حدود 16 درصد افراد از نوعی ترس غیرمنطقی از سوراخ های کوچک رنج می برند. این نوع ترس اصطلاحا ترایپوفوبیا (trypophobia) گفته می شود. ترایپوفوبیا در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی (DSM) جای ندارد. برخی کارشناسان بر این باورند که این اختلال اساسا در دسته ترس ها جای نمی گیرد.
پیش از این محققان دانشگاه کنت با انجام مطالعه ای دریافته بودند، الگویی از حفره ها – مانند غلاف دایره ای شکل نیلوفر آبی یا حفره های لانه زنبوری، باعث ایجاد حالت برانگیختگی در افراد مبتلا به ترایپوفوبیا می شوند، چراکه تداعی کننده بیماری های عفونی یا عفونت انگلی هستند.
محققان دانشگاه اموری با انجام مطالعه ای، پاسخ ترس در زمان مشاهده سوراخ های کوچک و نامتقارن را مورد بررسی قرار دادند.
استفاده از تصاویر موجودات خطرناک، یک روش متداول و موثر برای سنجش پاسخ ترس محسوب می شود. در این مطالعه، 60 تصویر شامل 20 تصویر موجودات خطرناک، 20 تصویر مربوط به محرک های ترایپوفوبیا مانند غلاف نیلوفر آبی و 20 تصویر کنترلی به افراد مبتلا به ترایپوفوبیا نشان داده شد.
به گفته ولادیسلاو ایسنبرگ (Vladislav Ayzenberg)، محقق ارشد این مطالعه، ویژگی های بصری می توانند اطلاعات زیادی در اختیار شما قرار دهند. این نشانه های بصری امکان نتیجه گیری فوری و واکنش سریع نسبت به خطر را فراهم می کنند.
نتایج بدست آمده نشان داد، پاسخ مردمک چشم افراد مبتلا به ترایپوفوبیا در زمان مشاهده سوراخ های کوچک، کوچک تر شدن مردمک بود که بیشتر ناشی از حس انزجار و نفرت است. براین اساس، واکنش نسبت به مشاهده حفره های کوچک بیش از آنکه به علت ترس باشد، ناشی از نوعی حالت نفرت و انزجار است.
نتایج این مطالعه در مجله PeerJ منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: sciencealert
No tags for this post.