چراکه، امروزه این رسانهها هستند که اطلاعات را جابه جا میکنند و باعث آگاهی بخشی مردم در سراسر جهان میشوند. از سوی دیگر، بحث در رابطه با مالکیت رسانه و نحوه نظارت برعملکرد آنها، در اعصار مختلف، دورههای متفاوتی را پشت سر گذاشته است.
دکتر حسن نمکدوست تهرانی روزنامهنگار و استاد علوم ارتباطات در گفتگو با خبرنگار سیناپرس در رابطه با وضعیت مالکیت و نحوه نظارت بر رسانه ها در کشور گفت: دخالتهای دولت در حوزه رسانه و مطبوعات کشور باعث شده رسانهها در کشورمان، از همان آغاز شکلگیری تاکنون برای حفظ منافع دولت فعالیت کنند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در حوزه مالکیت رسانه در وهله اول باید مقوله اقتصاد رسانه را بررسی کنیم. بحث اقتصاد رسانهها و اینکه چطور یک رسانه میتواند به تیراژ و مخاطبان خود وابسته باشد، بحث وسیعی است و جنبههای مختلفی دارد. یکی از جنبههای این مقوله موضوع مدیریت و مالکیت رسانههاست.
دکترنمکدوست عنوان کرد: همانطور که مستحضرید، مدیریت رسانهها و مطبوعات در کشور ما از آغاز ورود رسانه به کشور تاکنون عمدتا دولتی است و با علم به این موضوع، فراگیرترین رسانه کشورمان که رادیو و تلویزیون است به لحاظ مدیریت و مالکیت انحصاری و متعلق به حکومت است که این مساله بسیار ناخوشایند است.
مدیر مرکز آموزش موسسه همشهری ادامه داد: علاوه بر این موضوع، سهم عمدهای از بودجه سالانه کشور هم متعلق به صدا و سیماست، به سراغ روزنامههای کثیرالانتشار کشور هم که میرویم وضع به همین منوال است، به این معنی که در حقیقت حکومت سهم بسیار وسیعی از مالکیت رسانهها را هم برعهده دارد و علاوه بر این از آنها به عنوان ابزار پروپاگاندا و پیشبرد اندیشهها، اعتقادات و سیاستهای خودش استفاده میکند.
بیشتر بخوانید:
وی خاطرنشان کرد: از این رو، مادامیکه رسانه ها متکی به دولت و حکومت باشند پرواضح است که مالکیت آنها نیز دولتی می شود و این امری گریزناپذیر است.
دکترنمکدوست در ادامه افزود: البته اینکه انتظار داشته باشیم روزی به نقطه ای برسیم که رسانهها از طریق جذب مخاطب و فروش به خودکفایی برسند تقریبا ناممکن است؛ مگر در نشریات کم تیراژ تخصصی که معمولا تک رنگ بوده و بعضا به کسانی که مطالب را ارایه میدهند دستمزدی پرداخت نمیشود، ضمن اینکه قیمت بالایی هم دارند.
وی افزود: در هیچ جای دنیا فروش به تنهایی نمیتواند هزینه روزنامهها را تامین کند و بنابراین آگهیها همیشه وجود دارند. مگر در نشریات و خبرنامههای دولتی که منابع مالی از جای دیگر به تحریریه سرازیر میشود. بنابراین به صورت معمول تک فروشی و اشتراک به تنهایی نمیتواند هزینههای روزنامه را تامین کند و از این روست که نهادهای رسانهای صاحب نام دنیا اشکال دیگر کسب درآمد از قبیل فروش پژوهش و انتشار کتاب و سایر خدمات فروش مستقیم را هم تجربه میکنند.
گفتگو: هانیه حقیقی
No tags for this post.