اختراع دوربین عکاسی به افراد مختلفی نسبت داده می شود؛ اما اولین دوربین عکاسی که برای عکاسی کاربردی، کوچک و قابل حمل بود، در سال 1685 توسط جان استروگنوف (John Strognofe) ساخته شد. همچنین در برخی اسناد از جوزف نیپس فرانسوی به عنوان کسی یاد می شود که در سال 1826 موفق به ثبت یک منظره از جهان واقعی بر روی یک صفحه فلزی شد.
یک کلیک و ثبت یک دنیا خاطرات
مراسم ازدواج، لحظه بدنیا آمدن فرزند، نخستین قدم های کودک، اولین روز مدرسه، قبولی در دانشگاه، لحظات خاطره انگیز سفر، حضور در جمع خانواده، همه این رویدادها را می توان با یک کلیک ساده برای همیشه ثبت کرد.
کوچ از آنالوگ به دیجیتال
عکاسی آنالوگ اصطلاحی است که پس از ظهور عکاسی دیجیتال متداول شد. شاید بتوان گفت، با ظهور دوربین های دیجیتال، حذف فیلم عکاسی و ذخیره عکس ها بر روی حسگرهای حساس به نور CCD یا CMOS، عکاسی با تحولی شگرف روبرو شد.
تا مدت ها، مقاومت زیادی در استفاده از دوربین های دیجیتال بین عکاسان قدیمی وجود داشت. برخی عکاسان قدیمی معتقدند بودند که با دوربین های دیجیتال نمی توان بدرستی هنر عکاس را مشاهده کرد. دیدگاه ها و برداشت های متفاوتی نسبت به دنیای آنالوگ و دیجیتال وجود دارد:
- آلبوم های عکسی که به خاطرات پیوسته اند: بیشتر عکس هایی که با دوربین های دیجیتال یا دوربین گوشی های موبایل گرفته می شوند، هرگز چاپ نمی شوند؛ درحالیکه در دوربین های آنالوگ، همه فیلم ها ظاهر شده و با نظم و ترتیب خاصی در آلبوم های عکس زیبا قرار داده می شدند. رایانه، تبلت، تلفن همراه یا آلبوم های دیجیتال، جایگزین آلبوم های خاطره انگیز قدیمی شده اند.
- دقت در عکاسی کمتر شده است: در گذشته بدلیل محدود بودن فیلم های آنالوگ، عکاسان دقت بیشتری برای تهیه هر عکس به خرج می دادند؛ اما امروزه، به لطف حافظه بالای دوربین های دیجیتال، (برخی) عکاسان چندین بار از سوژه مورد نظر عکاسی می کنند تا به ایده آل خود برسند.
- عکس های قدیمی واقعی تر بودند: درحال حاضر، عکاسان با کمک نرم افزارهای مختلفی از جمله فوتوشاپ، می توانند تغییرات دلخواه را در عکس ها اعمال کنند؛ درحالیکه در گذشته، دستکاری عکس به یک روتوش و دستکاری ساده خلاصه می شد، به همین دلیل، عکس های قدیمی، زنده و واقعی تر بودند.
- سرعت عکاسی افزایش یافته است: نمی توان منکر این مطلب شد که با کمک دوربین های دیجیتال (بویژه دوربین های تلفن همراه)، سرعت عکاسی از سوژه ها و موقعیت های خاص افزایش پیدا کرده است. در این شرایط، عکاس – بدون نیاز به تنظیم نور و حتی نیاز به تهیه فیلم عکاسی – می تواند به صورت آنی از سوژه مورد نظر عکسبرداری کند.
دوربین های آنالوگ همچنان پرطرفدار
شرکت های مختلفی در زمینه تولید دوربین های دیجیتال فعالیت می کنند و تقریبا هر سال شاهد معرفی نسل جدیدی از این دوربین ها با قابلیت های بیشتر و پیشرفته تر هستیم؛ با این حال، دوربین های آنالوگ همچنان طرفداران خود را دارد.
دوربین پولاروید (Polaroid Camera) نوعی دوربین آنالوگ ظهور فوری است که نخستین بار توسط ادوین لند، فیزیکدان آمریکایی در سال 1948 به بازار عرضه شد. بلافاصله پس از عکاسی، عکس مورد نظر چاپ و از دوربین خارج می شود.
با اقبال مجدد نسبت به دوربین های آنالوگ، شرکت های مختلفی از جمله فوجی فیلم، نسل جدید دوربین های پولاروید را به بازار عرضه کرده اند تا بار دیگر، مردم بتوانند لذت در دست گرفتن عکس ها را حس کنند.
مرگ عکاسی حرفه ای با دوربین های تلفن همراه
یکی از آفت های دامن گیر عکاسی، مجهز شدن گوشی های تلفن همراه به دوربین عکاسی است. دوربین های گوشی های هوشمند، هر روز پیشرفته تر می شوند؛ درحالیکه فرهنگ استفاده از آن بدرستی در بین مردم نهادینه نشده است.
شهروندان عادی، جای خبرنگاران و عکاسان را در ثبت لحظات و حوادث مختلف گرفته اند؛ بدون رعایت حریم خصوصی و شئونات اخلاقی جامعه و تنها به صرف داشتن گوشی مجهز به دوربین عکاسی، اقدام به تهیه عکس و فیلم می کنند. سایت ها و شبکه های اجتماعی مملو از فیلم ها و عکس هایی است که توسط مردم تهیه شده اند. در این بین، هنر عکاسی نیز به مقوله ای مغفول مانده تبدیل شده است.
گزارش: معصومه سوهانی
منابع: techfactslive / theguardian / worldphotoday
No tags for this post.