امروزه تنها با تغییر شبکههای انرژی مصرفی به انرژیهای صددرصد تجدیدپذیر میتوان تغییرات آب و هوایی را کنترل و متوقف کرد. سازمان ملل متحد پیشبینی کرده است که تا سال 2050، بیشتر از دوسوم جمعیت کل جهان در شهرها سکونت میکنند. این در حالی است که در شرایط کنونی حداقل یک میلیارد از جمعیت جهان روزانه کمتر از 1.25 دلار درآمد دارند و درنتیجه موضوع تغییرات اقلیمی برای آنها موضوعی کماهمیت و حاشیهای تلقی میشود.
اما واقعیت این است که برای نجات زمین همه کشورهای جهان باید دست به دست هم دهند و سوءاستفاده از منابع آن را متوقف کنند. تصمیمی که هماکنون توسط تعدادی از کشورها با تعهد به کاهش تولید کربن به مرحله اجرا درآمده است.
از آنجایی که روند افزایش شهر و شهرنشینی با سرعت به پیش میرود، جوامع مختلف در پی آن هستند تا ثابت کنند که تامین کامل انرژی موردنیاز ما از طریق انرژیهای تجدیدپذیر کاملاً عملی و ممکن است.
این ادعا به این دلیل امیدبخش و دلگرمکننده است که میدانیم شهرها مسئولِ تولید 70 تا 75 درصد آلودگی CO2 و 40 تا 45 درصد آلودگیهای GHG هستند.
در بررسی انجامشده روی 570 شهر جهان، مشخص شده است که 43 شهر جهان 100درصد انرژی مورد تقاضای خود را از منابع تجدیدپذیر به دست میآورند، منابعی مانند آب، خورشید، باد و زمینگرمایی.
جالب است بدانید که کشور برزیل به تنهایی 40 شهر از این لیست را به خود اختصاص داده است که نزدیک به نیمی از آنها تماماً با انرژیهای تجدیدپذیر تامین میشوند.
براساس گزارش سازمان CDP، ایالات متحده آمریکا تنها دو شهر از لیست شهرهای 100درصدی این بررسی را به خود اختصاص داده است؛ شهرهای برلینگتون و ورمونت که با استفاده از ترکیب انرژیهای آب، باد، خورشید و زیستتوده نیازهای خود را برآورده میسازند. شهر سیاتل نیز در رتبه دوم با 94% قرار دارد.
آلمان نیز در این زمینه کشوری پیشرو است. این کشور چندین سال به سوی 100% انرژی تجدیدپذیر حرکت کرده و چهارچوب ملی شهرها را برای اصلاح سیستمهای انرژی تقویت کرده است.
آژانس بینالمللی انرژیهای تجدیدپذیر (IRENA)، اعلام کرده است که از سال 2000 ظرفیت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر رشد یافته و کشورهای با این سیاست هرساله افزایش مییابد.
No tags for this post.