شناسایی بخشی از مواد مرئی مفقود شده جهان

ماده باریونی (baryonic matter) عمدتا متشکل از انواع ذرات سازنده ای – مانند پروتون ها، نورتون ها و الکترون ها -است که در کتاب های فیزیک دبیرستان ذکر شده اند. عنوان می شود که ماده باریونی 4.6 درصد از جهان و مابقی آن را ماده تاریک و انرژی تاریک تشکیل می دهند.

متخصصان اخترفیزیک می توانند از طریق بررسی نوری که ستارگان و ابرهای درخشان گازی از خود ساطع می کنند، میزان ماده باریونی را مشخص کنند.

مقدار کل محاسبه شده این ماده به مراتب کمتر از مقداری است که تاکنون شناسایی شده است. به نظر می رسد که حدود 90 درصد از ماده باریونی باستانی از قسمت درخشان کیهان ناپدید شده باشد. کسری از این ماده مفقود شده می تواند به عنوان هاله های پراکنده گرد و غبار و گازهای اطراف کهکشان ها از جمله کهکشان راه شیری وجود داشته باشد؛ اما همچنان بخش زیادی از ماده بایرونی مفقود است.

بخش بزرگی از این مشکل به این دلیل است که اگر ماده، نوعی از نور یا سایه را پخش نکند، امکان شناسایی آن وجود نخواهد داشت.

اکتشاف ها در سال های اخیر عنوان می کنند که ماده مرئی در رشته های ارتباطی کهکشان ها انباشته شده اند.

دو تیم تحقیقاتی از دانشگاه های بریتیش کلمبیا (کانادا) و ادینبورگ (اسکاتلند)، در دو مطالعه مجزا، بر اثری موسوم به Sunyaev-Zel'dovich تکیه کردند. اخترفیزیکدانان از داده های جفت کهکشان ها در پروژه بین المللی SDSS استفاده کردند.

محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا دریافتند که چگالی این رشته ها، 3 برابر میانگین تراکم باریون ها در اطراف کهکشان ها است و محققان دانشگاه ادینبورگ به این نتیجه رسیدند که این رقم 6 برابر چگالی متوسط است.  

هیدکی تانیمورا از دانشگاه بریتیش کلمبیا گفت: انتظار این تفاوت در چگالی را داشتیم، چراکه به رشته های متفاوت در فواصل مختلف نگاه کردیم؛ اگر این فاکتور لحاظ شود، نتایج یافته های ما با گروه دیگر سازگار می شود.

این واقعیت که هر دو مطالعه به صورت مستقل به نتایج مشابهی دست یافتند ، شواهد بسیار قوی و محکمی است که مدل های موجود در جهان و تکامل کهکشان ها را تقویت می کند.

 

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: sciencealert

No tags for this post.