مرگ آرزو، آغازی بر یک رؤیا

بعد از انتقال پلنگ آسیب‌دیده رودسر به تهران، انجمن پزشکان پردیسان مرگ آرام را برای او تجویز کردند، چراکه اعتقاد داشتند آسیب‌دیدگی این حیوان قابلیت درمان‌پذیری ندارد. اما سازمان حفاظت محیط‌زیست و عده‌ای از فعالان این حوزه رویکرد دیگری را انتخاب کردند و در یک بیمارستان خصوصی حیوانات و زیر نظر دکتر فتاحیان تصمیم به انجام عمل جراحی روی آرزو گرفتند. بعد از عمل جراحی، پلنگ رودسر تحت مراقبت‌های سازمان حفاظت محیط‌زیست قرار گرفت و توانست روی دو پای خود بایستد و حتی بدود و طعمه‌هایی را که در اختیارش قرار می‌دادند شکار کند. درنهایت باتوجه به نتیجه ارزیابی‌های شرایط این حیوان، تصمیم بر آن شد که او را در زیستگاه طبیعی خود رها کنند.

از آن‌جایی که این تجربه از دو هر جنبۀ دامپزشکی و رهاسازی حیوان وحشی در طبیعت، بسیار ارزشمند و قابل مطالعه بود، برای پایش وضعیت او پس از رهاسازی، به گردنبند ماهواره‌ای مجهز شد. اما باتوجه به یک تجربه مشابه در پارک ملی تندوره در زمینه مرگ «ایران»، پلنگی که قلاده ماهواره‌ای به گردن داشت، این تصمیم باعث ایجاد سروصداها و اعتراضات بسیاری شد که البته هیچ‌کدام مبنای اثبات‌شده علمی نداشت. چراکه در مورد گربه‌سانان حساس‌تری که تعدادشان نیز کمتر است، مانند ببر و پلنگ برفی، این قلاده‌ها برای پایش بلندمدت مورد استفاده قرار می‌گیرد و هیچ شاهدی وجود ندارد که موجب مرگ آن‌ها می‌شود. از دیروز نیز با شنیده شدن خبر مرگ آرزو، دوباره این اعتراضات به گوش می‌رسد که فاقد وجاهت علمی است.

 

داده‌های ماهواره‌ای پس از رهاسازی امیدوارکننده است

نتایج داده‌های قلاده ماهواره‌ای آرزو پس از رهاسازی در طبیعت به‌شکل رسمی هیچ وقت منتشر نشده اما شنیده‌ها حاکی از آن است که این حیوان در چند روز اول بعد از رهاسازی دو بار اقدام به شکار کرده و حداقل یک بار شکار موفق گراز را تجربه کرده است. همچنین بر اساس اطلاعات موجود یک بار محل شب‌مانی پلنگ رودسر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته که درنتیجه آن تعدادی تیغ تشی به دست آمده است که می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که آرزو تشی را شکار کرده است. همچنین در بررسی یک محل شب‌مانی دیگر این پلنگ، سرگین او مورد ارزیابی قرار گرفته و در آن موی تازۀ گراز دیده شده است. به همین دلیل حدس زده می‌شود که این حیوان پس از رهاسازی در طبیعت موفق بوده و شکار می‌کرده است. عکسهای منتشر‌شده پس از مرگ آرزو نیز حاکی از آن است که این حیوان در وزن طبیعی به سر می‌برده و کاهش وزن قابل‌ملاحظه‌ای نداشته است. بر اساس این تصاویر می‌توان فهمید که پلنگ رودسر در طبیعت تغذیه مناسبی داشته و زندگی خود را با موفقیت اداره می‌کرده است.

 

احتمال مرگ آرزو در درگیری با حیوان دیگر بالاست

هرچند که سازمان حفاظت محیط‌زیست نتیجه رسمی بررسی خود را بر روی جنازه پلنگ رودسر اعلام نکرده است، اما در عکس‌های منتشرشده از این حیوان یک بریدگی روی پای چپ او دیده می‌شود که احتمال درگیری با یک حیوان دیگر را بالا می‌برد. همچنین چند تیغ تشی روی دست و زیر گلوی این حیوان دیده می شود که می‌تواند از شکار تشی توسط آرزو حکایت کند اما قطعاً این تیغ‌ها عامل مرگ حیوان نبوده است، چراکه اساساً تشی نمی‌تواند بر پلنگ غلبه کند و او را از پا درآورد. اما باتوجه به بزاقی که زیر گلوی این پلنگ دیده می‌شود، ظن قوی درخصوص مرگ او این است که آرزو در درگیری با یک حیوان وحشی دیگر کشته شده است و از آن‌جایی که جراحت زیادی برنداشته است، گمان می‌رود که در درگیری با یک پلنگ دیگر که از خودش قدرتمندتر بوده کشته شده باشد. چراکه اگر در مبارزه با خرس یا گله گرگ از پای درآمده بود، جراحات بیشتری در جسد او رؤیت می‌شد.

اما به هرحال پلنگ رودسر در درگیری با هر جانوری که کشته شده باشد، شاهدی بر دخالت قلاده ماهواره‌ای او در این اتفاق وجود ندارد و درنهایت با وجود مرگ زودهنگام این حیوان می‌توان از آن به عنوان یک تجربه موفق یاد کرد. زیرا آرزو پلنگ مجروحی بود که در ابتدا برایش مرگ آرام تجویز شد، اما با تلاش‌هایی که برای بهبود او صورت گرفت این حیوان توانست دوباره در طبیعت شکار کند و گذشته از آن مطابق شنیده‌ها از پایش داده‌های ماهواره‌ای اولیه، این پلنگ کاهش سرعت قابل‌ملاحظه‌‌ای نداشته و توقف‌های طولانی که حاکی از وجود درد در ناحیه پا بوده باشد را نیز تجربه نکرده است. این‌ها نتایج موفقی از تجربه بازگرداندن یک حیوان وحشی به طبیعت است که می‌توان از آن‌ها در بازوحشی‌گردانی و بازمعرفی حیوانات دیگر نیز بهره گرفت.

 و درنهایت باید منتظر اعلام نتیجه کالبدشکافی آرزو، پلنگ رودسر، از جانب سازمان حفاظت محیط زیست باشیم تا به‌طور قطع و یقین مشخص شود که آیا مشکل عمده‌ای که باعث مرگ این حیوان شده باشد، در او وجود داشته است یا نه.

No tags for this post.