لزوم تربیت کودکان در مواجه با آزارهای جنسی

جهان با همه زیبایی ها و شگفتی هایش، هیچگاه نمی تواند محل امنی برای کودکان باشد و در سطح جهانی روزانه وقایع وحشتناکی از جمله سوء استفاده های مختلف جنسی کودکان اتفاق می افتد که می توان تعداد کمی از آنها را در رسانه ها پیدا کرد و بسیاری از آنها از ترس و شرم، خاموش می شوند در حالی که از فکر و ذهن کودک و خانواده آن بیرون نخواهند رفت.

سوء استفاده های جنسی یا تجاوز به کودکان تنها عملی نیست که این بیماران جنسی انجام می دهند. آنها روح و روان کودکان را نیز هدف قرار داده و آنها را از این طریق شکنجه می دهند.

بیماران جنسی به دختران و پسران بسیار کوچک حتی زیر سه سال، نیز رحم نکرده و به آنها نیز تعرض می کنند. اخیرا اعلام شده که نگهبان و دربان یک مدرسه در هند چندین بار به یک دختر چهار ساله تعرض کرده است. این نخستین مورد سوء استفاده جنسی در مدارس نیست و نخواهد بود. اتفاق افتاده که معلمان مرد، دانش آموزان خود را مورد آزار و یا سوء استفاده جنسی قرار دهند.

لازم به ذکر است که سوء استفاده های جنسی یا تجاوز به کودکان تنها عملی نیست که این بیماران جنسی انجام می دهند. آنها روح و روان کودکان را نیز هدف قرار داده و آنها را از این طریق شکنجه می دهند. در واقع این افراد پس از سوء استفاده جنسی، کودکان را ترسانده و تهدید می کنند و به روش های گوناگون از جمله کلامی شکنجه می دهند تا از سخن گفت و صحبت کردن کودک در رابطه با این اتفاق هولناک جلوگیری کنند.

در اینجا وظیفه والدین بسیار مهم و حیاتی به نظر می رسد و بر پایه روش تربیتی که از ابتدا پدر و مادر با کودک خود پیش می گیرند، می توان از بسیاری وقایع جلوگیری کرد. اگر کودکان باور داشته باشند که  همیشه تنها افرادی که باید به آن ها اعتماد کنند، پدر و مادرشان هستند  و والدین به کودکانشان این اطمینان را بدهند که در هر حال و هر اتفاقی باز هم امن ترین مامن برایشان باقی خواهند ماند؛ کودکان می توانند کوچک ترین تهدید و آزاری را به سرعت به والدین گزارش دهند و احساس ناراحتی و اندوه خود را با آن ها درمیان بگذارند.

در این یادداشت توضیحات لازم در این رابطه از سوی نیاتی . ان. شاه (Niyatii N Shah) کارشناس مسائل و مشکلات جنسی کودکان، مطرح می شود تا بدانیم که چگونه کودکانمان را از این خطرات حفظ کرده و یا در صورت بروز مشکلات احتمالی چگونه به آن ها کمک کنیم.

به اعتقاد این کارشناس روانشناسی کودک، مهمترین مواردی که والدین باید در مورد آزارهای جنسی کودکان دانسته و به آن عمل کنند عبارتند از:

پیش از این که دیر شود، وارد عمل شوید: به یاد داشته باشید که بهترین راه برای کمک به کودکان، ایجاد و نگه داشتن ارتباط باز، مملو از اعتماد و رابطه ای صمیمانه بین والدین و کودک است. ما تا کنون همیشه به کودکانمان آموخته ایم که مهد کودک، مدرسه، خانه فامیل و دوست محل هایی امن بوده و کارکنان مدارس، معلمان، خدمتکاران مدرسه ها، مردهای فامیل همچون دایی و عمو و غیره افرادی قابل اعتماد هستند. بنابراین یک تفکر کاملا امن و پر از اعتماد را در کودکانمان ایجاد کرده ایم که در صورت خدشه وارد شدن به آن، کودک صدمه جبران ناپذیری را تجربه خواهد کرد. بهتر است که اول با از بین بردن هر گونه فاصله بین والدین و کودک، اعتماد کودک را جلب و حفظ کنیم تا در صورت بروز هر نوع مشکلی، پیش از اینکه خیلی دیر شود کودک بدون هیچ گونه شک و ترس و با اعتماد کامل به صبحت در رابطه با واقعه بپردازد. سپس برای روشن کردن خطر افراد بیمار جنسی در کودک، بهتر است توضیح این مساله را گسترش داده و معلمان، فامیل، دوستان و آشنایان را نیز از قلم نیاندازیم و به کودک این باور را بدهیم که ممکن است خطر خیلی نزدیک باشد. 

اهمیت آموزش درست شناخت بخش های جنسی بدن: لازم است تا والدین بدانند که باید نوع سخن گفتن و استفاده کلمات را در توضیح بخش های جنسی بدن و حذر کودک از نمایش آن ها باید تغییر داده و بهبود بخشیده شود. به اعتقاد کارشناسان مسائل و مشکلات جنسی کودکان، بهتر است از دو سالگی کودکان نسبت به اندام های تناسلی و بخش های خصوصی بدن خود شناخت پیدا کرده و به طور معقول نام آن ها را بدانند چرا که گاهی اوقات زمانی که کودک مورد تعرض قرار می گیرد حتی قادر به توضیح مشکل خود نیست و نمی تواند بگوید که چه بخشی از بدن وی مورد آزاد و اذیت یا تعرض قرار گرفته است. به عنوان مثال ممکن است که کودکی به والدین خود بگوید که پاهایش درد می کنند و آسیب دیده اند اما ناحیه دقیق و محل اصلی را آن به خاطر نا آگاهی یا شرم، عنوان نکند، در این صورت پدر و مادر مساله را جدی نگرفته و نمی توانند به سرعت عامل آن را پیدا کرده و به حل مشکل بپردازند. پس بهتر است تا والدین این آموزش را به درستی انجام دهند.

