محققان امریکایی موفق به شناسایی و کشف مجموعه یازده ژن شده اند که به سرعت و با دقت بالا قادرند مسمومیت خونی (sepsis) را تشخیص دهند و عفونت بیمارانی که در اثر دیگر التهاب ها دچار عفونت شده باشد را نیز شناسایی کنند .
مسمومیت خونی یا (sepsis) یک بیماری عفونی ناشی از گسترش باکتری در خون است که اغلب بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ، را تهدید می کند . این بیماری به سرعت پیشرفت کرده و باعث کاهش خطرناک فشار خون شده و به اندام های مهم بدن آسیب شدید وارد می کند .
دکتر پوروش کهتری (Purvesh Khatri) استادیار پژوهش انفورماتیک زیست پزشکی در دانشگاه استنفورد (Stanford University) ایالات متحده امریکا ، در بیانیه ای اعلام کرد : " تشخیص دقیق و به سرعت این بیماری برای پزشکان بسیار مهم است چرا که خطر مرگ ، اینگونه بیماران را تهدید می کند و با گذشت زمان این خطر افزایش پیدا خواهد کرد . "
او در ادامه توضیح داد : " تشخیص بیماری مسمومیت خونی که ناشی از عفونت نباشد ، بسیار دشوار است . در حال حاضر تنها راه تشخیص که می تواند به این عمل کمک کند ، بسیار آهسته و با دقت پایین انجام می شود . "
در این پژوهش ها ، دکتر کهتری و همکارانش به مطالعه و بررسی بیش از دو هزار و 900 نمونه خون از هزار و 600 نفر پرداختند . آنها در نهایت دریافتند که مجموعه ای از یازده ژن ، حملات ناچیزی را در فعالیت های دو تا پنج روز پیش از اینکه بیمار به مسمویت خونی تشخیص داده شود ، نشان می دهند .
دکتر کهتری در رابطه با این ویژگی خاص می گوید : " این موضوع بدان معناست که یک آزمایش خون بر اساس این ژن ها می تواند به تشخیص زودهنگام بیماری مسمویت خونی منجر شود که در کاهش مرگ و میر اینگونه بیماران بسیار موثر خواهد بود . "
این پژوهشگران همچنین دریافتند که تشخیص بیماری مسمومیت با توجه به فعالیت های این ژن ها از دقت بسیار بیشتری نسبت به روش های معمول برخوردار است .
لازم به ذکر است که در حال حاضر مسمومیت های خونی علت اصلی مرگ و میرهای بیمارستانی در ایالات متحده امریکا به حساب می آید . بر اساس گزارش های آماری ، نزدیک به نیمی از تعداد کل این مرگ و میرها ، حداقل 750 هزار امریکایی هر ساله به مرگ زودرس دچار می شوند . بر آورد می شود که هر ساله هزینه ای معادل 24 میلیارد دلار به سیستم بهداشت و درمان این کشور اختصاص پیدا می کند . در خاتمه لازم به توضیح است که شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله امریکایی Science Translational Medicine منتشر شده است .
No tags for this post.