جایزه صلح نوبل در برخی از موارد جایزه‌ای سیاسی به نظر می‌رسد ولی در برخی از سال‌ها مانند امسال نیز برندگان این جوایز به‌صورت کاملاً صلح‌آمیز به دنبال جهانی بهتر هستند. امسال جایزه صلح نوبل به کمپینی به نام International Campaign to Abolish Nuclear Weapons رسید. معنای نام این مرکز، کمپین بین‌المللی نابودی تسلیحات هسته‌ای است. یکی از نکات جالب این کمپین این است که نام خلاصه‌شده به‌کاررفته در نشان آن‌ها، مخفف حروف اول کلمات تشکیل‌دهنده نام این کمپین است. به‌این‌ترتیب عبارت Ican به دست می‌آید که معنای جالبی دارد: می‌توانم! حال در این مقاله قصد داریم به معرفی مختصر این کمپین بپردازیم.
شکل‌گیری و شروع کار
این کمپین کار خود را در سال 2007 میلادی آغاز کرد ولی ریشه‌های شکل‌گیری آن به سال 2006 میلادی بازمی‌گردد. پس از شروع به کار، Ican توانست تا به‌سرعت به یک نهاد ضد جنگ محبوب در سطح بین‌المللی بدل شود. البته کار این مرکز با الهام گیری از فعالیت‌های کمپین دیگری بود که با هدف ممنوعیت بین‌المللی ساخت میدان مین به راه افتاده بود و نقشی بزرگ در مذاکرات ممنوع سازی استفاده از میدان مین در میان قدرت‌های بزرگ جهان ما داشت.
تعدادی از موسسان اصلی این مرکز، برندگان جایزه نوبل در سال 2006 میلادی بودند و با نام پزشک‌های بین‌المللی برای جلوگیری از جنگ هسته‌ای، شناخته می‌شدند. از همان ابتدای کار، هدف Ican کاملاً مشخص بود و این مرکز، ماموریت خود را این‌گونه اعلام کرده بود: تغییر دادن رویکرد مذاکرات خلع سلاح به‌سوی معیارهای انسانی‌تر و تمرکز بر روی اثرات مخرب سلاح‌های اتمی بر انسان‌ها؛توجه ویژه به قدرت تخریب منحصربه‌فرد و آثار مهیب آن‌ها بر محیط‌زیست.
حامیان بین‌المللی
این کمپین حامیان بزرگی را در کنار خود می‌بیند که از میان هنرمندان، سیاستمداران و انواع رده‌های مختلف اجتماعی به آن‌ها پیوسته‌اند. مشهورترین نام‌های حامی Ican، دالای لاما، دزموند توتو، هنرمندانی مانند مایکل داگلاس و مارتین شین و نام‌های بزرگ متعدد دیگر هستند.
اهداف و دستاوردهای بزرگ
سال 2007: آغاز رسمی کار در طی نشست پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی.
سال 2010: حضور گسترده و تاثیر چشمگیر در بازبینی پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی در نیویورک
سال 2011: حضور اعتراض‌آمیز در مرکز همایش گروه P5 (آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه و چین) و ایجاد آگاهی بین‌المللی درزمینهٔ تسلیحات هسته‌ای. موردپذیرش قرار گرفتن Ican توسط سازمان جهانی صلیب سرخ.
سال 2012: شروع برنامه‌های زنجیری‌ای با نام بر روی بمب سرمایه‌گذاری نکنید.
سال 2013: همکاری با سازمان ملل و جامعه تاریخدانان اسلو برای ایجاد آگاهی بین‌المللی درباره تسلیحات هسته‌ای.
سال 2015: عضویت کشورهای مختلف در معاهده خلع سلاح‌های اتمی به‌واسطه فعالیت‌های Ican.
سال 2016: توفیق Ican درزمینهٔ دریافت امضای چندین کشور بزرگ جهان به پیمان‌نامه انسانی عدم استفاده از سلاح اتمی. (ایران ازجمله کشورهای امضاکننده است ولی کشورهایی مانند آمریکا به‌هیچ‌عنوان با امضای این پیمان موافقت نکرده‌اند.)
سال 2017: شاید بتوان بزرگ‌ترین دستاورد Ican در این سال را کسب جایزه صلح نوبل دانست که مسلما موجب جهانی‌تر شدن نام و اهداف این کمپین خواهد شد.
تهیه و تنظیم: آناهیتا عیوض خانی
No tags for this post.