تا سن 30 سالگی روند ریزش موها در حدود 25درصد از مردان آغاز می‌شود. غالباً این روند با کاهش موهای شقیقه آغاز شده و با ناپدید شدن این موها نقاط دیگر را نیز درگیر می‌کند. تاکنون اثر هورمون تستوسترون روی این روند اثبات شده و می‌دانیم موهایی که دور پیاز آن‌ها حجم کمتری از این هورمون مردانه وجود داشته باشد، شانس بیشتری برای رویش مجدد دارند. نشان به آن نشان که موهای پشت سر که گیرنده‌های کمتری برای دریافت تستوسترون دارند، کمتر از موهای شقیقه و بالای سر تحت تأثیر تغییرات این هورمون قرار می‌گیرند. بنابراین شاید در دیدگاه انسان باستانی کچلی نشانه‌ای از مردانگی و بالا بودن هورمون مردانه بوده است و به همین دلیل ژن طاسی مردان در فرآیند تکامل حذف نشده و ادامه یافته است.
تحقیقات نشان می‌دهند لایه چربی موجود در پوست سر افراد طاس به مراتب نازک‌تر از مردان دیگر است، در حالی که لایه‌های چربی موجود در دیگر بخش‌های بدن آن‌ها ممکن است به مراتب بیشتر باشد. علاوه بر این، تجمع پروستاگلاندین D2 در بخش‌های طاس یا کم‌موی سر این مردان به مراتب بیشتر است. این ماده روی فعال شدن سلول‌های بنیادی اثر بازدارنده دارد.
دیدگاه دیگری هم وجود دارد که طاسی را در مردان نتیجه سازگاری فیزیولوژیک آن‌ها با شرایط تازه می‌داند. مطابق این دیدگاه، طاسی باعث می‌شود پوست سر مردان در سنین میانسالی و بالاتر نور بیشتری را جذب کرده و حجم بیشتری از ویتامین دی در بدن آن‌ها تولید شود که می‌تواند در برابر ظهور سرطان پروستات اثر بازدارنده داشته باشد. این دیدگاه هنوز بررسی نشده و کسی نمی‌داند در دنیای واقعی اختلاف معنا‌داری میان تعداد مردان طاس مبتلا به سرطان پروستات با دیگر همجنسان آن‌ها وجود دارد یا نه!
اما هرچه باشد تاریخ سرشار از افسانه‌ها درباره مردان طاس است. افسانه‌هایی که می گویند این مردان موفق‌ترند، همسران زیباتری دارند و ….
شواهد زیادی در دست است که نشان می‌دهد کچلی یک اتفاق تکاملی خیلی منحصر به فرد نیست اما دلیل خاص خودش را دارد. به نظر می‌رسد مردان طاس باهوش‌تر و موفق‌تر به چشم می‌آیند. در حقیقت جمجمه براق به آن‌ها کمک می‌کند که نه تنها از نظر ظاهری جذاب‌تر باشند بلکه نوعی حالت ناجی مانند هم پیدا کنند!
اما این مسئله مطلق نیست و هرچه باشد هنوز دلایل طاسی که به ظاهر باعث عدم جذابیت می‌شود، شناخته نشده است.
می‌توان گفت هرچند تابه‌حال درمانی قطعی برای طاسی پدید نیامده، اما مردانم طاس می‌توانند امیدوار باشند، چون روش‌هایی برای درمان پیدا شده است که البته بسیار ابتدایی هستند.
دانشمندان ادعا می‌کنند که درمان طاسی سر با استفاده از سلول‌های بنیادی برای رشد دوباره فولیکول‌های ازدست‌رفته یا مرده می‌تواند به زودی واقعیت یابد. دانشمندان پیش از این در تلاش بودند تا تعداد کافی سلول‌های بنیادی فولیکول‌ساز برای تولید قابل توجه و دوبارۀ مو بسازند و اکنون راه حلی برای این مشکل فراهم شده است.
آن‌ها سلول‌های بنیادی خاصی را به موش‌ها تزریق کردند که انواع مختلفی از سلول‌های پوستی و فولیکولی مو را تولید می‌کند.
این تحقیقات که نتایج آن در نشریه ارتباطات نیچر منتشر شده است، نشان می‌دهد این سلول‌های جدید یک لایه خارجی کارآمد را شکل می‌دهد. این فولیکول‌ها شبیه به فولیکول‌های موی انسان هستند.
دکتر «زیائووی زو» از دانشگاه پنسیلوانیا می‌گوید این نخستین بار است که دانش‌پژوهان توانسته‌اند میزان قابل افزایش سلول‌های بنیادی اپی تلیال که قادر به تولید مؤلفه اپی تلیال فولیکول مو باشد را تولید کنند.
همچنین گفته می‌شود این سلول‌ها کابردهای بسیار زیاد دیگری نیز دارند از جمله کمک به بهبود زخم‌ها، اما با این حال هنوز تحقیقات بر روی سازگاری این شیوه با انسان ادامه دارد.
گزارش: غزال غضنفری
No tags for this post.