آیا اینترنت از بند محدودیت رها می‌شود؟
اینترنت ماهواره‌ای یا اینترنتی که توسط ماهواره تامین می‌شود به وسیله دو دستگاه خاص کار می‌کند. مهم‌ترین دستگاه همان‌طور که از نام آن برمی‌آید، ماهواره است و دستگاه دوم یک رسیور (Rciever) به‌عنوان دریافت‌کننده اطلاعات است.
اینترنت ماهواره‌ای رایج در جهان از نوعی از ماهواره‌ها استفاده می‌کند که به ماهواره‌های GEO معروف هستند. GEO مخفف کلمه Geostationary یا ماهواره زمین‌آهنگ است. ماهواره زمین‌آهنگ به ماهواره‌ای گفته می‌شود که سرعت چرخش آن همواره با سرعت چرخش زمین هماهنگ است و درواقع همواره در یک نقطه ثابت در بالای زمین قرار دارد.
در استفاده از اینترنت ماهواره‌ای برای ارسال درخواست راه‌های مختلفی وجود دارد. یک راه آن دریافت اطلاعات از طریق ماهواره و ارسال اطلاعات از طریق شبکه اینترنت معمولی است. اما این روش، محدودیت‌ها را از بین نمی‌برد، چراکه برای ارسال اطلاعات به یک شبکه اینترنت زمینی احتیاج است و برای مناطقی که به هر دلیلی در آن‌ها این تاسیسات وجود ندارد یا وجود دارد اما قابل استفاده نیست، محدودیت‌ها بر جای خود باقی می‌مانند.
راه دیگر اما این است که ارسال اطلاعات مستقیماً توسط خودِ کاربران صورت بگیرد، به این معنی که کاربر یا یک دیش و LNB ارسال و دریافت داشته باشد یا با کمک تکنولوژی تلفن‌های ماهواره‌ای مثل تلفن ماهواره‌ای ثریا و سیم‌کارت‌های آن درخواست خود را برای ماهواره ارسال کند.
با فرستادن درخواست کاربر از این طریق، براساس فرکانس دیتای ارسالی، موقعیت مکانی کاربر (فرستنده) قابل ردیابی است، یعنی اگر کاربر جایی قرار بگیرد که در آن استفاده از اینترنت ممنوع باشد، موقعیت مکانی او قابل شناسایی است.
نکته مهم دیگر این است که ارسال اطلاعات همواره با تاخیر همراه است، زیرا اطلاعات از کاربر به ماهواره فرستاده می‌شود و سپس از ماهواره به یک مرکز زمینی ارسال می‌شود و پس از پردازش در این مرکز مجدداً اطلاعات به ماهواره فرستاده می‌شود و در آخر ماهواره اطلاعات پردازش‌شده را برای کاربر ارسال می‌کند. اما اینترنت کوییکا برای برطرف کردن این محدودیت‌ها علاوه بر ماهواره‌های Geostationary که در ارتفاع 36 هزار کیلومتری زمین و در نقطه‌ای ثابت می‌چرخند، تعدادی ماهوارهLEO یا Low Earth Orbit (به معنای مدار گردشی بسیار کم‌ارتفاع) را در ارتفاع 2 هزار کیلومتری سطح زمین قرار داده است که این ماهواره‌ها به عنوان یک واسطه عمل می‌کنند و باعث از بین رفتن تاخیر می‌شوند.
این اصول کاری است که شرکت اینترنت کوییکا اعلام کرده است طبق آن عمل می‌کند. شرکت‌های بزرگ دیگری در دنیا نیز مثل اپل، گوگل، فیس‌بوک و … نیز چنین طرح‌های مشابهی را در دست دارند. به‌عنوان مثال، شرکت گوگل در حال حاضر به بعضی از نقاط محدود جهان از طریق بالون اینترنت می‌دهد.
به طور کلی اینترنت ماهواره‌ای موضوعی است که مدت‌هاست مورد بحث واقع شده و هنوز مشخصاً به جایی نرسیده است. حتی خیلی‌ها هنوز نسبت به عملکرد شرکت تالیا به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از شرکت کوییکا که ارائه‌دهنده اینترنت ماهواره‌ای است نیز تردید دارند. اما طبق برنامه زمان‌بندی شرکت کوئیکا در سه‌ماهه دوم سال 2018 قرار است که این اینترنت برای اولین بار برقرار شود و تا راه افتادن آن نمی‌توان در خصوص موفقیتش با قطعیت اظهارنظر کرد.
No tags for this post.
