سازمان بهداشت جهانی در هفتادمین سال تاسیس، از رهبران جهان خواست تا به تعهدات خود در توافق سال 2015 مبنی بر تلاش برای توسعه پایدار، عمل کرده و اقدامات ویژه ای برای تحقق شعار "سلامتی برای همه" انجام دهند. به عبارت دیگر کشورها باید برنامه هایی را برای دستیابی هر فرد در هر نقطه از جهان، به خدمات بهداشتی و سلامتی باکیفیت و ضروری، بدون مواجهه با مشکلات مالی فراهم کنند.
حقایق کلیدی درباره پوشش همگانی سلامت (UHC )
در اینجا به برخی از حقایق و آمار درباره وضعیت امروز پوشش همگانی سلامت (UHC ) اشاره شده است:
- حداقل نیمی از جمعیت جهان هنوز پوشش کامل خدمات ضروری سلامت را ندارند.
- حدود 100 میلیون نفر هنوز با "فقر شدید" (که در حدود 1.90 دلار یا کمتر در روز است، زندگی می کنند)، تحت فشار قرار می گیرند؛ چرا که باید برای مراقبت های بهداشتی و سلامتی هزینه کنند.
- بیش از 800 میلیون نفر (تقریبا 12 درصد از جمعیت جهان) حداقل 10 درصد از بودجه خانوار خود را صرف پرداخت هزینه های مراقبت های بهداشتی کرده اند، این بدان معناست که برخی از خانواده ها باید بین سلامتی و سایر ضروریات مانند غذا یا آموزش یکی را انتخاب کنند.
- جایی که زندگی می کنید تا حد زیادی روی دسترسی شما به خدمات سلامت ضروری تاثیرگذار است.
- هزینه های فاجعه بار برای مراقبت های بهداشتی یک مشکل جهانی است. در کشورهای ثروتمند اروپایی، آمریکای لاتین و بخش هایی از آسیا که بیشترین سطح دسترسی به خدمات بهداشتی را کسب کرده اند، تعداد افرادی که حداقل 10 درصد از بودجه خانوار را صرف هزینه های بهداشتی و سلامت می کنند رو به افزایش است.
- تمام کشورهای عضو سازمان ملل متحد توافق کرده اند تا به عنوان بخشی از اهداف توسعه پایدار تلاش کنند تا سال 2030 به پوشش همگانی سلامت (UHC) دست یابند.
پوشش همگانی سلامت (UHC) به چه معناست؟
UHC به این معناست که تمامی افراد و جوامع بدون رنج و فشار مالی، خدمات بهداشتی دریافت کنند که این شامل طیف گسترده ای از خدمات بهداشتی با کیفیت و ضروری از ارتقای سلامت تا پیشگیری، درمان، توانبخشی و مراقبت های تسکین دهنده، می شود.
UHC دسترسی همه افراد به خدمات بهداشتی مرتبط با مهمترین علل بیماری و مرگ و میر، فراهم می کند. همچنین اطمینان می دهد که کیفیت خدمات ارایه شده، به اندازه کافی در بهبود و سلامت افراد تاثیرگذار باشد.
دستیابی به UHC یکی از اهداف کشورها در تدوین برنامه توسعه پایدار سال 2015 بوده است. کشورهایی که به سمت UHC حرکت می کنند، در دستیابی به سایر اهداف سلامتی نیز موفقیت بیشتری کسب می کنند. چراکه بهداشت مطلوب به کودکان برای یادگیری بهتر، به بزرگسالان برای کسب درآمد بیشتر و به سایرین برای فرار از فقر و همچنین تقویت پایه های توسعه اقتصادی طولانی مدت کمک می کند.
پوشش همگانی سلامت(UHC)، تنها شامل خدمات درمانی فردی نیست، بلکه خدمات مبتنی بر جمعیت مانند کمپین های سلامت عمومی، افزودن فلوراید به آب و یا کنترل پشه های ناقل بیماری و غیره را نیز شامل می شود.
