به گزارش سیناپرس به نقل از اسپاش، این شرکت، بودجه‌ی مذکور را از موسسه‌ی دولتی Intelektas LT دریافت کرد که به کمک به کسب‌و‌کارهای خصوصی در لیتوانی اختصاص دارد.
EPSS موفق شد تا برای ماهواره‌ی مکعبی LituanicaSAT-2 اختلاف سرعتی برابر با 10 سانتیمتر بر ثانیه ایجاد کند و اثرات محسوسی بر مشخصات مداری آن بگذارد. وایتنیس بوزاس (Vytenis Buzas) نایب رییس نانواویونیکس و یکی از موسسان آن می‌گوید این شرکت از پتانسیل تجاری رانشگر خود مطمئن است و پیش‌بینی بازار پیش روی ماهواره‌های کوچک آینده‌ی خوبی را ترسیم می‌کند. وی افزود: «رشد روزافزون تعداد ماهواره‌های کوچک، مخصوصا به صورت منظومه‌های ماهواره‌ای باعث شده است تا به رقیبی جدی برای ماهواره‌های بزرگ بدل شوند. این شرایط، به وجود آمدن فرصت راه‌اندازی کسب و کارهای جدید را نیز با خود به همراه دارد.»
مقامات نانواویونیکس می‌گویند استفاده از EPSS باعث کاهش هزینه‌ی منظومه‌های ماهواره‌های کوچک تا 80 درصد خواهد شد و به همین دلیل این سامانه می‌تواند دسترسی به فضا را برای سازمانهای بیشتری در سرتاسر جهان امکان‌پذیر کند.
طبق اعلام این شرکت، زمان آزمایش EPSS بسیار کوتاه بوده است؛ به نحوی که در مدت زمان تنها 2 ثانیه، نقطه‌ی اوج LituanicaSAT-2 را 200 متر جابجا کرده است و میانگین تراست آن 127 میلی نیوتون بوده است. هدف اصلی نانواویونیکس این بود که عمر مداری این ماهواره را چهار برابر کند. با توجه به نتایج آزمایش به نظر می‌رسد که این هدف در آینده برای EPSS قابل دسترس است.
نانواویونیکس تاکید دارد که سامانه‌ی رانشگر تولیدی این شرکت، با یک سوخت پاک تک‌پایه (monopropellant) کار می‌کند. آمونیوم دی نیترامید (AND) که در رانشگر EPSS به عنوان سوخت استفاده می‌شود، از هیدرازین که متداولترین سوخت مورد استفاده در رانشگرهاست عملکرد بسیار بهتری دارد و دلیل این مقایسه، تمایل نانواویونیکس به جایگزین کردن رانشگر خود در ماموریتهای ناسا و سازمان فضایی اروپا (ESA) است.
شرکت نانواویونیکس در سال 2014 و با هدف تامین قطعات و پلتفرم‌های ماهواره‌ای برای ماهواره‌های کوچک تاسیس شد و در فاز اول فعالیتهای خود به تحقیق و توسعه و جذب سرمایه برای این موارد پرداخت. شایان ذکر است که توسعه‌ی سامانه‌ی EPSS قبل از تاسیس این شرکت و در سال 2009 توسط دانشگاه ویلنیوس (Vilnius University) کشور لیتوانی آغاز شده بود.
No tags for this post.