دست‌های خود را تحسین کنید! این عبارت حاوی حقیقتی مهم درباره ذهن و مغز انسان است. این موضوع موردبررسی و توجه پژوهشگری به نام تونی دوکوپیل (Tony Dokoupil) قرار گرفت. مهم‌ترین بحث در این رابطه نوع مهارت افراد در انجام کارهای روزانه و استفاده از دست‌ها است. آیا شما ظرف‌ها را به‌خوبی می‌شویید؟ اتو کردن و تا کردن لباس‌ها را چطور؟ کار در حیاط و مرتب کردن آن و کارهای مشابه در طول روز ، هر یک تأثیراتی در مغز انسان دارد.
مغز انسان به‌گونه‌ای تکامل پیداکرده است که به ما در راستای استفاده از محیط پیرامون وجهانمان یاری کند. به‌عنوان نمونه در قرن نوزدهم میلادی، پزشکان برای درمان زنان مضطرب و دارای تشویش، استفاده از میل بافتنی و بافتن لباس‌های کاموایی را تجویز کرده و این درمان معمولاً مثمر ثمر بود. در این حالت، دستان به‌طور مداوم و یکسان اقدام به انجام حرکاتی تکراری کرده و مغز می‌داند نتیجه این حرکات منظم، یک کلاه یا لباس پشمی است و درنتیجه سیستم اعصاب و مغز آرام می‌شود.
موضوعی که در بین تمام این موارد مشترک است، چگونگی استفاده از دست‌ها است. به نظر می‌رسد که کار یدی و این‌گونه فعالیت‌ها موجب بروز خشنودی در مغز می‌شود. کلی لمبرت (Kelly Lambert) پژوهشگر اعصاب در دانشگاه ریچموند در این رابطه اعلام کرد: « من این کار را می‌توانم با عنوان داروهای رفتاری توصیف کنم. در این حالت، مغز ما براثر فعالیت‌هایی که انجام می‌دهیم و یا حرکات بدن ما واکنش نشان داده و تغییر می‌کند. این تغییرات مشابه تغییراتی است که توسط دارو در بدن ایجاد می‌شوند.» به گفته این پژوهشگر، مغز انسان به‌گونه‌ای تکامل پیداکرده است که به ما در راستای استفاده از محیط پیرامون وجهانمان یاری کند. به‌عنوان نمونه در قرن نوزدهم میلادی، پزشکان برای درمان زنان مضطرب و دارای تشویش، استفاده از میل بافتنی و بافتن لباس‌های کاموایی را تجویز کرده و این درمان معمولاً مثمر ثمر بود. در این حالت، دستان به‌طور مداوم و یکسان اقدام به انجام حرکاتی تکراری کرده و مغز می‌داند نتیجه این حرکات منظم، یک کلاه یا لباس پشمی است و درنتیجه سیستم اعصاب و مغز آرام می‌شود. البته باید در نظر داشت که کار کردن با دستان، همواره آسان و ساده نبوده و می‌تواند دشوار باشد به‌ویژه که امروزه ما کمتر از دستانمان استفاده کرده و کارهای یدی تا حد زیادی کمتر شده‌اند. بر اساس مطالعات انجام‌شده، در سال ۲۰۱۵ میزان شغل‌هایی که به‌جای فعالیت یدی در آن‌ها به مهارت‌های اجتماعی و تحلیلی نیاز است، به نسبت سال ۱۹۸۰ میلادی حدود ۹۴ درصد افزایش پیداکرده‌اند این موضوع در حالی است که شغل‌هایی که در آن نیاز به مهارت‌های فیزیکی وجود دارد در این بازه زمانی تنها ۱۲ درصد افزایش‌یافته است
کلی لمبرت در این رابطه می‌گوید: « نحوه انجام کارهای امروزی به‌گونه‌ای است که ما فقط روی صندلی نشسته‌ایم و دکمه‌ها را فشار می‌دهیم. این موضوع می‌تواند قابلیت کنترل محیطی را در انسان کاهش دهد.»
این پژوهشگر از جوندگان برای مطالعه نحوه اتصال مغز و حرکات فیزیکی استفاده کرده است. در این مطالعات مشخص شد که موش‌های صحرایی که برای جبران پاداش به فعالیت می‌پردازند، نشانه‌هایی از سلامت روان را نشان می‌دهند بنابراین، هنگامی‌که ما یک حیوان را که واقعاً با محیط سازگار بوده و بدون انجام فعالیت فیزیکی پاداش دریافت کرد را مطالعه کردیم، دریافتیم که هورمون‌های استرسشان بالا رفته و بسیاری از قابلیت‌های خود را از دست دادند.
این موضوع درباره انسان نیز صدق کرده و توصیه می‌شود تا آنجایی که می‌توانید خود را درگیر کارهای دستی کرده و سعی کنید در خانه یا محل کار، از دستانتان برای انجام کارهای مختلف استفاده کنید. این موضوع روی شرایط مغزی شما تأثیر داشته و توانائی‌هایتان را زیادتر می‌کند.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: cbsnews
No tags for this post.