بیشتر باکتری‌ها جاندارانی تک سلولی هستند ولی برخی از آن‌ها مثل میکسوباکتری‌ها در چرخه زندگی خود مرحله پرسلولی هم دارند. برخی دیگر هم مثل سیانوباکتری‌ها تشکیل کلنی می‌دهند. واژه پروکاریوت از دو واژه یونانی پرو به معنی پیش و کاریون به معنی هسته به وجود آمده است که فقدان هسته در این گونه سلول‌ها را بیان می‌کند. سلول‌های پروکاریوتی فاقد هسته، میتوکندری یا هر اندامک غشا دار دیگر هستند و تمام اجزای آن‌ها از جمله آنزیم‌ها و ریبوزوم‌ها و ماده ژنتیک و… در تماس مستقیم با مایع سیتوپلاسم قرار دارند. تقسیم و تمایز بین یوکاریوتها و پروکاریوت‌ها مهم ترین تقسیم بندی بین موجودات زنده به شمار می‌رود چرا که این دو دسته از موجودات زنده ویژگی‌های کاملاً متفاوتی با هم دارند.
با ستانیان یا آرکیا (Archaea) گروهی از موجودات ریز تک‌یاخته‌ای هستند.باستانیان نیز همانند باکتری‌ها بدون هستک (پروکاریوت) هستند و در درون یاخته‌های خود هسته سلولی یا اندامک دیگری ندارند.
منشا پیدایش سلول های یوکارتیک یکی از معماهای پیچیده در زیست شناسی امروزی به شمار می رود. مطالعات اخیر حاکی از آن است که ظهور سلول های میزبان یوکاریوتی در آرکی ها باعث به وجود آمدن این سلول ها شده است اما هویت و طبیعت چنین سلول آرکی تاکنون شناخته نشده بود.
محققان سوئدی و نروژی در مقاله ای که در مجله Nature به چاپ رسیده است، یک "لوکی ارکی اوتا
Lokiarchaeota را که به تازگی کشف کرده اند به عنوان پل حد واسط بین پروکاریوت ها و یوکاریوت ها معرفی کردند.
No tags for this post.