پیشتازی دختران در مسابقه رشد
نوزاد نارس به نوزادی گفته میشود که قبل از هفته 37 بارداری متولد شود. علل مختلفی برای نارس شدن نوزادان وجود دارد. احتمال نارس بودن نوزادان در چند قلوزایی بسیار زیاد است. در سالهای اخیر، به دلیل افزایش بارداریهای مصنوعی، میزان نوزادان نارس نیز زیاد شده است.
مطالعه جدید مرکز پزشکی دانشگاه لویولا نشان میدهد که نوزادان نارس دختر بهتر از نوزادان نارس پسر رشد میکنند. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، نوزادان دختر نارس یک روز زودتر از نوزادان پسر نارس تغذیه مستقل خود را با دهان شروع میکنند. نوزادان نارس معمولا میتوانند هم از شیر مادر و هم از شیر خشک تغذیه کنند، اما شیرمادر بیشتر توصیه میشود، زیرا این نوزادان به دلیل نارس بودن، بیشتر در معرض ابتلا به انواع عفونتها هستند و شیر مادر به دلیل پروتئینهای ویژه ای که دارد این امکان را به نوزاد می دهد تا از این عفونتها محفوظ بماند و سریع تر رشد کند.
در اکثر نوزادان نارس به دلیل مشکلات تنفسی و بلع، لولهای داخل بینی و یا داخل معده آنها قرارمیگیرد تا شیر بتواند به راحتی به معده این نوزادان وارد شود. پزشک بر روند ورود شیر به معده آنها نظارت دارد تا اگر مشکلی پیش آمد آن را برطرف کند.
توانایی مکیدن، خوردن و تنفس به طور همزمان واکنشی است که بسیاری از نوزادان نارس قادر به انجام آن نیستند. آموزش حرفهای مهارتهایی مانند تغذیه مستقل و بدون لوله تغذیه، پیش از انتقال نوزادان نارس به خانه بسیار ضروری است تا بتوان این نوزادان را با خیال راحت از بیمارستان به خانه منتقل کرد.
پژوهشگران با هدف مشخص نمودن میانگین سنی که نوزادان نارس قادر به خوردن شیر هستند و این که سن حاملگی، دوره حاملگی و زمان تولد چه تاثیری در این واکنشها دارد، این تحقیق را انجام دادند. آنها 2700 نوزاد نارسی که در هفته 37 بارداری در بین سالهای 1978 تا 2013 به دنیا آمده بودند و در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بستری شده بودند را مورد بررسی قرار دادند.
مطالعات آنها بدون در نظر گرفتن تفکیک جنسیتی نشان داد که نوزادانی که به صورت نارس به دنیا میآیند توانایی خوردن شیر به صورت مستقل و دهانی را درطی 36 هفته و 4 روز به دست میآوردند. به علاوه یافتههای آنها با در نظر گرفتن تفکیک جنسیتی نشان داد که نوزادان دختر نارس زودتر از پسران تغذیه مستقل دهانی را تجربه میکنند. طبق یافتههای این پژوهشگران مشخص شد تولد نوزادان قبل از هفته 29 بارداری میتواند اثرات منفی در تغذیه مستقل آنها داشته باشد(37هفته و سه روز و 36هفته و یک روز برای نوزادانی که در هفتههای 29 الی 33 بارداری متولد شدهاند و 36 هفته و سه روز برای نوزادانی که دیرتر و در هفتههای 34 و 36 بارداری متولد شده اند). همچنین این مطالعات نشان میدهد که نوزادان نارس متولد شده با عوارض شدید، تاخیر در تغذیه مستقل با دهان را تجربه میکنند. در این مطالعات مشخص شد که نوزادانی که به صورت طبییعی به دنیا آمده اند تغذیه دهانی را سه روز زودتر از نوزادانی که به صورت سزارین و باعمل جراحی به دنیا آمدهاند تجربه می کنند. مطالعه نوزادانی که قبل از سال 2000 متولد شدهاند نیز نشان داد که این نوزادان تغذیه مستقل دهانی را دو روز دیرتر از نوزادانی که به تازگی متولد شده اند تجربه میکردند. نتایج حاصل از این مطالعه به تازگی در آخرین شماره مجله علمی پزشکی نوزادان نارس منتشر شده است. براساس این مطالعات تولد نوزادان نارس در سال 1981 در ایالات متحده بیش از 33 درصد افزایش یافته است و در سال 2012 این افزایش در حدود 11.5 درصد بوده است و 29 درصد از این تولدها قبل از هفته 34 بارداری اتفاق افتاده است. جاناتان موراسکاس نویسنده ارشد این مقاله و مدیر بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در واحد لویولا و استاد دانشکده پزشکی شیکاگو در این باره بیان میکند: «پیشرفت زیاد مراقبتهای پزشکی باعث بهبود و بقای نوزادان نارس شده است، ولی با وجود این که بقای نوزادان نارس افزایش یافته است هنوز هم در نوزادانی که قبل از هفته 28 بارداری متولد شدهاند میزان عوارض پزشکی زیاد است و به همین دلیل نگهداری این نوزادان در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان نیاز به زمان طولانی دارد.»
همچنین او بیان می کند: «طبق نتایج به دست آمده در این مطالعه میتوان اکثر نوزادان نارس را با خیال راحت سه تا چهار هفته قبل از زمان تعیین شده برای زایمان از رحم مادر خارج کرد. به دلیل این که در طول این مدت ، نوزادان تازه متولد شده به اندازه کافی بزرگ شدهاند که بتوانند دمای بدنشان را حفظ کنند، وزنشان را به طور مداوم افزایش دهند و همزمان با مکیدن، عمل بلع, غذاخوردن و نفس کشیدن را بدون حالت تهوع و یا خفگی انجام دهند. این مطالعه ایدههای جدیدی را جهت مطالعات آتی نوزادان و این که چگونه نوزادان نارس می توانند تغذیه مستقل و بدون عارضه داشته باشند را به پژوهشگران میدهد.»
No tags for this post.