایی حمل 2 تن بار را دارد، تا چند ماه آینده کامل خواهد شد. سپس وارد فرآیند تولید انبوه این کشتی های پرنده می شویم که هر کدام توانایی حمل 30 تن بار را خواهند داشت. این دستگاه ها 140 متر طول داشته و 60 متر نیز ارتفاع دارند و سرعت حداکثری آنها نیز بین 80 تا 120 کیلومتر در ساعت خواهد بود.

 

چه استفاده هایی از این وسیله خواهد شد؟

کاهش وابستگی به زیرساخت های زمینی سبب می شود که این وسیله برای حمل بارهای سنگین در مناطقی که حمل و نقل در آنها دشوار است، گزینه ای برتر باشد. برای نمونه این کشتی های پرنده می توانند توربین های برق آبی، دکل های خطوط انتقال برق ولتاژ بالا و یا پره های توربین های بادی را با کمترین مشکل به مقصد برسانند.

 

در این مسیر با چه چالش هایی روبرو هستید؟

بزرگ ترین چالش پیش رو، غلبه بر ترس مردم است. مردم بیشتر به یاد جنبه هایی منفی از این وسیله نظیر انفجار کشتی پرنده معروف «هیدنبرگ» در سال 1937 و یا British R101 در سال 1930 می افتند. کشتی پرنده ما از هلیوم پر می شود. گاز هلیوم نه آتش می گیرد و نه منفجر می شود. همچنین موادی که در ساخت این وسیله استفاده می کنیم کامپوزیتی هستند که موجب جذب صاعقه نمی شوند. در هر صورت بر این باوریم که این وسیله بسیار ایمن است.

 

آیا این وسیله می تواند موجب جذب گردشگر شود؟

صحنه های جالب و زیبایی از رودخانه و جنگل را می توان از درون این کشتی پرنده در آسمان مشاهده کرد. با اینکه گردشگری اولویت ما به شمار نمی رود، اما شاید بتوانیم از این وسیله در المپیک 2016 ریودوژانیرو استفاده کنیم. تا آن زمان تعداد زیادی از این وسایل را در اختیار خواهیم داشت. 

No tags for this post.