تیمی از پژوهشگران در کشور دانمارک موفق به بازسازی اسکلت پادشاه باستانی وایکینگ ها شدند. این اسکلت که به طور جدی آسیب دیده بود، به پادشاهی به نام گورم کهنسال (Gorm the Old) تعلق داشت که پژوهشگران به کمک چاپگرهای سه بعدی توانستند آن را بازسازی کنند. سرپرستی این تیم پژوهشی را باستان شناسی به نام آدام بک (Adam Bak) از محققان موزه ملی دانمارک بر عهده داشت.
مدل جدید سه بعدی ساخته شده از پادشاه باستانی وایکینگ ها دقیقا بر اساس مشخصات و شرایط استخوان های وی در زمان کشف شدن است. در حقیقت آثار فشار و آسیب های ناشی از مدت زمانی طولانی که از دفن شدن وی می گذرد در آن مشاهده می شود.
گورم کهنسال در سال 958 میلادی در گذشته بود و پیش از کشف بقایای استخوان وی در کلیسای جلینگ (Jelling Church) گمان می رفت که وی در محل دیگری دفن شده باشد. اسکلت این پادشاه در سال 1978 میلادی کشف شده و تصویربرداری های کامپیوتری از طریق پرتونگاری مقطی (tomography) از این اسکلت انجام شده و در سال 2000 میلادی مجددا استخوان های این پادشاه باستانی وایکینگ ها دفن شد.
ماری لوییز یورکوف (Marie Louise Jørkov) از اعضای این تیم تحقیقاتی و پژوهشگر دانشگاه کپنهاگ درباره عملیات استفاده از چاپگر سه بعدی برای بازسازی اسکلت گروم کهنسال اعلام کرد: «مدل جدید سه بعدی ساخته شده از پادشاه باستانی وایکینگ ها دقیقا بر اساس مشخصات و شرایط استخوان های وی در زمان کشف شدن است. در حقیقت آثار فشار و آسیب های ناشی از مدت زمانی طولانی که از دفن شدن وی می گذرد در آن مشاهده می شود.»
وی در ادامه توضیحات خود افزود: « در مرحله بعدی ما باید اسکلت گروم کهنسال را مجددا بررسی کرده و وجود هر نوع بیماری احتمالی در وی را شناسایی کنیم. البته بیماری هایی که نشانه ها و اثرات آن در سطوح استخوانی قابل مشاهده باشند.»
گفتنی است جمجمه این پادشاه دانمارکی در طول زمان و بر اثر فشار به صورت مسطح در آمده بود و بازسازی مطالعه ان موجب شد که پژوهشگران به وجود یک توده در پشت سر وی پی ببرند. احتمال داده می شود این توده به دلیل وجود فشار و بار اضافی روی عضلات و رباط ها متصل به این منطقه دارای تورم ایجاد شده باشد.
کارستن رایدیس یارکام (Carsten Reidies Bjarkam) از دیگر اعضای این تیم مطالعاتی و پژوهشگر دانشگاه آرهوس (Aarhus University) در این رابطه گفت: «این توده را می توان با مواردی مشابه ایجاد پینه روی پا مقایسه کرد.»
در مطالعات اصلی انجام شده روی استخوان های گروم کهنسال، امکان استخراج دی ان ای وی وجود نداشت و به طور نظری امکان اظهار نظر قطعی برای انتساب آن ها به این پادشاه وجود نداشت اما شواهد تاریخی و باستان شناسی حاکی از دفن وی در صحن کلیسای جلینگ بود. در این میان بسیاری از پژوهشگران این سوال را مطرح می کنند که به چه دلیل استخوان های فوق مجددا از خاک خارج نشده و با استفاده از روش های جدید مطالعه نمی شوند؟ در پاسخ به این سوال باید اعلام کرد که نبش قبر دوباره گروم کهنسال با مخالفت کلیسا و خاندان سلطنتی دانمارک مواجه شده و به این ترتیب اجازه مطالعه دوباره استخوان های فوق به دانشمندان داده نشد.
آدام بک در توضیح این تصمیم می گوید: «باید به این موضوع هم اشاره کرد که ما دقیقا چه اطلاعاتی را می توانیم از استخوان های فوق استخراج کنیم؟ این بقایا در حدود هزار سال در زیر خاک بود که مدت زمانی طولانی نیز در زیر لایه ای از آب قرار داشت. این استخوان ها به شدت آسیب دیده اند و من مطمئن نیستم آیا امکان استخراج دی ان ای از آن ها وجود داشته باشد یا نه؟ علاوه بر این، استخوان های فوق برای سه بار نبش شده از محل خود خارج شده اند. به نظر می رسد باید به پادشاه کهنسال وایکینگ ها اجازه دهیم تا در آرامش باقی بماند.»
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: archaeology.org
No tags for this post.