محققان موفق به ساخت نانوحاملی شدند که قادر است ترکیبات دارویی را تا زمان رسیدن به تومور حفظ و نگهداری کند. این نانوذرات زیستتخریبپذیر میتوانند داروهای ضد سرطان را تا رسیدن به سلولهای نروبلاستوم ( نوعی سرطان کشنده کودکان) محافظت کنند.
محققان سرطانشناس با همکاری پژوهشگران فناوری نانو در بیمارستان کودکان فیلادلفیا موفق شدند با ساختن این نانوحامل، اثرات جانبی خطرناک دارو را به حداقل برسانند. نتایج نشان میدهد که این دارو مانع از رشد تومور شده و نرخ زنده ماندن را در مدلهای حیوانی افزایش داده است.
جرات بروجر از محققان این پروژه میگوید: «این نانوذرات به ما اجازه میدهد تا با دوز پایین داروی ضد سرطان را به تومور برسانیم. این نانوذرات به گونهای طراحی شدهاند که بتوانند داروی ضد سرطان را به آرامی وارد تومور کنند. دوز این دارو در نانوذرات کاهش یافته و اثربخشی آن افزایش مییابد.»
در این پروژه از نقطه ضعف سلول سرطانی استفاده شده است؛ این نقطه ضعف افزایش نفوذپذیری و احتباس سلولهاست. رگهای تومور سرطانی نسبت به سلولهای سالم از سازماندهی کمتری برخوردار بوده و دائما نشت دارند. ارتباط میان رگهای سالم بسیار قوی است در حالی که در سلولهای سرطانی این ارتباط بسیار ضعیف است. بنابراین، این نانوذرات میتوانند وارد این سلولها شده و دارو را در آنها رهاسازی کنند.
نروبلاستوم یک تومور صلب است و معمولاً در قفسه سینه کودکان رشد میکند. بیشتر داروهای ضدسرطان مربوط به 30 تا 40 سال قبل هستند اما این دارو یک موفقیت بزرگ بوده که نرخ زنده ماندن را از 20 درصد به 80 درصد رسانده است.
نتایج آزمونهای انجام شده روی موشها نشان داد که هیچ علائمی از مسمومیت ناشی از دارو در موشها وجود ندارد. ابعاد این نانوذرات کمتر از 100 نانومتر بوده به طوری که میتوانند وارد تومور سرطانی شوند. این ابعاد برای حمل داروی ضدسرطان کافی است.
ساخت نانوحامل زیستتخریبپذیر برای داروی ضد سرطان
نتایج این پژوهش در قالب مقالهای در نشریه Cancer Letters منتشر شده است.
No tags for this post.