شناسایی بیماری روانی با استفاده از توییتر
به‌تازگی یک کاربری جدید برای شبکه‌های اجتماعی کشف‌شده است که تا حدی غافلگیرکننده است. این کاربری جدید به استفاده از شبکه‌های اجتماعی جهت شناسایی بیماری‌های روانی بازمی‌گردد. شاید بتوان گفت که درک کردن واقعیت زندگی فرد بر اساس شبکه‌های اجتماعی بسیار دشوار است بااین‌وجود کسانی که در این شبکه‌ها از الفاظ تند و تهاجمی استفاده می‌کنند، معمولا انسان‌هایی هستند که می‌توان به آن‌ها نزدیک شد و برعکس چیزی که به نمایش گذاشته‌اند هستند.
با توجه به‌تمامی این موارد باید گفت که شبکه‌های اجتماعی می‌تواند یک نشانگر بسیار نیرومند برای کسانی باشند که درخطر رنج بردن از بیماری‌های روانی قرار دارند. تحقیقات جدیدی که به‌تازگی به رهبری فردی به نام اندروید ریس (Andrew Reece) انجام‌شده است نیز تائید کننده این موضوع هستند. این فرد در دانشکده روانشناسی دانشگاه هاروارد به سراغ جمع‌آوری اطلاعات تعداد 204 فرد مختلف در شبکه اجتماعی توییتر رفته است. از میان این جامعه آماری، 105 نفر از افسردگی رنج می‌برند. به کمک این جامعه آماری بود که گروه تحقیقاتی یادشده توانست تا الگوریتمی را طراحی کند که می‌تواند تغییرات گفتاری فرد و ارتباط آن‌ها با بیماری‌های روانی را درک کرده و می‌تواند افسردگی در آینده را پیش‌بینی کند. افراد افسرده از کلماتی مانند مرگ، خیر، هیچ‌گاه و … بیشتر استفاده می‌کنند و از سوی دیگر کلمات مثبتی مانند شاد، ساحل و عکس را به‌مراتب کمتر مورداستفاده قرار می‌دهند.
در مرحله دوم این آزمایش بود که تعداد 174 کاربر توییت که 63 نفر از آن‌ها دچار اختلال پس از حادثه بودند، موردبررسی قرار گرفتند. نتایج به‌دست‌آمده بازهم نشانه‌هایی از تغییر گفتار و ارتباط با بیماری‌های روانی داشت. بااین‌وجود نتایج چندان کامل نبودند ولی نرخ بسیار مناسبی از میزان سلامت روانی را به نمایش می‌گذاشتند.
گروه تحت رهبری ریس به سراغ تحقیقات پیشین رفته و توانستند تا یک مدل ویژه طراحی کنند که شباهت زیادی با روش شناسایی سرطان‌هایی که سخت کشف می‌شوند دارد. روش‌های پیشین مواردی مانند اعتیاد، خطر ارتکاب خودکشی را به کمک شبکه‌های اجتماعی موردبررسی قرار داده بودند ولی این روش جدی می‌تواند فسردگی بالقوه را در میان کاربران تشخیص داده و بفهمد که چه فردی در چه زمانی نیاز به بررسی روان‌پزشک و درمان نیاز دارد.
منبع: bigthink
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
No tags for this post.
