معمولا وقتیکه دریاچهها و یا برکههای کوچک برای مدتی تمیز نمیشوند، به یک قتلگاه ویژه برای حشرات بدل میگردند. حشراتی مانند مگسها، پشهها، زنبورها و غیره بهراحتی در این دریاچهها جان خود را از دست میدهند ولی به نظر میرسد که دانشمندان توانستهاند تا حشرهای را کشف کنند که از این قاعده مستثنی است. این موجودات که مگسهای آلکالی (Alkali flies) نام دارد، میتوانند به داخلی این دریاچهها شیرجه زده و از مواد غذایی انتهای آن تغذیه کنند.
این حشرات در آبهایی که PHآنها بهاندازه مایع رختشویی سنگین است یا سه برابر آب اقیانوسها، شور هستند نیز دوام میآورند. برای مثال دریاچه مونو (Mono) در کالیفرنیای آمریکا که چنین شرایطی را دارد، میزبان این مگسهای منحصربهفرد است. آنها میتوانند از مواد سمی این دریاچه عبور کرده و به سراغ مواد قابلمصرف در کف آن بروند و برای این کار نیز از یک روش ویژه استفاده میکنند. بدن این مگسها ضد آب است و به همین دلیل میتوانند بدون آغشته شدن به المانهای محیطی به سراغ شیرجه زدن به داخلی این آبها بروند.
بدن یک مگس آلکالی در حقیقت یک حباب هوا در پیرامون خود دارد که موجب میشود تا در زمان حرکت این موجود، چیزی به بدنش برخورد نکند. بهاینترتیب این موجودات میتوانند بر ای مدتزمان 15 دقیقه در عمق 7 تا 8 متری این دریاچه حاضر باشند و با استفاده از حباب یادشده، هیچ آسیبی نبینند.
از دیگر ویژگیهای این مگسها نیز این است که آنها تخمگذاری را نیز در اعماق این دریاچه انجام میدهند و به دلیل اینکه هیچگونه ماهیای در جهان امکان بقا در این آبها را ندارد، میتوانند بدون خطر، تولیدمثل کنند. حال دانشمندان به دنبال روشی هستند تا بتوانند از این سیستم ویژه برای منفعت انسانها بهره بگیرند.
منبع: Gizmodo
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
No tags for this post.