آیا آلرژی به آب امکان پذیر است؟

به گزارش سیناپرس اصفهان، الکساندرا اَلِن 12 ساله در مسافرتی به همراه خانواده خود، مثل خیلی دیگر از بچه‌ها به استخر هتل می­‌رود تا شنا کند. اما برخلاف بسیاری از هم سن و سالانش، واکنش شدیدی به آب نشان می­‌دهد. پوستش ترد شده و می­‌شکند و آثار ورم و خارش، ساعاتی بعد از ترک استخر بر تن او ظاهر می­‌شود.

این روز تابستانی که به خوبی و خوشی شروع شده بود، در نهایت با تشخیصی پزشکی به پایان می­رسد که زندگی اَلِن رو تغییر می­‌دهد. او بعد از تشخیص حساسیتش به آب،  رویای شیرین زندگی در دریا و سوار بر کشتی بادبانی را رها کرده و از شغل آینده مورد علاقه خود که متخصص زیست­شناسی دریایی بود، چشم پوشید.

به نظر می­رسد آلرژی به آب خیلی نامحتمل باشد. به ویژه که آب یکی از اجزاء اصلی واکنش­های شیمیایی بدن انسان به حساب  می آید و حداقل 60 درصد وزن یک فرد معمولی را تشکیل می­دهد. آب سموم ارگان­های اصلی بدن را خارج می­‌کند، مواد مغذی را به سلول­های گرسنه می­رساند و میزان رطوبتی را که برای سلامت گوش­‌ها، بینی و گلو نیاز است را تامین می­کند. خلاصه اینکه آب برای بقا و زندگی ضروری است.

حساسیت به آب فقط محدود به پوست می­شود. افرادی که چنین شرایطی دارند، همچنان می‌­توانند با خاطر آسوده آب بنوشند. تنها در صورتی که آب با هر درجه حرارت و از هر منشا­یی به پوست بدن آنها برسد، به شدت واکنش می­‌دهد.

این وضعیت که به نام "آدنوز آگاراژی" شناخته می­شود، نوعی آلرژی است اما در علوم پزشکی به عنوان یکی از انواع آلرژی­ها طبقه ­بندی نشده است. در واقع می‌­توان گفت واکنشی شبه آلرژیک است که به زیر مجموع‌ه­ای از آدنوزهای جسمانی تعلق می­ گیرد که منظور از آدنوزها، وضعیت و حالتی است که از علائم آن بروز کهیر و ورم بر بدن انسان در نتیجه تحریک پوست می‌­باشد.

در صورت ابتلا به آدنوز آگاراژی، به هنگام تماس آب با پوست بدن ورم­های قرمز و متورم و توام با احساس خارش بر بدن فرد ظاهر می­شود. این واکنش هیستامینی در واقع به خود آب مربوط نمی­شود، بلکه بیشتر با آنتی­ژن های محلول در آب ارتباط دارد که باعث تحریک پادتن­ها می‌­شوند. هر نوع آبی اعم از آب مقطر، آب شیر یا آب باران، فورا منجر به واکنش پوست می­‌شود که این امر سبب می­‌شود اموری از قبیل حمام کردن یا بارش باران به منزله اعمال شکنجه بر فرد مبتلا باشند.

بیماری آدنوز آگاراژی بسیار نادر است به قدری که از سال 1964 که اولین مبتلایان این عارضه مشاهده شدند تا کنون، کمتر از 100 مورد در گزارشات پزشکی ثبت شده است. این بیماری بیشتر در زن­ها شایع است و اکثر مواقع در دوران بلوغ آغاز می­شود. معمولا  تشخیص این بیماری با تماس طولانی مدت پوست فرد با آب صورت می­‌گیرد. مثلا به منظور تشخیص این بیماری در اَلِن، پزشکان از او خواستند تا در وانی پر از آب قرار بگیرد.

علت اصلی حساسیت به آب همچنان برای کارشناسان علوم پزشکی مجهول است. یکی از تئوری­های موجود، غدد عرق را مسئول این عارضه می‌­داند. ممکن است غدد عرق در بعضی افراد سمی را تولید کنند که منجر به واکنش آلرژیک به آب می­شود.

گرچه محققان از دلیل اصلی این وضعیت مطمئن نیستند، اما بیشتر مبتلایان می­توانند با مصرف آنتی­ هیستامین‌­ها و تا حد امکان پرهیز از تماس با آب، تحت درمان قرار بگیرند.
 

ترجمه: سعید انتظاری

منبع:  howstuffworks

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا