در اين اتفاق مجله آمریکایی تایم با قیمت 2 میلیارد و 800 میلیون دلار به گروه انتشاراتی مردیت فروخته شد .این معامله به صورت نقدی و با پشتیبانی مالی چارلز و دیوید کوک، دو برادر میلیاردر آمریکایی انجام شده. جان فیهی، رئیس تایم، در بیانیه‌ای گفت: "این معامله تمام نقدی با ارزشی که به صورت فوری و مشخص فراهم می‌کند، از هرلحاظ به نفع شرکت و سهام‌داران آن است."
گروه انتشاراتی مردیت که صاحب چند نشریه و شبکه تلویزیونی در سرتاسر آمریکاست اعتقاد دارد که این معامله حدود ۷۰۰ میلیون دلار از طریق تبلیغات دیجیتال برای این شرکت درآمدخواهد داشت و "دسترسی بی‌نظیری" به مشتریان جوان فراهم خواهد کرد.
بطوركلي نشریات چاپی را می‌توان یکی از پایدارترین مدل‌های رسانه‌ای در سراسر تاریخ مدرن دانست. بسیاری از ما با خواندن روزنامه و مجله توانسته‌ایم تا تاریخچه‌ای کوتاه از خاطرات را برای خود رقم بزنیم. اگر به گوشه و کنار ذهنمان رجوع کنیم، از بوی خاص و خاطره‌انگیز کاغذ روزنامه‌ها گرفته تا مرور چندین‌باره نشریات موردعلاقه‌مان در میان بهترین خاطرات ما قرار دارد. بااین‌وجود هرچقدر که خاطراتمان به دنیای امروزی ما نزدیک‌تر می‌شود، رد پای رسانه‌های چاپی در آن‌ها کمرنگ‌تر می‌شود.
موج الکترونیکی که در اواسط دهه نخست قرن 21 آغاز شد، در حال تخریب تمامی ستون‌های نسل پیش است. کافی است برای درک این موضوع نگاهی به تلفن همراه هوشمند خود بیندازید. دوربین عکاسی، دوربین فیلم‌برداری، زنگ هشدار، تقویم، دفترچه تلفن، پخش‌کننده موسیقی، تلفن، پیجر، فرهنگ لغات به زبان‌های مختلف، آلبوم عکس، اخبار روز، سیستم بررسی میزان تحرک، دفترچه رهنمای آشپزی و … را می‌توانید در این تلفن کوچک به‌راحتی در اختیار داشته باشید درحالی‌که بین 20 تا 30 سال پیش، برای در اختیار داشتن موارد یادشده نیاز به یک چمدان بزرگ و مراجعه به چندین متخصص داشتید. همین موضوع نیز درباره رسانه‌های دیجیتالی و رسانه‌های چاپی صادق است.
بگذارید از همین‌جا تکلیف خودمان را با شما روشن کنیم، سیست های دیجیتالی به‌هیچ‌عنوان بد نیستند بلکه رویکرد ما به زندگی را تغییر داده‌اند. گاهی اوقات کنار آمدن با از بین رفتن نوستالژی‌های دوران کودکی و جوانی، بسیار تلخ و دشوار است و در این مورد نیز شاهد چنین امری هستیم. معایب نشریات دیجیتالی را می‌توان بسیار ساده ارزیابی کرد. نخست این‌که ساختار نظارتی بر محتوای دیجیتالی به‌مراتب متفاوت است و ممکن است شما مقاله‌ای را مطالعه کنید که در یک کشور دیگر و توسط فردی از فرهنگی دیگر نوشته‌شده است. این موضوع در شرایط رسانه‌های چاپی به‌هیچ‌عنوان وجود نداشته است. دومین مورد، سلامت جسمانی و به‌خصوص چشمان ما است. ما با استفاده بسیار زیاد از تلفن‌های همراه هوشمند و کامپیوترها، هرروز فشار بیشتری را به ستون فقرات و چشمان خودمان وارد می‌کنیم درحالی‌که این فشار در دوران رسانه‌های چاپی به‌هیچ‌وجه این‌چنین نبود.
بااین‌وجود باید گفت که مزایای عصر مدرن به رسانه‌های چاپی می‌چربد. برای مثال در نظر بگیرید که یک طوفان عظیم در آمریکای جنوبی به وجود آمده و آسیب‌های فراوانی را ایجاد کرده است؛ با کمک رسانه‌های دیجیتالی می‌توان لحظاتی پس‌ازاین رخداد، از چم و چون آن آگاه شد. به‌صورت خلاصه باید گفت که رسانه‌های دیجیتالی سرعت گسترش علم را بالابرده‌اند. دیگر نیازی نیست تا برای دسترسی به دانش، هزینه و انرژی سابق را صرف کنید و هزاران منبع معتبر در اختیار شما هستند و می‌توانید با استفاده از موهبتی به نام اینترنت، به سراغ رفع آنی بسیاری از سؤالات خود بروید.
به‌این‌ترتیب سخن را کوتاه می‌کنم ولی در پایان یادآور می‌شوم که ظهور رسانه‌های دیجیتالی نباید به معنای پایان رسانه‌های چاپی باشد. هنوز هم می‌توان صبح اول وقت با خواندن روزنامه، حس و حال خوبی پیدا کرد. هنوز هم می‌توان مباحث محلی و بومی را در نشریاتی تخصصی و ویژه آن منطقه جای داد و به همین دلیل نیز باید تلاش کرد که هر دو رسانه جای خود را در کنار هم یافته و به همزیستی مسالمت‌آمیز ادامه بدهند.
آناهیتا عیوض خانی
No tags for this post.