یک ضرب‌المثل وجود دارد که می‌گوید نباید دوباره چرخ را اختراع کرد. بااین‌حال این امر وقتی به دنیای فناوری انتقال پیدا می‌کند، چندان صادق نیست.
تعریف امروزی ما از چرخ ماشین کاملا واضح و بدیهی است. یک ساختار پلاستیکی پیرامون یک محور فلزی که می‌توان آن را با هوا و یا سایر گازها پرکرده و به کمک آن جلوی ضربه‌های جاده به خودرو را گرفت. بااین‌حال متخصصان شرکت گودیر (Goodyear) به فکر رویکردی آینده محور برای طراحی مجدد چرخ افتاده‌اند.
این شرکت به‌تازگی طرح چرخ جدیدی را به نام اکسیژن معرفی کرده است که ازنظر ظاهری و باطنی به‌هیچ‌عنوان شباهتی به سایر چرخ‌های جهان ندارد.
اکسیژن یک چرخ از نوع فناوری بیوتکنولوژی است و می‌تواند به کاهش آلایندگی‌های محیط‌زیست پیرامون خود کمک بسیار بزرگی کند.
این چرخ می‌تواند با جذب رطوبت از جاده، گاز دی‌اکسید کربن را به خودش کشیده و درنتیجه یک فرایند زیستی درونی، از خودش اکسیژن آزاد کند.این امر می‌تواند موجب شود که سالانه حجم 4 هزار تن گاز دی‌اکسید کربن در جهان کاهش پیداکرده درنتیجه نیز جهان ما به‌جای سبزتر و بهتری بدل شود.
این مقدار برابر با کم کردن تعداد 4500 خودرو از جاده‌های جهان است و باید در نظر داشته باشید که با استفاده جهانی از این چرخ‌ها می‌توان شاهد چه تحولی بود.
از سوی دیگر امکانات زیستی، تنها ویژگی‌های این چرخ نیستند بلکه اکسیژن می‌تواند بااتصال به شبکه، نقش یک سیستم هوشمند را نیز ایفا کند.
قرار است تا از این چرخ به‌صورت رسمی در نمایشگاه خودروی ژنو رونمایی شود ولی هنوز مشخص نیست که چه زمانی شاهد ورود اکسیژن به جاده‌های جهان خواهیم بود.
No tags for this post.