به گزارش ایرنا از ستاد ویژه فناوری نانو، ویژگی برجسته این نانوحامل که در مقیاس آزمایشگاهی ساخته و بررسی شده است، پایداری مناسب در پلاسمای خون و حساسیت بالا به تغییرات pH است.
میتوکسانترون (Mitoxantrone) دارویی است که برای درمان ام اس، سرطان پروستات و سرطان خون مورد استفاده قرار می گیرد.
عوارض جانبی این دارو مانند عوارض قلبی، کاهش گلبول های سفید و پلاکت ها سبب شده که استفاده از این دارو در مراکز درمانی محدود شود.
تحقیقات نشان داده که بخش عمده این عوارض ناشی از فرمولاسیون و نحوه ساخت دارو است که برای رفع این مشکل می توان از نانوحامل ها استفاده کرد.
به گفته دکتر سعید قنبرزاده، در این طرح تحقیقاتی نانوحامل لیپوزومی از مشتقات کلسترول طراحی شده که در آن داروی ضدسرطان میتوکسانترون بارگذاری شده است. افزایش انتخاب پذیری نانوحامل این داروی ضدسرطان و کاهش عوارض جانبی آن به همراه افزایش پایداری در پلاسمای خون از اهداف دنبال شده در این طرح است.
وی افزود: در بین نانوحامل های مختلف، لیپوزوم ها به عنوان گزینه مناسب و امیدوارکننده برای درمان سرطان شناخته شده اند. با این حال گزارش هایی مبنی بر عدم ناپایداری این نانوحامل ها در پلاسمای خون یا حساسیت کم آنها به تغییرات pH در داخل بدن و زمان کوتاه گردش در خون وجود دارد. بنابراین باید نانولیپوزوم هایی طراحی کرد که در پلاسمای خون پایدار و در برابر تغییرات pH حساسیت بالایی داشته باشند.
به گفته قنبرزاده، بر اساس نتایج حاصل شده، نانولیپوزوم های ساخته شده در این طرح، علاوه بر حساسیت به تغییرات pH، در پلاسمای خون پایدار و اثرات سمیت سلولی آنها بر روی سلول های سرطانی بیشتر از سلول های سالم است. این نتیجه منجر به کاهش عوارض جانبی و کاهش دوز مصرفی می شود.
نتایج این طرح تحقیقاتی که حاصل تلاش دکتر سعید قنبرزاده متخصص داروسازی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز و همکاران وی است، در نشریه JOURNAL OF BIOMATERIALS APPLICATIONS به چاپ رسیده است.