افزایش عملکرد برنج به کمک نوعی باکتری

یکی از راه های رسیدن به کشاورزی ارگانیک و عاری از سموم و سایر مواد شیمیایی، استفاده از ظرفیت ها و پتانسیل موجودات میکروسکوپی خاک و همچنین مواد آلی است. استفاده از چنین راه حلی ضمن افزایش کیفیت خاک، موجب رعایت بهداشت و ایمنی محیط زیست نیز می گردد.

با توجه به این که امروزه، مصرف بی رویه کودهای شیمیایی، عوارض متعددی را برای سلامتی انسان و پایداری محیط زیست به وجود آورده است، استفاده از موجوداتی نظیر باکتری های محرک رشد که قادرند به عنوان مکمل و یا حتی جایگزین کودهای شیمیایی مورد مصرف قرار گیرند، به عنوان یکی از روش های قابل اتکا، نیازمند معرفی بیشتر و بهره برداری علمی مناسب تری می باشد.

در همین راستا محققینی از دانشگاه گیلان با همکاری موسسه تحقیقات خاک و آب کرج، پژوهشی را به منظور بررسی تاثیرگذاری روش های مختلف کاربرد نوعی از این باکتری ها تحت عنوان «سودوموناس» بر رفع نیازهای تغذیه ای گیاه برنج انجام داده اند که نتایج آن طی مقاله ای علمی پژوهشی در نشریه «زیست شناسی خاک» جلد 2 شماره 1 به چاپ رسیده است.

این پژوهش به صورت کشت گلخانه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان به انجام رسیده و در آن روش های مختلف کاربرد باکتری «سودوموناس» نظیر محلول پاشی و همچنین آغشته کردن ریشه برنج رقم هاشمی با آن مورد مطالعه قرار گرفته است.

نتایج آزمایش نشان می دهد که استفاده از باکتری سودوموناس به روش های مختلف قادر است به طور معنی داری باعث بهبود وضعیت سبزینه ای برنج شده و با افزایش جذب عناصر معدنی، تولید و عملکرد این گیاه را افزایش دهد.

طبق نتایج به دست آمده، تلقیح ریشه برنج با باکتری سودوموناس، بهترین کارایی را در این خصوص دارد و پس از آن، محلول پاشی این باکتری بر روی پیکره رویشی برنج بهترین اثر را داشته است.

بنا بر اظهار پژوهشگران، در گیاهانی که با باکتری سودوموناس مورد تیمار قرار گرفته اند، عناصر بیشتری جذب گردیده و هورمون های بالاتری نیز دریافت گردیده که این موضوع به رشد بهتر اندام های رویشی برنج منجر شده است. دلیل جذب بیشتر عناصر غذایی در گیاهان تیمارشده با باکتری نیز توانایی سودوموناس در تحریک و توسعه سیستم ریشه ای گیاه برنج عنوان گردیده است.

منبع

No tags for this post.