شیمی درمانی یا پرتو درمانی‌های رایج می‌توانند تومورها را از بین ببرند اما سلولهای بنیادی سرطان همچنان زنده می‌مانند و می‌توانند باعث عود و گسترش تومورها به نواحی دیگر بدن شوند.
طبق نظر پژوهشگران، ترکیبات و آنزیم‌هایی که به طور طبیعی در سبزیجات کلمی، گل کلم‌ها، کلم بروکلی و کلم بروکسل یافت می‌شوند، می‌توانند از عود و گسترش برخی سرطان‌ها جلوگیری کنند. پژوهشگران درمان نوعی سرطان دهانه رحمی را با ترکیبی از فنتیل ایزوتیوسیانیت مورد مطالعه قرار دادند. آنها متوجه شدند که حدود 75 درصد از سلولهای سرطانی موجود در یک ظرف پتریدیش، می‌تواند با مصرف غلظت20 میکرومولاری از ترکیب فنتیل ایزوتیوسیانیت در عرض 24 ساعت از بین بروند.
بیجایا اوپادهایا دانشجوی دکترا با همکاری پروفسور مول دی علایمی از سرطان موجود در بافت ریه بدن موش را مورد مطالعه قرار دادند. تحقیقات آنها نشان داد که ترکیبات غذایی به دست آمده از کلم‌ها که PEITC نامیده می‌شوند، می‌توانند سلولهای سرطانی را که عامل عود و گسترش سرطان هستند از بین ببرند. طبق نظر آنها همان طور که «مصرف روزانه یک سیب، جلوگیری از مراجعه به پزشک» را باعث می‌شود، شاید مصرف یک وعده کلم بروکلی یا شاهی بتواند به عنوان مانعی در برابر سرطان عمل کند.
براساس مطالعات دی، از مرکز بهداشت و سلامت دانشگاه ایالتی داکوتا مشخص شد که ترکیبات و آنزیم‌هایی که در سبزیجات کلمی، گل کلم‌ها، کلم بروکلی و کلم بروکسل به طور طبیعی وجود دارد، می‌تواند از گسترش برخی سرطان‌ها جلوگیری کند. او با کمک‌های 875.000 دلاری موسسه ملی بهداشت و پشتیبانی ایستگاه آزمایشات کشاورزی داکوتای جنوبی به مدت 5 سال تحقیقاتی را در زمینه ایزوتیوسیانات فنیتیل انجام داد. دی در این باره می‌گوید: «مواد اولیه سازنده و آنزیم‌های موجود در سبزیجات کلمی در طی فرآیند جویدن ترکیباتی از PEITC در داخل بدن تولید می‌کنند. با وجود اینکهPETIC یک گزینه ایده‌آل برای تولید مکمل‌های غذایی است، مطالعات همچنین نشان دادند که مقادیرکافی از PEITC به عنوان بازدارنده سرطان می‌تواند در رژیم‌های غذایی نیز گنجانده شود.
نقش سلولهای بنیادی سرطان
زمانیکه سرطان با شیمی درمانی یا پرتو درمانی مورد معالجه قرار می‌گیرد، تومور از بین می‌رود اما سلولهای بنیادی سرطان همچنان زنده می‌مانند. دی در این باره می‌گوید: «این سلول‌ها اغلب در برابر درمان‌های معمولی مقاوم هستند. اگر چه سلولهای بنیادی سرطان کمتر از 5 درصد از تومورها را تشکیل می‌دهند، آنها می‌توانند تومور اصلی را بازسازی کنند و از طریق رگ‌های خونی باعث گسترش و مهاجرت سرطان به نقاط دیگر شوند». دی در ادامه می‌گوید:« تشخیص این سلولهای ریز در تومور بسیار دشوار است». همچنین او اشاره می‌کند: «در طی مدت زمان طولانی دانشمندان حتی نمی‌دانستند که این سلول‌ها وجود دارند و شناسایی این سلول‌ها در داخل تومورها همانند، پیداکردن یک سوزن در انبار کاه است.»
نتایج امیدوارکننده
زمانیکه دی و گروه تحقیقاتی او سلولهای بنیادی شخص مبتلا به سرطان دهانه رحم را با PEITC درمان کردند، در حدود 75 درصد از این سلول‌ها پس از گذشت 24 ساعت از اضافه کردن غلظت 20 میلی مولاری از این ترکیب از بین رفتند. در آزمایش دیگر، دی و همکارانش دریافتند که حتی غلظت پایین‌تری ازPEITC هم در ازبین بردن این سلول‌ها بسیار موثر است. در یک همکاری مشترک بین گروه دی و تیم تحقیقاتی دیوید کادسن، پاتوبیولوژیست و دامپزشک مرکز بهداشت و سلامت دانشگاه ایالتی داکوتا مشخص شد که غلظت 10 میکرومولار از PEITC می‌تواند به طور موثری از گسترش سرطان در بافت ریه موش جلوگیری کند. دی می‌گوید: «شواهد اولیه تفاوت بسیار چشمگیری در بین بافت‌هایی از ریه که تحت درمان باPEITC بودند و بافت‌هایی که درمان نشدند را نشان دادند». با این حال او هشدار می‌دهد که: «اگرچه موش‌ها مدل‌هایی از بیماریهای انسان را ارائه می‌کنند، اما انجام آزمایشات بیشتر برای تعیین این که آیا این نتایج درانسان‌ها هم وجود دارند یا خیر، بسیار ضروری است». بر پایه اطلاعات به دست آمده از مطالعات علمی، غلظت PEITC که دی و همکارانش معمولا در محدوده 5 الی 15 میکرومولاری استفاده می‌کردند، ممکن است در رژیم‌های غذایی غنی از نوع خاصی از سبزیجات کلمی، و همچنین شاهی وجود داشته باشد. دی می‌گوید: «من و همکارانم در مرحله دوم از این تحقیق سعی داریم تا بدانیم چگونه PEITC قادر است بر مکانیسم‌هایی که از سلولهای بنیادی سرطان در برابر داروها محافظت می‌کند، غلبه کند».
No tags for this post.