پایههای مدیریتی لرزان؛ عامل مهاجرت بی صدای پرستاران
طی سال ها فشار کاری زیاد، تفاوت فاحش دستمزد و مزایای پرستاران با پزشکان، ضرب و شتم پرستاران در کنار اضافه کاری های اجباری و پرداخت نشدن مطالبات، رنجیده خاطری این قشر از جامعه را رقم زده است و همه این عوامل دست به دست هم دادهاند تا انگیزه کار برای پرستاران کم رنگ تر شود تا طی سال های مختلف، آمار افزایش 300 درصدی مهاجرت پرستاران را داشته باشیم تا آنها از خدمات رفاهی وسوسه انگیز سایر کشورها استفاده کنند.
هم اکنون کشورهای بسیاری وجود دارند که اهمیت زیادی برای جایگاه پرستاری قائل هستند و به همین دلیل درآمد مناسب و رفاه نسبی برای این قشر زحمتکش درنظر گرفته اند. مثلا حقوق سالانه پرستاران در بلژیک چیزی بین ۲۷ هزار دلار تا ۵۰ هزار و ۵۰۰ دلار است. در نیوزلند نیز درآمد سالانه پرستاران حدود ۳۲ هزار دلار تا ۴۷ هزار دلار است که براساس سابقه و تجربه پرستار متغیر است.
حقوق سالانه پرستاران تازه کار در شیلی از ۲۸ هزار دلار آغاز میشود و به ۴۷ هزار دلار نیز میرسد. این در حالی است که در این کشور، پرستاران با تجربه میتوانند ۶۲ هزار دلار در سال درآمد داشته باشند.
اما در انگلستان که زندگی برای پرستاران در این کشور هنگامی که به سطوح بالاتر کاری دست پیدا کنند بسیار خوب پیش میرود. درآمد پرستاران گاهی به ۴۳ هزار دلار در سال افزایش مییابد.
حقوق یک پرستار در دانمارک از ۳۸ هزار دلار تا ۵۰ هزار دلار متغیر است و در استرالیا متوسط دستمزد پرستاران به ۶۰ هزار دلار در سال نیز میرسد.
پرستاران کانادایی نیز یکی از بهترین دستمزدها را در جهان دریافت میکنند. دستمزد چیزی بین ۴۸ هزار دلار تا ۶۵ هزار دلار بنابر به تجربه و تخصص پرستار متفاوت است.
نروژ نیز از یکی بالاترین استانداردهای زندگی در جهان برخوردار است و پرستاری از این قاعده مستثنی نیست. متوسط حقوق برای یک پرستار در نروژ حدود ۵۰ هزار دلار است اما میتواند به ۱۰۰ هزار دلار در هر سال نیز افزایش یابد.
در آمریکا، اغلب پرستاران بیش از ۹۴ هزار دلار درآمد دارند این در حالی است که حقوق پرستاران در لوکزامبورگ در هشت سال اول کار حدود ۶۰ هزار دلار است که با افزایش سابقه به ۱۲۵ هزار دلار نیز میرسد.
در این بین پرستاران ایرانی به علل مختلفی از جمله توانمندی، هوش و کارایی بالا، مورد استقبال دیگر کشورها هستند که متاسفانه این جذب بالا و ایجاد شرایط بهتر برای اشتغال پرستاران در کشورهای پیشرفته باعث شده است سالیانه بیش از ۱۰۰۰ پرستار از کشور خارج شوند. بر اساس گزارش های منتشره، مقاصد پرستاران ایرانی برای مهاجرت و کار، به ترتیب اولویت، کانادا، استرالیا و کشورهای حوزه خلیج فارس هستند.
آمارهای سازمان نظام پرستاری نشان می دهد که روند مهاجرت پرستاران در ابتدای سال ۹۵ نسبت به سال ۹۴ با افزایش مواجه بوده است. این آمار در سال ۹۶، با فراز نشیب همراه بوده است. به طوری که در فروردین ۹۶، تعداد ۸ پرستار مهاجرت کرده اند که در اردیبهشت ماه با ۴ نفر افزایش به ۱۲ پرستار رسیده است.
همچنین آمارها نشان می دهد، در فروردین ۹۶ تعداد ۸ پرستار، اردیبهشت ۱۲ نفر، خرداد ۸ نفر، تیر ۱۶ نفر، مرداد ۱۹ نفر، شهریور ۱۷ نفر، مهر ۹ نفر، آبان ۹ نفر، آذر ۱۱ نفر، دی ۱۱ نفر، بهمن ۱۲ نفر و در اسفند ۹۶ که هنوز به پایان نرسیده است، تاکنون ۶ پرستار متقاضی مهاجرت بوده اند.