چگونه کشورها به تحقق اهداف UHC کمک می کنند؟
حرکت به سمت UHC نیازمند تقویت سیستم های بهداشتی در همه کشورهاست. ساختارهای تأمین مالی قوی بسیار مهم و ضروری هستند. هنگامی که مردم مجبورند بیشتر هزینه های خدمات بهداشتی را از جیب خود بپردازند، فقرا اغلب قادر به دریافت بسیاری از خدمات مورد نیاز نبوده و حتی ثروتمندان نیز در زمان مواجهه با بیماریهای سخت و طولانی مدت با مشکلات مالی روبرو می شوند. در این راستا می توان از اندوخته مالی سازمانهایی همچون بیمه به عنوان راهکاری برای کاهش ریسک های مالی بیماریها در بین اقشار جامعه کمک گرفت.
UHC نه تنها بر خدمات تحت پوشش، بلکه بر نحوه تامین مالی، مدیریت و ارایه آنها نیز تاکید دارد. در همین راستا تغییر اساسی نحوه اریه خدمات یک ضرورت است. به عبارت دیگر ارایه خدمات باید بر اساس نیاز افراد و جوامع، ادغام یافته و یا متمرکز شود. این مساله می تواند تغییر مجدد سیستم خدمات سلامتی برای کسب اطمینان از تنظیم مناسب مراقبت ها در تاثیرگذارترین حالت و همچنین ایجاد تعادل صحیح بین نحوه مراقبت از بیمار و تقویت آنها را شامل شود. خدمات بهداشتی و سلامتی، از جمله خدمات پزشکی سنتی و دارویی مکمل، که در حول نیازها و انتظارات افراد و جوامع سازمان یافته است، به آنها کمک می کند تا نقش فعالتری در بهداشت و سیستم سلامتی خود ایفا کنند.
آیا UHC قابل اندازه گیری است؟
بله نظارت و بررسی میزان پیشرفت UHC بر روی دو مورد متمرکز است:
• نسبت جمعیتی که بتواند به خدمات سلامتی با کیفیت و ضروری دسترسی پیدا کند.
• نسبت جمعیتی که میزان زیادی از درآمد خانوار را برای سلامتی هزینه می کنند.
سازمان جهانی بهداشت از 16 خدمت بهداشتی و سلامتی ضروری در 4 دسته به عنوان شاخص هایی برای تعیین سطح و میزان پوشش در کشورها، استفاده می کند.
بهداشت باروری، مادر، نوزاد و کودک:
•برنامه ریزی خانوادگی
• مراقبت قبل و در حین زایمان
• ایمنی کامل کودک
• مراقبتهای بهداشتی برای ذات الریه
بیماری های عفونی:
• درمان سل
• درمان ضد ویروسی HIV
• استفاده از شبکه های تخت برای جلوگیری از مالاریا
• تامین بهداشت مناسب
بیماری های غیر مسری:
• پیشگیری و درمان فشار خون بالا
• پیشگیری و درمان قند خون بالا
غربالگری سرطان دهانه رحم
• جلوگیری از مصرف دخانیات
حجم و دسترسی به خدمات:
• دسترسی به بیمارستان
• نسبت کارکنان بهداشتی
• دسترسی به داروهای ضروری
• امنیت بهداشتی: تطابق با مقررات بین المللی سلامت.
برای این روز جهانی همچنین پیام های کلیدی تدوین شده است:
- پوشش همگانی سلامت به معنای اطمینان از این مساله است که همه افراد در هر زمان و مکان بدون فشارها و سختی های مالی به خدمات باکیفیت بهداشتی دسترسی داشته باشند.
- هیچ کس نباید بین سلامت خوب و سایر نیازهای زندگی، یکی را انتخاب کند.
- UHC کلید سلامت و رفاه مردم و جامعه است.
- تحقق UHCشدنی است. برخی کشورها پیشرفت خوبی داشته اند و در حال حاضر چالش آنها حفظ پوشش خدمات سلامت برای برآورده ساختن انتظارات مردم است.
• همه کشورها می توانند به روش های مختلف به UHC برسند: یک نسخه یکسان برای همه مناسب نیست. اما هر کشوری می تواند برای پیشبرد UHC کاری انجام دهد.
