اختلال در ساعت بیولوژیکی در اثر سموم موجود در محیط زیست
به گزارش سیناپرس به نقل از ایرنا، این تحقیقات بر اساس اطلاعات حاصل از پروژه تحقیقاتی جفرسون در دریاچه جورج در رابطه با نوعی زئوپلانکتون موسوم به Daphnia pulex انجام گرفته است. در پروژه مذکور قدرت سازگاری پلانکتون‌ها با نوعی نمک که در ساخت جاده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و دارای ترکیبات شیمیایی آلوده کننده است، مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شده است که پلانکتون Daphnia pulex قادر است مقادیر زیادی از این نمک را برای مدتی در حدود 2.5 ماه تحمل کند.
پلانکتون‌ها با تکیه بر ساعت بیولوژیکی خود در طول روز به عمق آب می روند و در شب به آب‌های کم عمق می روند تا از جلبک‌ها تغذیه کنند. این چرخه مهاجرت تاثیر بسیار مهمی بر اکوسیستم آب‌های محل سکونت پلانکتون‌ها دارد و تغییر آن می‌تواند خسارات جبران‌ناپذیری را به محیط زیست وارد کند.
محققان موسسه موسسه رنسلیر برای بررسی اثر آلودگی بر پلانکتون‌ها ابتدا ژن‌هایی را که ساعت بیولوژیکی را کنترل می‌کنند، شناسایی کرده و سپس پنج مجموعه از پلانکتون‌ها را که در معرض آلودگی نمک جاده قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار دادند.
در نتیجه این بررسی‌ها مشخص شد آلودگی پلانکتون ها به نمک جاده این موجودات را در سطوح ژنتیکی دستخوش تغییر می کند و هرچه میزان آلودگی بیشتر باشد، سازگاری پلانکتون‌ها با چرخه شب و روز با اختلال بیشتری مواجه می‌شود.
ساعت ژنتیکی و بیولوژی پلانکتونDaphnia شباهت زیادی به ساختار بیولوژیک و ساعت مغز ما و بسیاری از جانداران دیگر دارد و این تحقیقات نشان می‌دهد بین سموم موجود در محیط زیست و عملکرد ساعت بیولوژیکی بدن ارتباط معنا داری وجود دارد. اکنون این سوال مهم مطرح است که آیا آلودگی‌های زیست محیطی می‌تواند تاثیر مشابهی بر ساختار ژنتیکی، ساعت بیولوژیکی و مغز انسان برجای بگذارد؟ این اولین بار است که محققان تاثیر سموم محیط را بر عملکرد ساعت بیولوژیک بدن بررسی کرده‌اند.
