بگذارید به‌صورت مستقیم به سراغ دلیل نگارش این مقاله بروم، به‌صورت طبیعی و به‌عنوان یک نویسنده فناوری اطلاعات، توییتر بسیاری از افراد بزرگ این عرضه را دنبال می‌کنم. در این میان به‌تازگی با یک توییت از سوی پاول دوروف، مالک و موسس شبکه تلگرام روبرو شدم. او در این توییتر اعلام کرده بود که یک کانال فارسی‌زبان، به علت آموزش ساخت سلاح و ترویج خشونت، از این شبکه حذف شده است.
کانال یاد شده بیش از 1 میلیون کاربر داشت و بسیاری از افراد تندرو اقدام تلگرام را مبارزه با آزادی بیان دانستند. بااین‌وجود این اقدام این شبکه، تحسین‌برانگیز بوده است زیرا خشونت و نفرت بیش از هر چیز دیگری در دنیای ما مسری هستند. خشونت دیجیتالی می‌تواند به خشونت فیزیکی منجر شود.
قلدر بازی دیجیتالی
به‌شخصه به یاد دارم که در خارج از کشور مشغول تماشای پخش زنده یک رخداد در یوتیوب بودم. کامنت‌های من توجه زیادی به را به خود جلب کرده بود و در این میان یک نفر از من پرسید که اهل کجا هستم. پاسخ من موجب شد تا برای یک ربع، تمامی کامنت‌های آن رخداد زنده به جنگ بر سر تروریست بودن و نبودن من بدل گردد. به این پدیده، خشونت دیجیتالی می‌گویند.
در میان افرادی که به من حمله می‌کردند، فردی با عکس پروفایل ترامپ و رویکردی بسیار تهاجمی وجود داشت که معتقد بود تمامی ایرانی‌ها، اعراب، آفریقایی‌ها و چندین قوم دیگر همگی تروریست هستند. این فرد نمادی از شرایط دیجیتالی ما به‌حساب می‌آمد. حال در نظر بگیرید که این گفتگوها به‌صورت فیزیکی صورت می‌گرفت، مسلما یک دعوای شدید فیزیکی انجام می‌شد که عاقبت خوشی نداشت.
ارتباط خشونت سایبری و خشونت فیزیکی
حال این رخداد را با شرایط ترویج خشونت مقایسه می‌کنیم. در این شرایط اگر یکی از افرادی که تنها خشونت صوتی و سایبری را نشان می‌دهد، بتواند به ابزار ساخت سلاح دسترسی داشته و آموزش لازم را ببیند، می‌توان انتظار یک فاجعه را داشت. مبارزه با خشونت سایبری نیز رسما می‌تواند نشان بدهد که دنیای ما می‌تواند به‌واسطه ساختار بسیار ساده‌ای تحریک شده و خشونت‌طلبی به خشونت بالفعل بدل گردد. در این میان من و شما نیز می‌توانیم با تغییر گفتار و رویکرد خودمان، به‌جای خشونت و توهین و نفرت، همان محتوا را با لحنی لطیف ارائه کنیم، کاری که با اندکی تمرین، چندان دشوار نخواهد بود.
احمد محمدحسینی
No tags for this post.