قلب کهکشان راه‌شیری شبیه سازی شد

ویدیویی که ملاحظه می‌کنید، نمایی ۳۶۰ درجه را از این منطقه نمایش می‌دهد. فیلم با حرکت به سوی «قوس-آ*» (*Sgr A) آغاز می‌شود، بزرگ‌ترین منبع رادیویی در صورت‌فلکی قوس (کمان) که از ابرسیاه‌چاله مرکزی کهکشان راه‌شیری نیرو می‌گیرد. سپس دوربین به بیرون نگاه می‌کند و با گام‌های زمانی ۵۰۰ ساله، توده‌های گاز درخشان و نقاط نورانی متعددی را در گردش به دور سیاه‌چاله مرکزی نمایش می‌دهد.

بسیاری از این نقاط نورانی درخشان درواقع ستارگانی از نوع «وولف-رایه» هستند، ستارگان فوق‌سنگین و به‌شدت درخشانی که بادهای ستاره‌ای داغ و آشکاری را به سحابی‌های اطراف خود گسیل می‌کنند. ابرهایی که به فاصله نزدیکی از سیاه‌چاله می‌رسند، کشیده می‌شوند و اجرامی که بیش‌ازاندازه به سیاه‌چاله نزدیک می‌شوند، درون آن سقوط می‌کنند و ناپدید می‌شوند.

در بخش پایانی فیلم هم شبیه‌سازی دوباره تکرار می‌شود؛ با این تفاوت که این بار، محیط دینامیک اطراف «قوس-آ*» گازهای داغی را به بیرون پرتاب می‌کند که به مواد در حال سقوط برخورد می‌کنند.