داشتن روابط دوستانه نه تنها موجب ساخته شدن لحظاتی به یاد ماندنی می شود بلکه در آینده سبب حفظ خاطرات در مغز و افزایش قدرت حافظه خواهد شد. پژوهش های جدید محققان نشان می دهد دارا بودن یک دوستی مثبت، گرم و قابل اطمینان می تواند نقشی کلیدی در کاهش زوال حافظه، عملکرد مغز و ادراک داشته باشد.
لزومی ندارد که شما زندگی خود را در میهمانی های مختلف بگذرانید اما این مطالعات نشان می دهد که داشتن شبکه ای قوی از ارتباطات اجتماعی و دوستی های مستحکم موجب افزایش عملکرد مغز و ادراک شده و حافظه را تقویت می کند.
مطالعات انجام شده حاکی از این حقیقت است که افراد کهنسالی که دارای هشتاد سال سن یا بیشتر بوده و دارای روابط دوستانه گرم و صمیمی با دیگران هستند، دارای میزان خشنودی و رضایت بیشتری از زندگی بوده و عملکرد مغزی آن ها مانند دهه 50 یا 60 سالگی آن ها مانده و در مقایسه با افراد همسن خود که فاقد روابط دوستانه و صمیمانه، دارای عملکرد مغزی بهتر و حافظه ای قوی تر هستند.
امیلی روگالسکی (Emily Rogalski) سرپرست این تیم تحقیقاتی در رابطه با موضوع فوق اعلام کرد: «لزومی ندارد که شما زندگی خود را در میهمانی های مختلف بگذرانید اما این مطالعات نشان می دهد که داشتن شبکه ای قوی از ارتباطات اجتماعی و دوستی های مستحکم موجب افزایش عملکرد مغز و ادراک شده و حافظه را تقویت می کند.»
در این مطالعات، افراد شرکت کننده با پرسشنامه هایی مبنی بر چهل و دو سوال مختلف مواجه شدند که این روش با عنوان مقیاس تندرستی روان شناختی ریف (Ryff Psychological Well-Being Scale) شناخته می شود. در این مقیاس، شش جنبه مختلف تندرستی و شرایط مطلوب از منظر روان شناسی مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد که عبارتند از: «استقلال، روابط دوستانه مثبت و سازنده با دیگران، سلطه و ارزیابی محیطی، رشد شخصی، دلایل و امید برای زندگی و خودپذیری »
در مطالعات انجام شده روی افراد کهنسال مشخص شد گروهی که دارای روابط اجتماعی دوستانه قوی هستند به طور متوسط امتیاز 40 را کسب کرده و افراد فاقد روابط قوی اجتماعی اما امتیازی در حدود 36 را به دست می آورند که به گفته امیلی روگالسکی تفاوتی قابل توجه و پر معنی است.
آماندا کوک (Amanda Cook) از دیگر پژوهشگران ارشد این تیم تحقیقاتی نیز در باره نقش و تاثیر روابط اجتماعی در قدرت حافظه و عملکرد مغز اعلام کرد: « یافته های به دست آمده در این مطالعات، بسیار مهم ارزیابی شده و گامی بلند رو به جلو محسوب می شوند. به این ترتیب ما قادر به فهم فاکتورهای حفظ قدرت ادراک و حافظه در کهنسالی می شویم و در این میان فاکتورهایی که قابل اصلاح هستند، نقش مهمی ایفا می کنند.»
البته امیلی روگالسکی در تکمیل توضیحات فوق افزود: «البته در نظر داشته باشید که موضوع به این سادگی نیست و نباید این طور تصور کرد که اگر فردی دارای روابط اجتماعی قوی باشد به هیچ عنوان دچار آلزایمر و ضعف حافظه نمی شود، اما اگر فهرستی از موارد مهم در حفظ سلامت فکر و قدرت حافظه تهیه کنیم که در آن ها مواردی از قبیل تغذیه مناسب، عدم استعمال دخانیات و … وجود داشته باشد، داشتن روابط اجتماعی قوی جز نکاتی است که باید در صدر جدول قرار گیرد. به خاطر داشته باشید که هیچ یک از این موارد به تنهائی ضمانتی برای پیشگیری از آلزایمر و ضعف حافظه محسوب نمی شوند اما در نظر داشتن و اجرای آن ها می تواند احتمال رخدادن این بیماری را تا حد زیادی کاهش دهد.»
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست امده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی PLOS ONE منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: thehealthsite
No tags for this post.