تیمی از پژوهشگران در مطالعات جدید خود 72 کودک در فاصله سنی چهار تا شش سال را به طور جداگانه تحت بررسی قرار دادند. در بخشی از مطالعات انجام شده، کودکان رو به روی یک صحنه نمایش قرار گرفته و در ابتدا یک عروسک خیمه شب بازی وارد صحنه شده و به آن ها یک اسباب بازی می داد، سپس عروسک دیگری وارد شده و نسبت به کودکان بی تفاوت بوده و اسباب بازی را از آن ها پس می گرفت.
تقریبا تمامی گروه های سنی زیر شش سال از دیدن صحنه مجازات بیگاناهان متاثر شده و ناراحت بودند اما تنها کودکان گروه سنی شش سال قادر به تشخیص مجرم و بیگناه بوده و نسبت به قضاوت و تعیین مجازات اقدام می کردند.
در این هنگام عروسک سوم با یک ترکه وارد صحنه می شد و به طور تصادفی یکی از دو عروسک قبلی را با چوب می زد و همزمان صدای گریه پخش می شد. در ادامه صحنه متوقف شده و پرده به پائین می افتاد. در این مرحله کودکان می توانستند نسبت به ادامه یافتن و تماشای داستان اقدام کنند. به آن ها سکه های ویژه ای داده شده بود که می توانستند در یکی از صندوق های سمت چپ یا راست خود بیاندازند که یکی از آن ها به معنی توقف داستان و دیگری به معنی ادامه یافتن ان و بالا رفتن دوباره پرده نمایش بود. در این مطالعات پژوهشگران همچنین به کودکان این حق را دادند که با دادن سکه های تعیین شده، مجازات ادامه پیدا کرده ولی آن ها این صحنه را تماشا نکنند. در ادامه برای چهار بار متوالی این شانس به کودکان داده شد تا با پرداخت سکه، زمان مجازات را تمدید کنند.
در این بررسی ها مشخص شد که همه کودکان حاضر به پرداخت سکه برای ادامه داشتن نمایش هستند اما تنها کودکان شش ساله حاضر بودند تا پول بیشتری پرداخت کنند و مجازات عروسک بدجنسی که اسباب بازی را به زور از آن ها گرفته بود تمدید شده و ادامه پیدا کند. از سوی دیگر کودکان این گروه سنی به نسبت سایر کودکان کوچکتر در هنگام مجازات عروسک بدجنس لبخند می زده و لذت می بردند در حالی که در سایر کودکان این صحنه ها با حالت اخم تماشا می شد.
این خبر خوبی است که تقریبا تمامی گروه های سنی زیر شش سال از دیدن صحنه مجازات بیگاناهان متاثر شده و ناراحت بودند اما تنها کودکان گروه سنی شش سال قادر به تشخیص مجرم و بیگناه بوده و نسبت به قضاوت و تعیین مجازات اقدام می کردند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی طبیعت رفتار انسان (Nature Human Behaviour) منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: theverge
No tags for this post.