• همه می توانند در مسیر تحقق UHC ، با شرکت در مذاکرات و نشست های آن سهمی داشته باشند.
"جهانی شدن" در UHC به معنای "برای همه" است، بدون تبعیض و بدون حذف هیچ کس. هر کس در هر مکان و نقطه ای حق دارد که از خدمات بهداشتی و سلامتی استفاده کند بدون اینکه در فقر و گرفتاری غوطه ور شود.
گفتنی است که سازمان جهانی بهداشت همزمان با سازماندهی برنامه های هفتادمین سالگرد روز جهانی بهداشت، این برنامه ها را به مبارزه برای مراقبت های همگانی سلامت اختصاص داده است.
با توجه به اطلاعات وب سایت سازمان، هدف اصلی ساختن دنیایی است که در آن همه به خدمات بهداشتی مورد نظر، بدون نگرانی از بدهکار شدن در قبال استفاده از خدمات، دسترسی داشته باشند.
این سازمان گزارش می دهد که نیمی از جهان در حال حاضر از دسترسی به خدمات پزشکی مناسب محروم هستند .. و همچنین 100 میلیون نفر دیگر نیز به دلیل پرداخت صورتحساب های خدمات پزشکی دچار فقر شده اند.
کشورهای دارای خدمات بهداشت همگانی
چندین کشور در سراسر جهان دارای سیستم خدمات بهداشت همگانی هستند. ازبکستان، امارات متحده عربی، ترینیداد و توباگو، سوئیس، سوئد، سیشل، روسیه، پرو، نروژ، نیوزیلند، موناکو، لوکزامبورگ، اسرائیل، یونان، آلمان، فرانسه، دانمارک، استرالیا و بسیاری دیگر، خدمات سلامت همگانی را در اختیار شهروندان خود قرار داده اند. با این حال، آمریکا یکی از تنها کشورهای توسعه یافته در جهان است که چنین سیستمی را برای شهروندان خود فراهم نکرده است.
سازمان بهداشت جهانی در هفتادمین سال تاسیس، از رهبران جهان خواست تا به تعهدات خود در توافق سال 2015 مبنی بر تلاش برای توسعه پایدار، عمل کرده و اقدامات ویژه ای برای تحقق شعار "سلامتی برای همه" انجام دهند. به عبارت دیگر کشورها باید برنامه هایی را برای دستیابی هر فرد در هر نقطه از جهان، به خدمات بهداشتی و سلامتی باکیفیت و ضروری، بدون مواجهه با مشکلات مالی فراهم کنند.
حقایق کلیدی درباره پوشش همگانی سلامت (UHC )
در اینجا به برخی از حقایق و آمار درباره وضعیت امروز پوشش همگانی سلامت (UHC ) اشاره شده است:
- حداقل نیمی از جمعیت جهان هنوز پوشش کامل خدمات ضروری سلامت را ندارند.
- حدود 100 میلیون نفر هنوز با "فقر شدید" (که در حدود 1.90 دلار یا کمتر در روز است، زندگی می کنند)، تحت فشار قرار می گیرند؛ چرا که باید برای مراقبت های بهداشتی و سلامتی هزینه کنند.
- بیش از 800 میلیون نفر (تقریبا 12 درصد از جمعیت جهان) حداقل 10 درصد از بودجه خانوار خود را صرف پرداخت هزینه های مراقبت های بهداشتی کرده اند، این بدان معناست که برخی از خانواده ها باید بین سلامتی و سایر ضروریات مانند غذا یا آموزش یکی را انتخاب کنند.
- جایی که زندگی می کنید تا حد زیادی روی دسترسی شما به خدمات سلامت ضروری تاثیرگذار است.
- هزینه های فاجعه بار برای مراقبت های بهداشتی یک مشکل جهانی است. در کشورهای ثروتمند اروپایی، آمریکای لاتین و بخش هایی از آسیا که بیشترین سطح دسترسی به خدمات بهداشتی را کسب کرده اند، تعداد افرادی که حداقل 10 درصد از بودجه خانوار را صرف هزینه های بهداشتی و سلامت می کنند رو به افزایش است.
