شواهد و مدارک نشان می‌دهند که زیر یکی از نقاشی‌های مشهور پیکاسو که در سال 1902 میلادی کشیده شده، روی یک نقاشی از هنرمندی دیگر از بارسلونا قرار دارد. این نقاشی که گدای خمیده (The Crouching Beggar) نام دارد، یک نقاشی رنگ‌روغن است که به نظر می‌رسد کپی از کار هنرمندی دیگر باشد. به نظر کارشناسان نقاشی زیرین الهام‌بخش اثر پیکاسو بوده است. کوه‌ها در اثر اصلی، صحنه چشم‌انداز، به تصویری از پشت سوژه اثر پیکاسو، زنی خرقه‌پوشیده خمیده، تبدیل‌شده است.
این نقاشی که گدای خمیده (The Crouching Beggar) نام دارد، یک نقاشی رنگ‌روغن است که به نظر می‌رسد کپی از کار هنرمندی دیگر باشد. به نظر کارشناسان نقاشی زیرین الهام‌بخش اثر پیکاسو بوده است. کوه‌ها در اثر اصلی، صحنه چشم‌انداز، به تصویری از پشت سوژه اثر پیکاسو، زنی خرقه‌پوشیده خمیده، تبدیل‌شده است.
کارشناسان اثر پنهان را از سال 1992 میلادی زمانی که برای نخستین بار، لایه‌های زیرین نقاشی توسط رادیوگرافی اشعه ایکس موردبررسی قرار گرفت، شناسایی کرده‌اند. البته این کشفیات جدید از طریق تصویربرداری‌های پیشرفته به‌دست‌آمده که جزئیات بیشتری از اثر اصلی و همچنین اثر پیکاسو را در اختیار کارشناسان قرار داده است.
در این بررسی‌ها محققان لایه دیگری را در اثر گدای خمیده پیکاسو کشف و آن را در نشست سالانه AAAS به‌طور علمی منتشر ساختند. در لایه زیرین این اثر تصویری از زن خرقه‌پوش خمیده وجود دارد که دست خود را درحالی‌که تکه نانی گرفته، پنهان کرده است.
مارک والنتن (Marc Walton)، پژوهشگر و دانشمند حوزه میراث فرهنگی دانشگاه نورث وسترن (Northwestern) در ایوانستون (Evanston)، ایلینوی (Illinois) در رابطه با این نقاشی و کشف جدید آن گفت: «این کشف جدید به ما این اجازه را می‌دهد که ببینیم در سر پیکاسو چه می‌گذشته و چگونه تصمیم می‌گیرد که این نقاشی را بکشد. او روی نقاشی نقاش دیگری، کار دوباره‌ای را آغاز کرد و تلاش کرد که اثرش منحصربه‌فرد باشد اما پیش از اینکه به پایان برساند، آن را رها کرد.»
در طول کارهای حفاظتی اخیر در گالری هنری انتاریو (Ontario) در تورنتو، جایی که این اثر پیکاسو قرار دارد، ساندرا وبستر- کوک (Sandra Webster-Cook) محافظ این نقاشی متوجه خطوط و بافت‌هایی شد که با آنچه بر روی سطح نقاشی کشیده شده و هست، مطابقت ندارد.او به همراه کنت برومل (Kenneth Brummel) موزه‌دار گالری هنری انتاریو از کارشناسان خواستند که با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته مشخص کنند این خطوط از لایه زیرین نقاشی است یا لایه دیگری در زیر این نقاشی پنهان‌شده است.
ابتدا جان دلانی (John Delaney) دانشمند تصویربرداری گالری ملی هنر در واشنگتن دی سی با استفاده از روش تصویربرداری فراطیفی از طریق منعکس‌کننده اشعه مادون‌قرمز که لایه‌های عمیق‌تر نقاشی را نمایان می‌سازد، تصویری از نقاشی برداشت کرد. در این روش رنگ در طول‌موج مشخصی بسته به آنچه از آن ساخته‌شده است، شفاف می‌شود. پس از تجزیه‌وتحلیل نور منعکس‌شده از نقاشی، لایه‌های پنهان در اثر پیکاسو مشخص شد. به گفته وبستر کوک این بسیار هیجان‌انگیز بوده که مشخص‌شده پیکاسو تغییراتی در نقاشی خود داده است.
برای اینکه نگاهی دقیق‌تر به این نقاشی انجام شود، والتون و همکارانش نقاشی را با استفاده از تصویربرداری فلورسانس اشعه ماوراءبنفش موردبررسی قراردادند. در این روش به محققان نشان داده می‌شود که چه میزان مواد شیمیایی از قبیل سرب، کادمیم و آهن در سطح و حتی لایه‌های عمیق‌تر نقاشی وجود دارد. درواقع این روش به کارشناسان کمک می‌کند تا ببینند غیر از لایه سطحی، در لایه‌های عمیق‌تر چه رنگ‌هایی با چه مواد شیمیایی مورداستفاده قرارگرفته است. برای نمونه می‌توان گفت، در رنگ سفید به‌کاررفته توسط پیکاسو، سرب زیادی استفاده‌شده و در رنگ سفید اثر پنهان‌شده زیرین، سرب تنها به‌عنوان یک ماده پایه به‌کاررفته است.
جنیفر ماس (Jennifer Mass)، کارشناس حوزه میراث فرهنگی در زمینه تجزیه‌وتحلیل علمی هنرهای زیبا در فیلادلفیا که کار تصویربرداری مشابهی را در آثار دیگری انجام داده، معتقد است که بررسی و کشف این گروه بسیار فوق‌العاده و شگفت‌انگیز بوده و اعلام کرده که چنین کاری در حد کاملاً پیشرفته در سطح کارهای موزه‌ها انجام‌شده است.
قابل‌توجه است که این کشف باعث شده تا موج جدیدی از تحقیقات در مورد تاریخ نقاشی اصلی و جزئیات آن ایجاد شود. برومکل تلاش دارد صحنه نقاشی شده این تابلو را بازسازی کند. او معتقد است که محل نقاشی شده مکانی در نزدیکی بارسلونا است. در حال حاضر اطلاعات و داده‌هایی در مورد نوع رنگ‌های به‌کاررفته در این نقاشی وجود دارد و نیاز به اطلاعات دیگر احساس می‌شود.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: sciencemag
No tags for this post.