برای سالها شرکتهایی مانند گوگل و تسلا اقدام به ارائه قولها و وعدههای بسیار بزرگی درباره آینده فناوری خودروهای خودران کردهاند. به ما گفتهشده است که این خودروها دارای مزایای ویژهای درزمینهٔ امنیت و صرفه اقتصادی هستند و حتی پیشبینیشده بود که لشگری از تاکسیهای خودران در زمان نیاز به سراغ ما خواهند آمد. اگر بهتمامی این وعدهها دقت کرده باشید مشاهده میکنید که یک مورد در میان آنها وجود ندارد: هیچکس به میزان الکتریسیته موردنیاز برای بهرهمند شدن از این مزایا اشارهای نکرده است.
خودروهای خودران فعلی به 2 تا 4 کیلووات ساعت انرژی برای کار کردن نیازمند هستند. این میزان مساوی باکار کردن تعداد 4 تا 8 کامپیوتر خانگی نیرومند است و حجمی بسیار عظیم بهحساب میآید. بهاینترتیب خودروهای الکتریکی که حتی امروزه با مشکل باتری روبرو هستند، به وضعیتی بحرانیتر دچار خواهند شد. درزمینهٔ خودروهای سوخت فسیلی نیز چنین میزان مصرفی میتواند موجب افزایش چشمگیر استفاده از سوخت شود.
حال که رقابت سوخت خودروها به سطحی جدید واردشده است و هرروز قوانین جدیدی درزمینهٔ محدودسازی میزان آلایندگی خودروها منتشر میشود، مشکلات شرکتهای سازنده خودروهای خودران بیشتر شده است. بهاینترتیب شرکتهای مختلف به دنبال این هستند که بتوانند مشکل را حل کنند. برای مثال میتوان به محدوده دقت عملکرد حسگرها اشاره کرد، اگر یک خودروی خودران بتواند پریدن یک ملخ در جاده را در فاصله یک کیلومتری ارزیابی کند، تنها انرژی اضافه سوزانده است و هیچ ارزشی به امنیت و سیستم رانندگی خودرو نیفزوده است. بهاینترتیب دانشمندان به دنبال این هستند که بتوانند انرژی بهینه و محدوده عملکرد سیستم را در یک معادله قرار داده و پاسخی را دریافت کنند که با اقتصاد سوخت سازگار باشد.
با این شرایط شرکتهای مختلف فعال در این زمینه مانند گوگل، به دنبال راهکارهایی جدید هستند و در این میان کشف امکان استفاده از تراشههای گرافیکی بهعنوان هسته پردازشی این خودروها، یک جهش بزرگ بهحساب میآید که شاید جرقه لازم برای وقوع این رخداد و کاهش مصرف انرژی خودروهای خودران را بزند.
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
No tags for this post.