به گزارش سینا پرس از دانشگاه صنعتی شریف، طی سالهای اخیر گروه های تحقیقاتی بسیاری در سرتاسر دنیا تلاش می کنند با رفع مشکلات روبات های پوشیدنی آنها را از آزمایشگاه های خود به زندگی روزمره مردم وارد کنند اما یکی از چالش های روبات های پوشیدنی روش کنترل آنهاست.
این روبات ها دسته کنترل، فرمان یا چیزهایی شبیه این ندارند و روبات، خود باید حرکات طبیعی فرد را تشخیص داده و آن را درست مانند حرکت اعضای بدن فرد اما با قدرتی بیشتر اجرا کنند.هر چه تشخیص حرکت بهتر بوده و حرکات روبات همخوانی بهتری با اعضای بدن فرد داشته باشد، کاربر احساس راحتی بیشتری با روبات می کند.
**روباتی که حرکات شما را یاد می گیرد
برای کنترل روبات های پوشیدنی تاکنون روش های مختلفی ابداع شده است اما شاید هیچکدام به اندازه روش شریفی ها کاربران را راضی نکند.در روشی که پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف توسعه داده اند، روبات پس از مدتی حرکات فرد را یاد گرفته و متناسب با ویژگی های وی عکس العمل نشان می دهد.
دکتر مهران جاهد، سرپرست این طرح توضیح داد: رفتارهای حرکتی مثل راه رفتن، برداشتن و گرفتن اشیا از جمله ویژگی های فردی است و هر شخصی رفتارهای خاص خود را دارد اما در روش های موجود کنترل ربات های پوشیدنی، اغلب حرکات از پیش برنامه ریزی شده و به صورت یکسان برای همه کاربران اجرا می شود.
وی افزود: در این صورت روبات نه تنها هماهنگی کمی با بدن دارد بلکه اگر با اتفاق پیش بینی نشده ای مواجه شود، نمی داند که باید با آن چه کند.جاهد خاطرنشان کرد: در واقع تاکنون انسان باید نحوه کار با روبات را آموزش می دید اما حالا روبات است که یاد می گیرد چگونه با کاربر هماهنگ شود.
**راحتی بیشتر برای کاربران و کمکی برای پزشکان
محمد قاسمی، همکار این طرح درباره روش جدید کنترل روبات های پوشیدنی که به اسکلت های خارجی نیز مشهورند بیان داشت: بدن برای انجام حرکات فیزیکی از قوانین خاصی پیروی می کند که مغز انسان، آنها را کنترل می کند و مهم ترین کار ما پیدا کردن و الگو برداری از این قوانین بود؛ هرچند مدل حرکتی تمام افراد تقریبا یکسان است و تنها تفاوت اشخاص در تنظیمات پارامترهای این مدل است.
وی درباره اصول طراحی مدل کنترلی جدید توضیح داد: برای این کار ما از سیگنال های عصبی که به عضلات فرمان حرکت می دهند استفاده کردیم که این سیگنال ها از روی پوست قابل شناسایی هستند.
قاسمی با بیان اینکه چنین انتخابی به روبات اجازه می دهد درست مانند یک عضله واقعی مستقیما از سیستم عصبی بدن فرمان بگیرد، یادآور شد: البته برای اینکه پارامترهای مدل با ویژگی های فرد انطباق پیدا کند، کاربر باید آن را برای مدتی پوشیده و روبات به مرور حرکات فرد را یاد می گیرد.
وی ادامه داد: این در حالیست که در اغلب سامانه های کنترلی این گونه روبات ها با استفاده از حسگرهایی، تنها حرکت فیزیکی بدن را تشخیص داده و آن را تقویت می کنند چنین روبات هایی کاری به ویژگی های فردی ندارند و فقط از یک الگوی تعریف شده برای هر حرکت پیروی می کنند.
قاسمی اظهار کرد: به این ترتیب، مدل ما یک مدل فیزیولوژیک است که پارامترهای آن در دانش پزشکی معنا دار است و چنین مدلی علاوه بر راحت کردن کنترل روبات برای فرد، امکان بررسی وضعیت بیماران کم توان حرکتی که از روبات استفاده می کنند را نیز برای پزشکان فراهم می آورد.
سرپرست این طرح تحقیقاتی درباره برنامه های آتی گروهش برای توسعه این فناوری گفت: در حال حاضر این روش برای مدل سازی دست استفاده شده و با انجام آزمایش هایی نتایج آن به تایید رسیده است و ما الان در حال ساخت نمونه واقعی روبات پوشیدنی مجهز به این کنترل کننده هستیم و می خواهیم آن را برای سایر اعضای حرکتی بدن نیز طراحی کنیم.
No tags for this post.