- تمام کشورهای عضو سازمان ملل متحد توافق کرده اند تا به عنوان بخشی از اهداف توسعه پایدار تلاش کنند تا سال 2030 به پوشش همگانی سلامت (UHC) دست یابند.
پوشش همگانی سلامت (UHC) به چه معناست؟
UHC به این معناست که تمامی افراد و جوامع بدون رنج و فشار مالی، خدمات بهداشتی دریافت کنند که این شامل طیف گسترده ای از خدمات بهداشتی با کیفیت و ضروری از ارتقای سلامت تا پیشگیری، درمان، توانبخشی و مراقبت های تسکین دهنده، می شود.
UHC دسترسی همه افراد به خدمات بهداشتی مرتبط با مهمترین علل بیماری و مرگ و میر، فراهم می کند. همچنین اطمینان می دهد که کیفیت خدمات ارایه شده، به اندازه کافی در بهبود و سلامت افراد تاثیرگذار باشد.
دستیابی به UHC یکی از اهداف کشورها در تدوین برنامه توسعه پایدار سال 2015 بوده است. کشورهایی که به سمت UHC حرکت می کنند، در دستیابی به سایر اهداف سلامتی نیز موفقیت بیشتری کسب می کنند. چراکه بهداشت مطلوب به کودکان برای یادگیری بهتر، به بزرگسالان برای کسب درآمد بیشتر و به سایرین برای فرار از فقر و همچنین تقویت پایه های توسعه اقتصادی طولانی مدت کمک می کند.
پوشش همگانی سلامت(UHC)، تنها شامل خدمات درمانی فردی نیست، بلکه خدمات مبتنی بر جمعیت مانند کمپین های سلامت عمومی، افزودن فلوراید به آب و یا کنترل پشه های ناقل بیماری و غیره را نیز شامل می شود.
چگونه کشورها به تحقق اهداف UHC کمک می کنند؟
حرکت به سمت UHC نیازمند تقویت سیستم های بهداشتی در همه کشورهاست. ساختارهای تأمین مالی قوی بسیار مهم و ضروری هستند. هنگامی که مردم مجبورند بیشتر هزینه های خدمات بهداشتی را از جیب خود بپردازند، فقرا اغلب قادر به دریافت بسیاری از خدمات مورد نیاز نبوده و حتی ثروتمندان نیز در زمان مواجهه با بیماریهای سخت و طولانی مدت با مشکلات مالی روبرو می شوند. در این راستا می توان از اندوخته مالی سازمانهایی همچون بیمه به عنوان راهکاری برای کاهش ریسک های مالی بیماریها در بین اقشار جامعه کمک گرفت.
UHC نه تنها بر خدمات تحت پوشش، بلکه بر نحوه تامین مالی، مدیریت و ارایه آنها نیز تاکید دارد. در همین راستا تغییر اساسی نحوه اریه خدمات یک ضرورت است. به عبارت دیگر ارایه خدمات باید بر اساس نیاز افراد و جوامع، ادغام یافته و یا متمرکز شود. این مساله می تواند تغییر مجدد سیستم خدمات سلامتی برای کسب اطمینان از تنظیم مناسب مراقبت ها در تاثیرگذارترین حالت و همچنین ایجاد تعادل صحیح بین نحوه مراقبت از بیمار و تقویت آنها را شامل شود. خدمات بهداشتی و سلامتی، از جمله خدمات پزشکی سنتی و دارویی مکمل، که در حول نیازها و انتظارات افراد و جوامع سازمان یافته است، به آنها کمک می کند تا نقش فعالتری در بهداشت و سیستم سلامتی خود ایفا کنند.
آیا UHC قابل اندازه گیری است؟
بله نظارت و بررسی میزان پیشرفت UHC بر روی دو مورد متمرکز است:
• نسبت جمعیتی که بتواند به خدمات سلامتی با کیفیت و ضروری دسترسی پیدا کند.
• نسبت جمعیتی که میزان زیادی از درآمد خانوار را برای سلامتی هزینه می کنند.
