دکتر سید ابوالحسن شاهزاده فاضلی، رییس مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در خصوص این سه گونه جدید، گفت: افزایش شوری منابع آبی و خشکسالی از آثار تغییرات اقلیمی در سطح جهانی هستند. این تغییرات اکولوژیک و البته فعالیت انسانی در دهه اخیر سبب افزایش قابل توجه میزان نمک و خشکی دریاچه‌های کشور از جمله دریاچه‌های ارومیه و مهارلو شده است. با توجه به پیش‌بینی‌های بلندمدت اقلیمی، یک روند خشکسالی و کم‌آبی در سطح گسترده‌ای از غرب و جنوب آسیا پیش‌بینی شده است. به همین منظور، شاید در آینده نیازمند انواعی از محصولات کشاورزی باشیم که با روش‌های بیوتکنولوژی توانایی رشد در شرایط کم آبی و شوری را داشته باشند. جالب توجه است که انواعی از میکروارگانیسم‌ها با روابط متقابلی که با برخی گیاهان دارند، سبب ایجاد و یا افزایش توانایی رشد آن گیاهان در شرایط شوری و کم آبی می‌شوند، بنابراین می‌توانند با استفاده از ابزارهای مختلف زیست‌فناوری جهت تولید محصولات کشاورزی مقاوم به خشکسالی و شوری مورد استفاده قرار گیرند.
شاهزاده فاضلی افزود: گروه بسیار مهمی از این نوع میکروارگانیسم‌ها، قارچ‌های رشته‌ای هستند. بسیاری از قارچ‌های رشته‌ای مقاومت بالایی به کم آبی داشته و برخی از آنها نیز شرایط شوری را به خوبی تحمل می‌کنند. جالب توجه است که گروه‌هایی از قارچ‌های رشته‌ای روابط انتخابی با برخی گیاهان شورپسند نیز دارند و شواهد حاکی از آنست که این نوع قارچ‌ها در ایجاد و یا افزایش توانایی تحمل شوری و کم آبی گیاهان نقش دارند.
وی اظهار کرد: با توجه به این شرایط محققان مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران مطالعات گسترده‌ای را در اکوسیستم‌های شور ایران انجام داده‌اند که قسمتی از نتایج این مطالعات معرفی سه گونه جدید قارچ رشته‌ای از جنس Neocamarosporium است که از دریاچه‌های شور ارومیه، مهارلو و اینچه برون جداسازی شده و اخیرا در مجلات علمی معتبر منتشر شده است. گونه‌های معرفی شده شامل Neocamarosporium jorjanensis ، Neocamarosporium persepolisi، و Neocamarosporium solicola هستند که همگی از دریاچه‌های شور جداسازی شده و مطالعات اکولوژی انجام شده در مرکز نشان می‌دهد که این قارچ‌ها ارتباط مشخصی با گیاهان شورپسند نیز دارند.
رییس مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران با تأکید بر مأموریت مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در جمع‌آوری و نگهداری و معرفی نمونه‌ها و ذخایر زیستی کشور اظهار کرد: نتایج مطالعات تنوع زیستی انجام شده در دریاچه‌های شور ارومیه، مهارلو و اینچه برون نشان‌دهنده اهمیت انجام این نوع پژوهش‌ها و البته حرکت مرکز در جهت ذخیره‌سازی و معرفی ذخایر ژنتیکی و زیستی کشور است.
بر اساس اعلام مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، قارچ‌های بومی فوق‌الذکر در بانک میکروارگانیسم‌ها، یکی از کلکسیون‌های زیستی چهارگانه مرکز با شمارههای دسترسی IBRC-M 30134، IBRC-M 30264، IBRC-M 30243، IBRC-M 30263، IBRC-M 30177، و IBRC-M 30257 نگه داری شده و قابل ارائه به تمام محققان، دانشجویان و دانشمندان هستند.
No tags for this post.