پدر و مادرها باید فعال باشند و حضورشان همیشه به کودک احساس امینت دهد: والدین باید در مهد کودک ها و مدارس کودکشان حضوری فعال داشته باشند و در جلسات شرکت کنند تا کارکنان، خدمتکاران و معلمان حضور مستمر آن ها را دیده و بدانند که شما والدینی جدی و حساس نسبت به فرزندانتان هستید. این حضور دائمی باعث می شود تا فرد بیمار جنسی پیش از هر اقدامی فکر کند و حضور احتمالی والدین مانعی برای اقدام خبیثانه و زشت او شود. به طور کلی این گونه افراد نمی خواهند شناخته شوند و در انجام فعالیت های خود بسیار محتاط عمل می کنند. این بیماران جنسی ممکن است سراغ هر گونه کودکی بروند اما اطمینان داشته باشید سراغ کودکی که همیشه و در هر شرایطی از سوی والدینش پشتیبانی می شود، نخواهند رفت.

آموزش طلب کمک برای کودکان در زمان آزار جنسی: باید به کودکان آموزش داده شود که در صورت هرگونه تعرض و یا آزار جنسی، چه فیزیکی و چه کلامی، در صورت بروز آن در محیط مدرسه، به معلم یا فرد قابل اطمینان گفته شده و سپس شرح ماوقع در نخستین زمان مواجه شدن با والدین، به پدر و مادر بازگو شود. علاوه بر آن در صورت بروز چنین اتفاقی در خارج از مدرسه، بهتر است به کودک آموزش داده شود که با صدای بلند اعتراض خود را نسبت به عمل بد متعرض مطرح کرده و از مردم طلب کمک کند. کودکان باید اطمینان پیدا کنند که در صورت اعتراض به چنین اعمالی مقصر شناخته نمی شوند و می توانند مطمئن باشند که با این گونه اعتراض ها در امینت بیشتری خواهند بود. کودکان باید مطمئن باشند که در صورت بیان مشکلاتی که تجربه کرده اند، نادیده گرفته نمی شوند و یا با نگاه بد و شماتت آمیز با آن ها بر خورد  نخواهد شد.  

سخنان و تغییر رفتار کودک خود را جدی بگیرید: کودکانی که توسط بیماران جنسی مورد آزار و اذیت و یا تعرض قرار می گیرند، از نظر روحی دچار ضربه سختی می شوند. والدین می توانند نشانه هایی همچون گوشه گیری، گریه کردن های ناگهانی، بی خوابی، کابوس دیدن و بد خوابیدن، ایجاد رفتارهای وسواس گونه ناگهانی، ترس و واهمه شدید نسبت به همه و رفتاری های عجیب دیگر که به طور ناگهانی در کودک بروز کرده را به عنوان موارد مهم در زمینه آسیب های جنسی کودک در نظر گرفته و در صورت وقوع این موارد نسبت به شرایط فرزند خود نگران شده و با ایجاد رابطه ای صمیمانه و صلح جویانه با وی  به گفتگو بنشینند. معمولا این گونه کودکان نسبت به همه افراد بی اعتماد شده و گوشه گیر می شوند. آن ها دوست ندارند در مهمانی ها یا هر جمع دیگری شرکت کنند و از حضور در چنین جمع هایی خودداری می کنند. در صورتی که در مدرسه و یا مسیر مدرسه به خانه، مورد آزار و اذیت قرار گیرند، از رفتن به مدرسه نیز ترس و واهمه دارند و هر روز به بهانه ای از رفتن به آن خودداری می کنند. ممکن است کودک دچار وسواس شده و بخواهد مکررا بدنش را که توسط متعرض لمس شده، تمیز کند. شناخت این گونه رفتارهای عجیب می تواند به پدر و مادر کمک کند تا مشکل را فهمیده و نسبت به حل آن اقدام کنند. در صورتی که کودک تلاش می کند با تعریف داستان و یا واقعه ای، والدین را نسبت به آن چه تجربه کرده است، آگاه کند، پدر و مادر باید گوش شنوا داشته باشند و با صبر و مهربانی همه حرف های فرزند خود را بشنوند و نسبت به آن رفتاری نشان دهند که باز هم بهترین پناهگاه کودک خود باشند.

کمک گرفتن از راهنمائی های مشاور کودکان: در صورت وارد شدن ضربه شدید روحی به کودکان در اثر سوء استفاده جنسی؛ باید از تجربیات و خدمات مشاور کودکان کمک گرفت. اگر چنین واقعه تلخی برای کودکی اتفاق افتاد، پدر و مادر نباید آن را نادیده گرفته و به جهت شرمی که نسبت به آن ایجاد شده، کودک را با مشکلات روحی اش تنها بگذارند. در این شرایط مشاوران کودک بهترین کمک را خواهند داشت تا کودک به زندگی عادی خود باز گردد.

فاطمه کردی

منبع: thehealthsite

No tags for this post.