نتایج مطالعات پژوهشگران نشان می دهد مقاومت باکتری ها به آنتی بییوتیک موسوم به آمپی سیلین (ampicillin)، پیش از سال 1960 میلادی یعنی زمانی که پزشکان آغاز به تجویز این دارو کردند، باز می گردد. آمپی سیلین در حقیقت یکی از زیر مجموعه های بسیار زیاد پنی سیلین محسوب می شود که برای درمان بسیاری از عفونت های باکتریایی از جمله عفونت های مثانه، گوش، درمان ذات الریه و سوزاک مورد استفاده قرار می گیرد.
در حال حاضر بسیاری از باکتری ها که می توانند بیماری هایی جدی برای انسان به وجود آورند در برابر انتی بیوتیک هایی مانند آمپی سیلین مقاوم شده اند. بررسی های انجام شده نشان دهنده وخیم بودن شرایط است و پیش بینی می شود تا سال 2050 میلادی میزان مرگ و میر سالانه در جهان بر اثر مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک به رقم 10 میلیون نفر برسد.
محققان موسسه پاستور در شهر پاریس طی پژوهش های اخیر خود دریافتند که مصرف بیش از حد پنی سیلین در دهه 50 میلادی در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی، باعث پدیدار شدن مقاومت باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک شده بود و زمانی که در سال 1961 میلادی آمپی سیلین روانه بازارهای جهانی شد، باکتری ها از مدت ها پیشتر نسبت به آن مقاوم شده بودند.
دکتر فرانکوئیس خاویر ویل (Francois-Xavier Weill) سرپرست این تیم تحقیقانی درباره موضوع فوق اعلام کرد: «نتایج یافته های ما نشان می دهد که مقاومت آنتی بیوتیکی بر اثر گسترش این ماده در محصولات کشاورزی و دامداری، خاک، آب و کودهای مورد استفاده در مزارع و باغ ها بسیار بیشتر از آن چیزی است که تا کنون تصور می شد.»
در حال حاضر بسیاری از باکتری ها که می توانند بیماری هایی جدی برای انسان به وجود آورند در برابر انتی بیوتیک هایی مانند آمپی سیلین مقاوم شده اند. بررسی های انجام شده نشان دهنده وخیم بودن شرایط است و پیش بینی می شود تا سال 2050 میلادی میزان مرگ و میر سالانه در جهان بر اثر مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک به رقم 10 میلیون نفر برسد.
به تازگی سازمان بهداشت جهانی در بیانیه ای رسمی خواستار پایان استفاده از آنتی بیوتیک در جانوران اهلی و دام های سالم شده است. این موضوع که در بسیاری از مناطق دنیا و در مرغداری ها و دامداری ها اعمال می شود خود یکی از اصلی ترین دلایل ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی است. از آن جائی که در این پژوهش امکان شناسایی عوامل مستقیم ایجاد کننده این موضوع وجود ندارد، دکتر فرانکوئیس خاویر ویل اعلام کرد که احتمالا مصرف بی رویه و بدون نظر کارشناسی پنی سیلین در دامداری ها، کشاورزی و پرندگان اهلی موجب ظهور ژن های تکامل یافته مقام در برابر آنتی بیوتیک در باکتری ها شده است.
مصرف بی رویه و بدون نظر کارشناسی پنی سیلین در دامداری ها، کشاورزی و پرندگان اهلی موجب ظهور ژن های تکامل یافته مقام در برابر آنتی بیوتیک در باکتری ها شده است.
وی در این رابطه گفت: «باید به طور فوری نسبت به میزان مصرف آنتی بیوتیک در حیوانات اهلی که مورد مصرف انسان قرار می گیرند، تجدید نظر شود. باکتری ها هیچ مرزی را نشناخته و برای ان ها حیوان و انسان تفاوتی ندارد. کنترل مصرف آنتی بیوتیک باید در سطح جهان و با نظارتی نزدیک و دقیق انجام شده و باکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک در انسان و حیوانات شناسایی و کشف شوند.»
در این پژوهش همچنین اعلام شده است که استفاده از انتی بیوتیک در حیوانات به طور تدریجی در قاره اروپا کمتر و در نهایت متوقف شده است که این موضوع تاثیر چندانی بر میزان تولید محصولات دام و طیور نداشته است.
سندرا فن پویولد (Sandra Van Puyvelde) از دیگر اعضای این تیم تحقیقاتی و پزوهشگر موسسه Tropical Medicine Antwerp در کشور بلژیک نیز در رابطه با اهمیت کاهش مصرف آنتی بیوتیک در کشاورزی و دامداری گفت: «اگرچه امروزه شاهد کاهش و توقف مصرف آنتی بیوتیک در مزارع و دامداری های اروپا هستیم اما استفاده از این داروها در بسیاری از کشورهایی با درآمد کم یا متوسط همچنان ادامه داشته و مصرف این دارو به ویژه در مراکز پرورش ماهی و صدف، می تواند تبعات جبران ناپذیری در پی داشته باشد.»
شرح کامل این پژوهش و نتایج به دست امده از آن در مجله تخصصی The Lancet Infectious Diseases منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: consumer.healthday.com
No tags for this post.