توسعه مبتني بر دانايي مستلزم فراهم ساختن زمينه هاي رشد و ارتقاي دانش در مراكز علمي و پژوهشي كشور و تبديل يافته هاي پژوهشي به محصولات و روشهاي جديد است.این درحالی است که اگر سیاست تحقیق بدون پول که از موانع بر سر راه مراکز به خصوص مراکز تحقیقاتی است ادامه یابد تولیدات و رشدی را هم در پی نخواهد داشت.
دکتر کسری اصفهانی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه ملی مهندسی و زیست فناوری و معاون مرکز رشد زیست فناوری درخصوص چالش های پژوهشگاه ملی مهندسی زیست فناوری وژنتیک، گفت: پژوهشگاه ما مانند همه پژوهشگاه هاو مراکز تحقیقاتی دیگر با مشکلات مالی رو به رو است،وجود این مشکلات مالی دیگر درحد شعار نیست و به نوعی به زیر گلو رسیده است.
عضوهیئت مدیره انجمن بیوتکنولوژی افزود: می گویند بودجه تحقیقاتی کشور چند دهم درصد است، اینکه خیلی از دستگاه های اجرایی این بودجه ها را صرف چیزهای دیگری می کنند ، بماند اما در پژوهشگاه ملی مهندسی زیست فناوری و ژنتیک بودجه ای که داده می شود تنها توان تامین حقوق کارمندان را دارد ، یعنی عملا برای تحقیقات به مشکل رسیده ایم .
وی تاکید کرد : اینکه شرایط کشور از لحاظ مالی چگونه است را درک می کنیم اما نبود بودجه و اینکه نتوانیم برای تحقیقات هزینه ای کنیم یکی از مشکلات بزرگی است که سر راه همه پژوهشگران و محققان و به خصوص پژوهشگاه مهندسی ملی زیست فناوری و ژنتیک قراردارد.این درحالی است که باتوجه به تحریم ها مشکل تامین و تجهیز وسایل و ادوات مورد نیاز نیز وجود دارد.
دکتر اصفهانی افزود: در مراکز تحقیقاتی با سابقه ای مثل پژوهشگاه مهندسی ملی زیست فناوری و ژنتیک به دلیل اینکه تجهیز وسایل از سال ها قبل انجام گرفته این وسایل کم کم تحلیل رفته و قدیمی شده اند و نیاز به تجهیز و بازسازی دارد،درحالی که بودجه ای برای این کار نیز وجود ندارد .اما اگر سری به آزمایشگاه ژنتیک مولکولی یکی از شهرهای کوچک در جای دورافتاده ای بزنید خواهیددید که وسایل به روز و عالی با حداقل یک یا دوعضو هیئت علمی وجود داد ،در حالی که در مرکز پژوهشگاه مهندسی ژنتیک 75-80عضو هیئت علمی، باوسایل از کار افتاده و قدیمی کار می کنند.این درصورتی است که این مرکز می تواند کارهای بزرگی برای کل کشور انجام دهد.
معاون مرکز رشد زیست فناوری در باره سطح علمی فعالیت های پژوهشی در حوزه مهندسی بیوتکنولوژی در مقایسه با جهان گفت:در حوزه مهندسی بیوتکنولوژی ما با دنیا برابری داریم. مقالاتمان در بهترین ژورنال های دنیا چاپ می شود و کارهایمان با بهترین کارهای دنیا برابری دارد.گفتنی است محققان و پژوهشگران ما با امکانات ناچیز و شاید با بودجه ای برابر یک صدم بودجه ای که در خارج از کشور به یک پژوهشگر می دهند، کار می کنند. به عنوان مثال بودجه ای که به یک پژوهشگر در سوئد برای یک مقاله اش می دهند با بودجه کل پژوهشگاه ما برابری دارد.
دکتر اصفهانی در پاسخ به اینکه آینده مراکز تحقیقاتی را باتوجه به کمبود بودجه چطورپیش بینی می کنید ،عنوان کرد: در کل باتوجه به اینکه دولت تمرکز و حمایت بیشتر خود راروی تولید و شرکت های دانش بنیان گذاشته است،اگر در آینده اینگونه پیش برویم خلائی ایجاد می شود و شرکت های دانش بنیان نیز مشکلاتی را در پیش خواهند داشت.در حال حاضر تحقیقاتی از گذشته مانده که دولت در پی به سرانجام رساندن و تبدیل آنها به محصول است. اما اگر قراراست 10سال آینده نیز تولیداتمان از دانش خودمان باشد باید روند حمایت از دانش و پژوهش مداوم ادامه پیدا کند زیرا اگر این حمایت قطع شود ،در 10سال آینده شرکت های دانش بنیان دیگر خوراکی نخواهند داشت.
No tags for this post.