آیا واقعاً کسانی که مقالات علمی می‌نویسند، واقعاً منابع معرفی‌شده در انتهای تحقیقات خود را مطالعه می‌کنند؟ تحقیقات جدید دانشمندان نشان از این دارد که پاسخ به این سوال در بسیاری از موارد، منفی است. این پژوهش به‌تازگی نشان داده است که یک فاجعه علمی بزرگ در جهان در حال رخ دادن است.
بر اساس این تحقیقات، یک مقاله به‌ظاهر علمی که در عمل وجود خارجی ندارد، در بیش از 400 مقاله دیگر به‌عنوان منبع مورداستفاده قرارگرفته است. پیتر کروننبرگ (Pieter Kroonenberg) به‌عنوان پروفسور دانشگاه لیدن (Leiden University) به‌تازگی موفق به کشف این مقاله جعلی شده است.
بر اساس اطلاعات درج شده در این مقاله که بارها به‌عنوان منبع منتشر شده است، این تحقیقات در ژورنالی منتشر شده است که عملا وجود خارجی ندارد. در این میان دانشمندان دیگری مانند پروفسور آن ویل هارینگ (Anne-Wil Harzing) نیز به سراغ بررسی بیشتر این موضوع رفته‌اند و دریافته‌اند که تحقیقات کروننبرگ کاملا درست است.
نام این مقاله به شرح زیر است:
Van der Geer, J., Hanraads, J.A.J., Lupton, R.A., 2010. The art of writing a scientific article. J Sci. Commun. 163 (2) 51-59.
بر اساس این اطلاعات، مقاله یاد شده توسط چند نویسنده به نام‌های وندرگیر، جی، هانرادز و جی – ای –جی لوپتون نوشته شده است و عنوان آن نیز هنر نگارش مقالات علمی است. همچنین این مقاله در ژورنال Sci. Commun شماره 163 منتشر شده است. البته در عمل هیچ‌یک از این موجودیت‌ها، وجود خارجی ندارند.
بیشتر مقالاتی که به این مقاله ارجاع داده بودند، مقالات دارای کیفیت پایین هستند ولی در عمل وقتی‌که بیش از 400 مورد از آن‌ها در مراکز جستجوی مقالات علمی مانند گوگل اسکالر، قابل‌دستیابی هستند، عملا می‌توان به وضعیت بحرانی دنیای علم پی برد. البته کسانی که از این منبع استفاده کرده‌اند، افراد جاعل یا کلاه‌بردار نیستند ولی عدم مسئولیت‌پذیری علمی آن‌ها با این کار به اثبات رسیده است.
متأسفانه ساختار مقالات علمی جهان به صورتی است که یا باید منتشر شده و یا کاملا دور ریخته شوند، به همین دلیل نیز بسیاری از افراد به سراغ روش‌های جانبی برای انتشار مقالات کم کیفیت می‌روند و متأسفانه ساختار نظارتی بر انتشار مقالات نیز چندان در زمینه منابع، جدی و سختگیر عمل نمی‌کند.
منبع: gizmodo
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
No tags for this post.