به گزارش سیناپرس به نقل از فردانما،پیشبینیهای ایزاک آسیموف از دورنمای شهرها که در آن عابرین پیاده به کمک پیادهروهای متحرک با سرعت زیاد حرکت میکردند، همچنان به صورت کامل محقق نشده است.
یکی از دلایل عدم توسعه پیادهروهای متحرک، مشکل مربوط به سوار شدن به آنها میباشد. در واقع سوار شدن بر یک پیادهروی متحرک که با سرعت بالا حرکت میکند بدون افتادن یا کم کردن سرعت عابرینی که در صف ورود به پیادهرو قرار گرفتهاند میسر نیست.
اما به نظر میرسد مهندسین آلمانی این مشکل را به کمک فناوری شناوری مغناطیسی – که برای قطارهای سریعالسیر توسعه پیدا کرده است- حل کردهاند. این فناوری به عابرین پیاده کمک میکند تا بدون زمینخوردن، در فرودگاهها و خطوط مترو با سرعت بالا حرکت کنند.
با پردهبرداری از پیادهروی مغناطیسی ایسیسیایال در گیجن اسپانیا، شرکت تیسنکروپ اعلام کرد که عابرین پیاده میتوانند روی این پیادهرو با سرعت ۱۲ کیلومتر بر ساعت (۳٫۳ متر در ثانیه) حرکت نمایند و به این ترتیب زمان ترانزیت در فرودگاهها تا دو سوم کاهش پیدا میکند. اگرچه این سرعت همچنان کمتر از سرعت سریعترین قهرمان دو سرعت جهان (۱۲٫۴ متر در ثانیه) است اما همچنان بیش از دو برابر سرعت راه رفتن معمولی است.
نحوه سوار شدن عابرین بر این پیادهروی جدید پرسرعت، همانند سوار شدن بر پیادهروهای متحرک معمولی است. تفاوت در اینجاست که ایسیسیایال به آرامی سرعت خود را افزایش میدهد، به این ترتیب که پالت پیادهرو (سطحی که عابرین روی آن میایستند) به سه برابر سایز اولیه افزایش سطح پیدا میکند. ایسیسیایال سرعت عابرین را به آرامی از ۰٫۶۵ متر بر ثانیه به ۲ متر بر ثانیه افزایش میدهد. علاوه بر این عابرینی که به جای ثابت ایستادن روی پیادهرو راه میروند، میتوانند به سرعت ۳٫۳ متر در ثانیه نیز دست پیدا کنند. به منظور به هم نخوردن تعادل عابرین روی پیادهروی متحرک، نرده کناری و سطح زیرین آن هماهنگ با هم حرکت میکنند.
هر پالت یک آهنربا دارد که توسط یک موتور خطی به جلو رانده میشود، بنابراین حرکت به صورت خط مستقیم تولید میشود که مخالف حرکت گردشی موتورهای الکتریکی رایج است. این فناوری مشابه فناوریای که شرکت تیسنکروپ برای ترنسرپید (یک مونوریل پرسرعت که بر مبنای فناوری شناوری مغناطیسی کار میکند) در شانگهای توسعه داده است.نسخه کمتر پیشرفته همین فناوری از سال ۲۰۰۷ در فرودگاه پیرسون تورنتو در حال استفاده بود است.
این فناوری نوین تیسنکروپ زمانی عرضه شده است که با توجه به رشد شهرنشینی و افزایش تراکم ترافیک در شهرها، برنامهریزان حمل و نقل شهرها به دنبال پیدا کردن راههای نوین برای تشویق مردم به استفاده از سیستمهای حمل و نقل عمومی هستند.
با افزایش تعداد فرودگاههای بزرگ، میزان پیادهروی در آنها نیز افزایش پیدا کرده است. تیسنکروپ بیان میکند که ایسیسیایال در مسیرهای با طول حداکثر ۱٫۵ کیلومتر جایگزین اتوبوسهای فرودگاهی خواهد شد. این فناوری قاعده بازی را عوض خواهد کرد.
No tags for this post.