زردچوبه را در طب سنتی به نام‌های عروص‌الصفر، حشیشه‌الصفرا، عروق‌الزعفران و عروق‌الصباغین نیز می‌شناسند. طبیعت این گیاه دارویی ازنظر طب سنتی ایران، گرم و خشک است. زردچوبه در طب سنتی ایران به‌عنوان ماده‌ای جلادهنده و پاک‌کننده چشم شناخته می‌شود. همچنین زردچوبه در رفع انسداد کبدی و بهبود یرقان و نیز از بین بردن ورم شکم بسیار مؤثر است. به‌علاوه جویدن زردچوبه در تسکین دردهای دندانی تأثیر دارد.
از دیدگاه طب سنتی هند نیز که طبی بسیار کهن است، این گیاه برای درمان بیماری‌های التهابی مانند یرقان و آرتریت، پاک‌سازی خون، درمان اختلالات کبدی، معده‌ای، بینایی و دردهای دندانی استفاده می‌شده است. همچنین به‌عنوان یک داروی ضدبارداری، ضدمیکروب و باکتری، ضدعفونی‌کننده، بوزدا، ضدسرفه، سرماخوردگی و عطسه کاربرد داشته است.
زردچوبه در طب سنتی ایران به‌عنوان ماده‌ای جلادهنده و پاک‌کننده چشم شناخته می‌شود. همچنین زردچوبه در رفع انسداد کبدی و بهبود یرقان و نیز از بین بردن ورم شکم بسیار مؤثر است. به‌علاوه جویدن زردچوبه در تسکین دردهای دندانی تأثیر دارد.
محققین کشورمان به‌منظور شناسایی بیشتر ابعاد درمانی این گیاه دارویی برای درمان‌های امروزی، اصلی‌ترین ماده مؤثره آن یعنی «کورکومین» را در ترمیم زخم‌های جلدی مورد بررسی قرار داده و دیدگاه‌های طب جدید یا رایج را با طب‌های سنتی ایران و هند مورد مقایسه قرار داده‌اند.
این مطالعه که از طریق مروری جامع بر مقالات علمی پژوهشی منتشره صورت گرفته، توسط محققینی از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است.
بر اساس نتایج این پژوهش، مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که کورکومین می‌تواند در مقابل بسیاری از مواد مضر شیمیایی و محیطی تخریب‌کننده پوست از آن محافظت کند.
دکتر ابراهیم خادم، استادیار دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران و همکارشان در این پژوهش می‌گویند: «در خصوص دیدگاه طب سنتی ایران در مورد اثرات درمانی زردچوبه بر زخم و مشکلات پوستی، باید گفت کشیدن زردچوبه بر روی پوست در بهبود خارش‌های پوستی و جرب، تأثیرگذار است. همچنین پودر این گیاه، خشک‌کننده زخم‌ها و موجب تسکین درد و ورم آن‌ها است. به‌علاوه، استفاده از این گیاه به‌طور موضعی نیز موجب رفع کک‌ومک‌ها و لکه‌های پوستی صورت، خال‌ها و برآمدگی‌های سیاه‌وسفید روی بدن و آثار جراحات پوستی می‌شود».
این محققین ادامه می‌دهند: «طب سنتی آیورودای هندوستان نیز گیاه زردچوبه را یک درمان کاملاً رایج خانگی برای بهبود زخم می‌داند. اما در طب رایج این موضوع به شکلی بنیادی‌تر مورد توجه است. از دیدگاه این طب، التهاب، تکثیر سلولی، 
درواقع، بر اساس یافته‌های این پژوهش، کورکومین می‌تواند از طریق شرکت در بازسازی بافت، شکل‌گیری بافت گرانوله و رسوب کلاژن، موجب بهبود ترمیم زخم‌های پوستی شود. همچنین، استفاده موضعی از کورکومین به طرز مؤثری می‌توان مدت‌زمان بهبودی زخم‌های ناشی از آسیب‌های حرارتی را کاهش دهد.
مجریان این پژوهش در انتها اشاره نموده‌اند که این ترکیب دارویی طبیعی می‌تواند به‌عنوان یک راهکار درمانی جدید در بهبود انواع زخم در بیماران دچار آسیب‌های ناشی از سوختگی، تابش اشعه و لیزر مطرح باشد.
گفتنی است این یافته‌های علمی پژوهشی، در قالب یک مقاله در فصلنامه «گیاهان دارویی» وابسته به پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، به چاپ رسیده است.
گزارش: دکتر محمدرضا دلفیه
منبع: قربانی، ز. و خادم، ا. 1396. کاربردهای درمانی زردچوبه و ماده مؤثره آن کورکیومین در ترمیم زخم و بازسازی پوست در دیدگاه طب رایج و طب سنتی ایران. گیاهان دارویی، 16(4): 22-12.
No tags for this post.