در این نشست حدود 500 نماینده از 30 کشور جهان به بررسی روشهای تغییر و انقلاب در کشاورزی صنعتی میپردازند. دستور العمل این نشست شامل موارد زیر است،که چطور؛ انقراض گونهها را متوقف کنیم، از موفقیت توافق پاریس اطمینان حاصل کنیم، گسترش مقاومت آنتیبیوتیک را متوقف کنیم و از آسایش دیگر جانداران اطمینان حاصل کنیم. واقعیت این است که ما در حال خوردن زمین هستیم، وزمین روزی نه چندان دور تمام خواهد شد.
از شرکتهای چندملیتی تولید کننده غذا تا کشاورزان سنتی گونههای بومی و از عصب شناسان تا طبیعتگراها و حضور گسترده مهمانان در نشست انقراض و دامداری، نشان دهنده پیچیدگی و دشواری مسئلهای که در سراسر زمین بر اثر تولید محصولات دامی پدید آمده است. در این نشست نمایندگان مکدونالد و تسکو در کنار اتحادیه غذای پایدار و WWF قرار گرفتهاند.
این کنفرانس دوروزه توسط " کشاورزی جهانی دلسوزانه" یا CiWF برگزار شده است.این سازمان کارزارگر هشدار میدهد:« تاثیر کشاورزی بر حیات روی زمین فاجعه بار خواهد بود، مگر اینکه حرکتی جهانی برای فاصله گرفتن از کشاورزی فعلی آغاز شود». در جال حاضر جهان در مسیر از دست دادن دو سوم حیات وحشش تا انتهای این دهه میلادی است. دلیل عمده مسئله به جز شکار غیرقانونی ویران کردن زیستگاهها به منظور تولید غذا برای انسان است.
همچنین شیوع آنچه "ابرباکتری"ها خوانده میشوند، بر اثر استفاده بیش از حد آنتیبیوتیک و بروز مقاومت آنتیبیوتیک در مزارع پرورش دام آغاز شده است. انتشار متان ناشی از صنعت تولید دام تاثیر چشمگیری بر گرمایش جهانی و تغییر اقلیم دارد.
« فیلیپ لیمبری» مدیرعامل CiWF میگوید:« تولید دام، محیطزیست، حفاظت از حیاتوحش وسلامت انسانی همه با هم مرتبط هستند،بنابراین ضروری است تا متخصصان همه این عرصهها با همکاری هم یک راه حل عملی برای متوقف کردن این روند بیابند، قبل از این که کار از کار گذشته باشد».
CiWF فکر میکند باید در سیاستهای غذایی و کشاورزی در چهار چوب کنوانسیونهای سازمان ملل تجدید نظر کلی صورت گیرد. هدف از این کار تجمیع مناسب موضوعاتی همچون امنیت غدایی، تغییر اقلیم، آسایش حیوانات و سلامت انسان است،به نحوی که دستیابی تا تامین یکی از این موضوعات به قیمت دیگری تمام نشود.
لیمبری میگوید:« ممکن است مردم بدانند که حیوانات وحشی مثل پنگوئن، فیل و جگوار در معرض انقراض هستند. اما بسیار کماند کسانی که میدانند تولید دام که به وسیله تقاضای مصرف گوشت ارزان شدت گرفته است، یکی از بزرگترین عوامل انقراض گونهها و از دست دادن تنوع زیستی در جهان است». او متعقد است کشاورزی آینده باید با طبیعت باشد، نه علیه آن.
نویسنده برنده جایزه وفعال محیطزیست « راج پاتل» از دانشگاه تگزاش در این کنفرانس سخنرانی کرده است. او میگوید:« تاثیر کشاورزی جهانی در مقیاس جهانی گسترده است. کشاورزی صنعتی قطعا عامل جنگل زدایی، کشت تک محصولی ودر نتیجه عامل از دست دادن تنوع زیستی است». او در ادامه گفت:« ما در حال از دست دادن گونههایی هستیم، که هرگز از آنها چیزی نشنیدهایم که نامی بر آنها بگذاریم وکشاورزی صنعی نوک پیکان این بروز این رخداد است. این کنفرانس برای ایجاد یک همدلی و ساختن جنبشی است که جهان را متحول کند».
مارتین پالمر دبیر ککل اتحادیه ادیان و حفاظت میگوید:« سیستم فعلی غذا ابدا سیستمی سالم و پایا نیست، بلکه مصرفگرا، طمعکار وبه طرز احمقانهای تحت تاثیر فشار بازار است». او ادامه میدهد:« این سیستم غذایی با طبیعت طوری رفتار نمیکند، که گویی ما بخشی از آن هستیم، بلکه شبیه گنجه غذایی به آنها نگاه میکند که ما آزمندانه آن را تاراج میکنیم و امیدواریم به نوعی دوباره پر شود».
او تصور میکند؛ واقعیت این است که این اتفاق رخ نخواهد داد، بنابراین به عنوان نتیجه این کنفرانس امیدواریم بازیگران کلیدی از جمله ادیان بزرگ جایی مشترک برای همدلی بیابند که ما را به سوی جهانی بهتر و عادلانهتر برای همه موجودات سوق دهد».
ترجمه: علی رنجبران
منبع:BBC
No tags for this post.