ساخت داروی سرطان با ترکیب ایریدیوم

نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد که نوعی فلز موجود در شهاب سنگی که عامل انقراض دایناسورها بود، قابلیت شناسائی ، نابودی و تخریب سلول های سرطانی را دارد. پژوهش های جدید دانشمندان نشان می دهد نوعی فلز به نام ایریدیوم (iridium) که از خانواده پلاتینیوم به رنگ زرد  بوده و دارای خواصی چون ترد بودن، سخت بودن و نقطه ذوب 2 هزار و 400 درجه است می تواند در پزشکی نیز مورد استفاده قرار گیرد. از سوی دیگر این فلز، مقاوم ترین فلز جهان در برابر خوردگی و اکسید شدن است.

ایریدیوم قادر به نابودی سلول های سرطانی بوده و هیچ آسیبی به سایر سلول های سالم وارد نمی کند. این روش درمانی از طریق پر کردن  فلز با نوعی اکسیژن مرگبار امکان پذیر است. در حقیقت برای تولید این دارو، پژوهشگران موفق به ساخت نوعی ترکیب از ایریدیوم و فلز ارگانیک شدند که به طور مستقیم سلول های سرطانی را هدف گرفته و انرژی زیادی را به آن ها منتقل کرده و با فرستادن اکسیژن به داخل سلول های سرطانی، آن ها را از بین می برد.

این فلز بسیار نایاب در سال 1803 میلادی کشف شده و مشخص شد که توسط یک شهاب سنگ به کره زمین آورده شده است. شهاب سنگی که 66 میلیون سال پیش با زمین تصادم کرده و Chicxulub  نام داشت.  بر پایه برخورد این شهاب سنگ، تئوری انقراض دایناسورها مطرح شده و پژوهشگران اعتقاد دارند شهابسنگی که ایریدیوم را با خود به زمین آورد، عامل انقراض دایناسورها نیز شده است. در همین رابطه پیتر سادلر (Peter Sadler) از پژوهشگران دانشگاه وارویک (University of Warwick) در بریتانیا اعلام کرد: «قطعا اکنون زمان مناسبی برای ساخت داروئی بر پایه ایریدیوم است که 66 میلیون سال پیش به وسیله یک شهاب سنگ به کره زمین آمده است.»

پژوهش های این تیم تحقیقاتی نشان می دهد که ایریدیوم قادر به نابودی سلول های سرطانی بوده و هیچ آسیبی به سایر سلول های سالم وارد نمی کند. این روش درمانی از طریق پر کردن  فلز با نوعی اکسیژن مرگبار امکان پذیر است. در حقیقت برای تولید این دارو، پژوهشگران موفق به ساخت نوعی ترکیب از ایریدیوم و فلز ارگانیک شدند که به طور مستقیم سلول های سرطانی را هدف گرفته و انرژی زیادی را به آن ها منتقل کرده و با فرستادن اکسیژن به داخل سلول های سرطانی، آن ها را از بین می برد.پ

در این آزمایش ها، پژوهشگران به سلول های سرطان ریه  نور لیزر قرمز تاباندند که قادر به نفوذ به عمق سلول ها است.این فرایند موجب می شود که آلودگی ارگانیک به داخل لایه های تومور نفوذ کرده و به مرکز آن تزریق شود. در ادامه، مطالعه سلول های سرطانی نشان داد که این ماده نقشی کلیدی در تخریب بافت های سرطانی داشته و ان ها را از بین می برد. از سوی دیگر پژوهشگران دریافتند مواد فوق، هیچ تاثیری در سلول های سالم نداشته و به آن ها آسیبی نمی رساند.

ترجمه: احسان محمدحسینی

منبع: techtimes

No tags for this post.