مهاجرت پرستارها و کمبود 100 هزار پرستار در کشور
مهاجرت پرستارها در حالی اتفاق می افتد که به گفته مریم حضرتی، معاون پرستاری وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کمبود پرستار در مراکز درمانی دولتی جدی است و برای هر تخت بیمارستانی به 1.7 پرستار نیاز وجود دارد و برای رسیدن به این استاندارد مورد قبول و ایده آل، کشور نیازمند به 100هزار پرستار جدید و تازه نفس است و عده زیادی از دانش آموختگان این رشته پرستاری به علت سختی و حساسیت کار و داشتن مزایای کم، رغبتی به انجام این کار ندارند یا در رشته غیر مرتبط به کار مشغول می شوند. این کمبود نیرو سبب شده به سایر نیروهای موجود پرستاری در مراکز درمانی دولتی فشار زیادی وارد شود.
محمد شریفی مقدم، قائم مقام سازمان نظام پرستاری نیز به دیگر مشکل های قشر پرستاری پرداخته و در این خصوص گفته است: متاسفانه در کشور با وجود فراهم بودن شرایط، مقوله پرستاری کمتر مورد توجه دست اندرکاران نظام سلامت قرار گرفته و همین مساله در مهاجرت، ترک کار و تغییر شغل پرستاران، اثرگذار است.
دبیرکل خانه پرستار افزوده است: پرستاران در شرایط طاقت فرسای محیط کار، همواره در صف اول خدمت به مردم و بیماران قرار دارند و همین مساله باعث شده به صورت غیر معمول توسط برخی بیماران و همراهان مورد هتاکی و ضرب و شتم قرار میگیرند.
وی اظهار داشته است: وزیر بهداشت در مراسم روز پرستار وعده داد معوقات پرستاری تا شهریور ۹۶ پایان امسال پرداخت میشود، در حالی که مطالبات کارانه پرستاران به ۱۰ تا ۱۱ ماه می رسد. انتظار مسوولان امر باید دو طرفه باشد و تنها این نباشد که فقط دستورالعملی صادر شود.
وی بیان کرده است: وقتی ما انتظار کار از جانب پرستاری را داریم، در عین حال باید پیگیر حل مشکلات پرستاران باشیم. این منطقی نیست که بگوییم هر وقت بیمه ها مطالبات را دادند، ما هم مطالبات پرستاری را پرداخت می کنیم. در واقع، طرح این قبیل صحبت ها، فرار از پاسخگویی است. وقتی مطالبات پرستاران پرداخت نشود، با چه انگیزه و روحیه ای می توانند در محل کار حاضر شوند.
چندی پیش طاهره زاهد صفت، رئیس شورای عالی نظام پرستاری نیز در این باره عنوان کرده است: جامعه پرستاری از وزارت بهداشت و سازمان های بیمه گر در خصوص تعیین تکلیف معوقات و مطالبات یکساله جامعه درمانی و پرستاران و ارایه دهندگان خدمت به بیماران انتظار حمایت به موقع دارند زیرا برای پرستاران تامین سلامت مردم از اهمیت بالایی برخوردار است به همین دلیل بخش عمده ای از این مطالبات اضافه کار اجباری ماهیانه پرستاران است و حداقل انتظار این است که در برنامه 97 سایه اضافه کاری اجباری از سر شاغلان این گروه تا حد معقولی رخت بندد و ساماندهی نیروی انسانی و همچنین قوانین پرستاری برای کلیه رده های مهم این حرفه اجرایی شود.
راهکاری برای رفع این مشکلها
توران تیز فهم، رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری ارومیه درباره راهکارهای رفع این مساله گفته است: امروز مسایل مختلفی وجود دارد که رسیدگی به آنها و تلاش برای حل و فصلشان می تواند انگیزه خدمتی پرستاران را دو چندان کند. از مهمترین این امور اجرای قوانین مرتبط با حرفه پرستاری نظیر اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، نظارت بر اجرای کامل قانون ارتقاء بهره وری در دانشگاه های علوم پزشکی و خصوصا مراکز فوریت های پزشکی است چراکه با اجرای این قوانین بسیاری از مسایلی که اکنون باعث کاهش انگیزه در نیروهای پرستاری می شود، مرتفع خواهد شد.
وی ادامه داده است: از جمله دیگر مسایلی که بسیاری از نیروهای فعال بالین و به خصوص پرستاران با آن مواجهند فرسودگی شغلی به علت حجم و فشار بالای کاری است که مسلما اجرای قوانینی نظیر مشاغل سخت و زیان آور می تواند تاثیر به سزایی در کاهش این فشارها داشته باشد. همچنین انتظار می رود در صورتی که پرستاران خود دچار آسیب دیدگی های شغلی و جسمی شدند از حمایت کافی از سوی نظام سلامت بهره مند شوند نه اینکه برای طی مراحل درمان با مشکلات متعددی مواجه شوند.
گزارش : فرزانه صدقی
No tags for this post.
واقعا مطلب جالبی بود و البته بسیار ناراحت کننده اینکه سرمایه های کشورمان مهاجرت می کنند
شغل های دشوار بسیاری هستند که دستمزدشان با کاری که انجام می دهند و تلاشی که می کنند تناسی ندارد و باید به آن رسیدگی شود. هم به آنهایی که،زیادتر می گیرند هم آنهایی که کمتر می گیرند.