سیناپرس: محققان هندی تا به امروز گونه های زیادی از هیمالیای غربی را مستند نکرده اند بنابراین کسی نمی داند کدام گونه های این منطقه اول به وجود آمده اند. با اینکه ذوب شدن یخچال های طبیعی معمولا نقطه تمرکز تغییرات آب و هوایی در منطقه هیمالیاست، این منطقه زیستگاه یک دهم گیاهان و جانوران ارتفاعات بلند دنیا و نیمی از گونه های گیاهی هندی است.
اکوسیستم های متنوعی در ارتفاعات 300 متری تا 6000 متری این منطقه دیده می شود که به عنوان یک مانع طبیعی برای مهاجرت گونه ها عمل می کند. اما داده های کنونی نشان می دهد که در طی دهه گذشته، گیاهان گرمسیری دچار تغییراتی در اندازه میوه، رنگ و مزه شده اند که ناشی از تغییرات آب و هواست.
کاج های آبی هیمالیایی(Pinus wallichiana) نیز که تا سه دهه گذشته در ارتفاعات بیشتر از 3000 متر دیده نمی شدند، امروزه در ارتفاع 4000 متری رشد می کنند.
زمان کم است. گونه ها می توانند تا زمانی به ارتفاعات بالاتر مهاجرت کنند که قابل سکونت باشد. قسمت های بالاتر هیمالیا بیشتر از صخره و خاک غیر بارور تشکیل شده است که باعث می شود گونه ها در خطر جدی نابودی قرار گیرند. گزارش کامل این مطالعات در مجله Nature به چاپ رسیده است.
No tags for this post.