به گزارش سیناپرس به نقل از نوروسافاری،تعداد دقیق نورونها در مغز چیزی درحدود میلیونها ، میلیاردها یا تریلیونها باشد، مسئله مورد بحث برخی مباحثات علمی است ولی شما ممکن است فکر کنید که با تمام ارتباطات و پیوند های موجود در مغز، ما حافظه ذخیره کافی در دسترس برای به خاطرسپاری تمام چیزهایی که تا به حال تجربه کرده ایم را داشته باشیم؛ ولی افسوس که اینطور نیست.
مطمئنا، شما تمام اشعار آهنگ را به یاد می آورید، اما کلید های شما کجا هستند؟!! با وجود این، برای بسیاری، این امر خیلی بیشتر از یک اذیت شدن ساده است – برای افراد مبتلا به آلزایمر، زوال عقل و دیگر عارضه های از بین برنده حافظه، گذشته محو می شود و زندگی را به طور فزاینده ای دشوار می سازد.
دانشمندان مدتها در این فکر بوده اند که آیا امکان نصب دستگاهی در مغز انسان وجود دارد که بتواند ظرفیت ذخیره سازی بیولوژیکی آن را بهبود بخشد. اکنون، دانشمندان USC عملا این کار را انجام داده اند. به نقل از نیو ساینس عضو تیم (USC) ، دانگ سونگ (Dong Song ) ، تحقیق خودشان را در ماه جاری در کنفرانسی در انجمن علوم اعصاب در واشنگتن دی سی ارائه داد.
سونگ دستگاه را “پروتز حافظه” (memory prosthesis) می نامد. این پروتز از پریلن سی (The Parylene C) ،پلیمر کلاس ۶ یو اس پی (USP) زیست- سازگار ساخته شده و حاوی کاوشگر عصبی و آرایه ی الکترودی است که تشخیص دقیق و تولید مجدد الگوهای شلیک الکتریکی نورونها در هیپوکامپ را میسر می سازد.
داوطلبین یک آزمون حافظه داشتند که در آن، آنها باید شکل های عجیب و غریب حبابی شکل را که ۵ تا ۷۵ ثانیه پیش از آن به آنها نشان داده شده را انتخاب می کردند. ایده این بود که استفاده از حافظه کوتاه مدت و حافظه کاری را که نوعی یادآوری مورد نیاز برای انجام وظایف روزمره هستند را ردیابی کنند.
ایمپلنت ها در طول آزمایش، فعالیت های عصبی را در هیپوکامپ هر داوطلب ثبت کردند و به محققان اجازه دادند تا الگوهای تحریک الکتریکی مرتبط با وظایف حافظه ای را تشخیص دهند.
در نهایت، داوطلبین تست حافظه دیگری را طی کردند که طی آن ایمپلنت ها به بازسازی الگوهای شلیکی پرداختند که قبلا در امید به بهبود توانایی های حافظه افراد دیده شده بود.
رشدی که در نمرات افراد به دست آمد، شگفت انگیز بود: حافظه کوتاه مدت تقریبا ۱۵٪ و حافظه ی کاری تقریبا ۲۵٪. بهبود یافت.
در حالیکه آزمون های بیشتری لازم است، تکنولوژِی پروتز حافظه میتواند پیشرفت خوبی برای بیماران مبتلا به اختلالات حافظه باشد. برای این افراد، بهبود ۱۵٪ یا ۲۰٪ در توانایی به خاطر سپاری می تواند کندکننده روند پیشرفت شرایط بیماری آنها باشد و به طور بالقوه به آنها کمک می کند تا خاطرات با ارزش خود را حفظ کنند.
No tags for this post.