سازمان جهانی بهداشت از 16 خدمت بهداشتی و سلامتی ضروری در 4 دسته به عنوان شاخص هایی برای تعیین سطح و میزان پوشش در کشورها، استفاده می کند.
بهداشت باروری، مادر، نوزاد و کودک:
•برنامه ریزی خانوادگی
• مراقبت قبل و در حین زایمان
• ایمنی کامل کودک
• مراقبتهای بهداشتی برای ذات الریه
بیماری های عفونی:
• درمان سل
• درمان ضد ویروسی HIV
• استفاده از شبکه های تخت برای جلوگیری از مالاریا
• تامین بهداشت مناسب
بیماری های غیر مسری:
• پیشگیری و درمان فشار خون بالا
• پیشگیری و درمان قند خون بالا
غربالگری سرطان دهانه رحم
• جلوگیری از مصرف دخانیات
حجم و دسترسی به خدمات:
• دسترسی به بیمارستان
• نسبت کارکنان بهداشتی
• دسترسی به داروهای ضروری
• امنیت بهداشتی: تطابق با مقررات بین المللی سلامت.
برای این روز جهانی همچنین پیام های کلیدی تدوین شده است:
- پوشش همگانی سلامت به معنای اطمینان از این مساله است که همه افراد در هر زمان و مکان بدون فشارها و سختی های مالی به خدمات باکیفیت بهداشتی دسترسی داشته باشند.
- هیچ کس نباید بین سلامت خوب و سایر نیازهای زندگی، یکی را انتخاب کند.
- UHC کلید سلامت و رفاه مردم و جامعه است.
- تحقق UHCشدنی است. برخی کشورها پیشرفت خوبی داشته اند و در حال حاضر چالش آنها حفظ پوشش خدمات سلامت برای برآورده ساختن انتظارات مردم است.
• همه کشورها می توانند به روش های مختلف به UHC برسند: یک نسخه یکسان برای همه مناسب نیست. اما هر کشوری می تواند برای پیشبرد UHC کاری انجام دهد.
• همه می توانند در مسیر تحقق UHC ، با شرکت در مذاکرات و نشست های آن سهمی داشته باشند.
"جهانی شدن" در UHC به معنای "برای همه" است، بدون تبعیض و بدون حذف هیچ کس. هر کس در هر مکان و نقطه ای حق دارد که از خدمات بهداشتی و سلامتی استفاده کند بدون اینکه در فقر و گرفتاری غوطه ور شود.
گفتنی است که سازمان جهانی بهداشت همزمان با سازماندهی برنامه های هفتادمین سالگرد روز جهانی بهداشت، این برنامه ها را به مبارزه برای مراقبت های همگانی سلامت اختصاص داده است.
با توجه به اطلاعات وب سایت سازمان، هدف اصلی ساختن دنیایی است که در آن همه به خدمات بهداشتی مورد نظر، بدون نگرانی از بدهکار شدن در قبال استفاده از خدمات، دسترسی داشته باشند.
این سازمان گزارش می دهد که نیمی از جهان در حال حاضر از دسترسی به خدمات پزشکی مناسب محروم هستند .. و همچنین 100 میلیون نفر دیگر نیز به دلیل پرداخت صورتحساب های خدمات پزشکی دچار فقر شده اند.
کشورهای دارای خدمات بهداشت همگانی
چندین کشور در سراسر جهان دارای سیستم خدمات بهداشت همگانی هستند. ازبکستان، امارات متحده عربی، ترینیداد و توباگو، سوئیس، سوئد، سیشل، روسیه، پرو، نروژ، نیوزیلند، موناکو، لوکزامبورگ، اسرائیل، یونان، آلمان، فرانسه، دانمارک، استرالیا و بسیاری دیگر، خدمات سلامت همگانی را در اختیار شهروندان خود قرار داده اند. با این حال، آمریکا یکی از تنها کشورهای توسعه یافته در جهان است که چنین سیستمی را برای شهروندان خود فراهم نکرده است.
مترجم: گلاره کاویان
No tags for this post.