حرارت شهاب سنگ ها عامل ایجاد جواهرات
حدود 40 میلیون سال پیش یک شهاب سنگ سرگردان پس از طی مسافتی طولانی در فضا به کره زمین رسیده و در محلی که امروزه کانادا نام دارد، با زمین برخورد می کند. این برخورد موجب بروز تغییراتی در سطح منطقه برخورد و مناطق اطراف آن شده و دمای سنگ ها و صخره های اطراف به 2 هزار و 370 درجه می رسند. به گفته دانشمندان این دما معادل نیمی از دمایی است که در سطح خورشید شاهد آن هستیم. امروزه ایجاد شدن این میزان از حرارت توسط یک منبع غیر منتظره نشان داده می شود: جواهرات!
فعل و انفعالات ناشی از برخورد شهاب سنگ ها با زمین حرارت کافی برای تبدیل کردن مواد معدنی از قبیل زیرکون (zircon) را به جواهراتی مانند zirconia فراهم می کند. در مطالعات زمین شناسی، زیرکونیا مانند یک دماسنج عمل می کند زیرا حداقل حرارت مورد نیاز برای تبدیل این ماده معدنی به جواهرات، دمای 2 هزار و 370 درجه است.
در حقیقت پس از برخورد شهاب سنگ ها با کره زمین در مناطق مختلف، حرارت بسیار زیاد ایجاد شده در محیط و محل برخورد سبب ایجاد تاثیرات مهمی می شود. تاثیراتی که عمدتا در زمان جوان بودن سیاره ما و اتمسفر آن رخ داده و در نهایت این سیاره را به محلی مناسب برای پدیدار شدن حیات تبدیل کرد. مطالعه گرمای حاصل از این شهاب سنگ های باستانی امری پیچیده است. آن ها نه تنها میلیون ها سال پیش با زمین تصادم داشتند بلکه بر اثر نیروی برخورد ان ها با زمین امواجی در صخره ها و سنگ های سطحی پدیدار شده و باعث شکل گرفتن آن ها شد. این سنگ ها اثرات و نشانه های حرارت را در خود حفظ کرده اند و با مطالعه این سنگ ها می توان دریافت که حرارتی معادل دستکم 2 هزار درجه را متحمل شده اند.
با این حال، فقدان شواهد فیزیکی ثبت شده در سنگ، به این معنی بود که امکان پیش بینی شدید ترین آزمایش های مربوط به این حوزه وجود ندارد. بنجامین بلک (Benjamin Black) از پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا با مطرح کردن موارد فوق این سوال را ارائه می کند که : چه نوع سوابقی می تواند منجر به یک رویداد قادر به تبخیر سنگ شود؟
امروزه مطالعات و بررسی های انجام شده نشان می دهد که هیچ شواهدی از این موضوع در دریاچه Mistastin و دهانه اتشفشانی این منطقه در کشور کانادا که بیست و هشت کیلومتر طول دارد، باقی نمانده و تنها از طریق روش فوق می توان دریافت که رویدادهای باستانی رخ داده در این محل چقدر روی سنگ ها تاثیر داشته است.
نیکولاس تیمز (Nicholas Timms) از پژوهشگران دانشگاه کورتین در پرت واقع در کشور استرالیا نیز به همراه تیمی از همکاران خود دریافتند دریافتند که این فعل و انفعالات ناشی از برخورد شهاب سنگ ها با زمین حرارت کافی برای تبدیل کردن مواد معدنی از قبیل زیرکون (zircon) را به جواهراتی مانند zirconia فراهم می کند. در مطالعات زمین شناسی، زیرکونیا مانند یک دماسنج عمل می کند زیرا حداقل حرارت مورد نیاز برای تبدیل این ماده معدنی به جواهرات، دمای 2 هزار و 370 درجه است. این تیم تحقیقاتی تاریخ فعل و انفعالات زیرکون را حدود 38 میلیون سال پیش تعیین کردند. وی در این رابطه اعلام کرد: «پیش از این هیچ پژوهشگری از خاصیت ویژه زیرکون برای مطالعه حرارت عامل ذوب سنگ ها استفاده نکرده بود. این برای نخستین بار است که ما توانستیم میزان حرارتی که صخره ها دریافت کرده بودند را به طور واقعی ارزیابی کنیم.»
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن تحت عنوان مقاله ای با عنوان «ثبت حرارت به کمک تاثیر صخره های فضائی » (Record heat from space rock impact) در اخرین شماره مجله تخصصی (Earth and Planetary Science Letters, doi.org/cczc) منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: newscientist
No tags for this post.