شیردهی یک موضوع کلیدی در سلامت عمومی است که از سالها پیش بهعنوان روش برتر تغذیه در سال اول زندگی تشخیص داده شده است و حتی اعتقاد بر این است که امید به زندگی زنان میتواند با شیردهی ارتقا یابد.
سازمان بهداشت جهانی و آکادمی پزشکی اطفال آمریکا، تغذیه انحصاری با شیر مادر را بهعنوان روش بهینه برای تغذیه شیرخوار برای 6 ماه اول زندگی ذکر نموده و ادامه آن را تا 12 ماهگی توصیه میکنند. بااینحال، شیردهی برای بعضی از زنان تجربه مثبتی نیست و ممکن است برای آنها دشوار و ناخوشایند باشد. در این رابطه، یکی از عواملی که میتواند بر روی تجربه شیردهی مادران بعد از زایمان تأثیرگذار باشد، خود روش زایمان است.
شیردهی یک موضوع کلیدی در سلامت عمومی است که از سالها پیش بهعنوان روش برتر تغذیه در سال اول زندگی تشخیص داده شده است و حتی اعتقاد بر این است که امید به زندگی زنان میتواند با شیردهی ارتقا یابد.
به نظر میرسد بهغیراز عوارض بسیار سزارین، متغیرهای بسیار دیگری نیز وجود دارند که نشانگر تفاوت در بین زایمان طبیعی و سزارین هستند. ازجمله این متغیرها میتوان به کیفیت شیردهی مادران تازهزا در زایمان طبیعی و سزارین اشاره نمود. لذا برای بررسی دقیقتر این موضوع، پژوهشگرانی از دانشگاه علوم پزشکی آجا (ارتش جمهوری اسلامی ایران)، مطالعهای را به انجام رساندهاند که نتایج آن اخیرا در نشریه « علوم مراقبتی نظامی» وابسته به همین دانشگاه منتشر گردیده است.
این پژوهش توصیفی تحلیلی، روی زنان حاضر در بخشهای زنان و زایمان بیمارستانهای نظامی شامل بیمارستانهای خانواده، هاجر، بعثت، چمران و نجمیه انجام شده است. ابزار گردآوری دادهها شامل 3 بخش بوده که بخش اول، شامل مشخصات دموگرافیک نظیر سن، نوع زایمان، تعداد زایمان، نوع تغذیه نوزاد بود. بخش دوم ابزار مربوط به ارزیابی کیفیت شیردهی با استفاده از سیستم ارزیابی شیردهی نوزاد از پستان بوده که تکمیل آن به شیوه مشاهده مستقیم انجام شد. بخش سوم نیز شامل 30 سؤال در مورد نگرش مادران به شیردهی بوده است.
نتایج این پژوهش نشان داد که بین کیفیت شیردهی زنان زایمان کرده به روش سزارین و زایمان طبیعی تفاوت قابلتوجهی وجود دارد.
بر اساس این نتایج، کیفیت شیردهی زنان با زایمان طبیعی هنگام زایمان در مقایسه با زنان زایمان کرده به روش سزارین کیفیتی بهمراتب بالاتر داشته است.
همچنین طبق این یافتهها، مادران سزارین شده در مقایسه با مادران با زایمان طبیعی ازنظر تغذیه با شیر مادر و طول مدت تغذیه،موفقیت کمتری دارند.
از یافتههای دیگر این مطالعه جالب میتوان به این موارد اشاره کرد 50 درصد مادران با زایمان طبیعی، دارای خلق خوب و اعتمادبهنفس بالا جهت شیردهی به نوزادانشان بودهاند، ولی این میزان در مورد مادران با زایمان سزارین تنها 17 درصد بوده است. همچنین میزان ترشح پرولاکتین در گروه زنان سزارینی پس از اولین تغذیه نوزاد، کمتر از گروه زایمان طبیعی بوده است.
بنابراین با توجه به یافتههای این پژوهش، محققین اظهار داشتهاند که زایمان طبیعی بهترین و کمعارضهترین روش زایمان هم برای مادر و هم برای نوزاد میباشد، زیرا علاوه بر منفعتهای مختلف، نگرش به شیردهی و کیفیت شیردهی مادران نیز در آن بهتر است.
گفتنی است طبق نظر دانشمندان، شیردهی برای مادر موجب سهولت در از دست دادن وزن اضافی بعد از زایمان، افزایش انقباضات رحم برای کنترل خونریزی رحمی، بهبود برگشت رحم درنتیجه آزادی اکسی توسین، کاهش خطر سرطان پستان، کاهش پوکی استخوان و کاهش احتمال حاملگی و همچنین باعث مهار پیشرفت بیماری آندومتریوز رحم میشود.
گزارش: محمدرضا دلفیه
منبع: احمدی، ی. و همکاران. 1396. مقایسه کیفیت شیردهی مادران تازهزا در زایمان طبیعی و سزارین در بیمارستانهای منتخب نظامی شهر تهران. علوم مراقبتی نظامی، ۴ (۱) :79-70.
No tags for this post.