انتشار مجموعه تصاویر اعجاب آور مریخ
به گزارش سیناپرس به نقل از اسپاش، کریاسیتی پیش‌ازاین شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول‌های آلی، برخی سازه‌های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده است و امروز، ا ۵ اوت سال ۲۰۱۷ است و مریخ‌نورد کریاسیتی ناسا طی پنج سال اخیر، چشم‌اندازهای فوق‌العاده دیدنی از سیاره سرخ را به زمینی‌ها نشان داده است. مأموریت ۲.۵ میلیارد دلاری کریاسیتی، بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین مریخ نوردی است تاکنون به سطح سیاره سرخ فرستاده شده است. کریاسیتی در طول مأموریت خود، بیش از ۲۰۰ هزار عکس از سطح سیاره مریخ به ثبت رسانده و با بهره بردن از ابزارهای قوی حفاری خود، موفق به نمونه‌برداری از سطح این سیاره شده است.
در ابتدا، مأموریت اصلی کریاسیتی به مدت دو سال (یا یک سال مریخی که دارای ۹۸ هفته است) برنامه‌ریزی‌شده بود، اما معماری عالی مریخ‌نورد، به‌رغم برخی نگرانی‌ها که وجود داشت، عملکرد شگفت‌انگیزی از خود به نمایش گذاشت. مریخ‌نورد کریاسیتی موفق شده بر برخی مسائل فنی کوتاه‌مدت، اتفاقات غیرمنتظره و سطوح ناهموار مریخ غلبه کند و مجموعه ارزشمندی از عکس‌های هیجان‌انگیزی را از همسایه مرموز ما ثبت کند.
کریاسیتی تاکنون مسیری حدود ۱۷ کیلومتری را در سطح سیاره سرخ پیموده و تیم مأموریت کریاسیتی مراقب‌اند که مسیرهایی را برای مریخ‌نورد انتخاب کنند که فاقد سنگ‌ها و صخره‌های تیز باشند. ناسا اطمینان دارد که هنوز هم کریاسیتی قادر به ادامه مأموریت خود است. انتظار می‌رود، این مریخ‌نورد حداقل حدود ۴.۸ کیلومتر دیگر در مریخ راهپیمایی کند.
کریاسیتی در طول پنج سال گذشته، برخی از باکیفیت‌ترین و حیرت‌انگیزترین تصاویری را از سطح مریخ ثبت کرده که تاکنون دیده‌ایم. در ادامه با برخی از تصاویر مبهوت‌کننده کریاسیتی همراه تکرا باشید.
نقشه سفر کریاسیتی در طول پنج سال گذشته. از زمان استقرار مریخ‌نورد کریاسیتی یا همان کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ در سیاره سرخ، این مریخ‌نورد اکتشافات اعجاب‌آوری را انجام داده است. کریاسیتی پیش‌ازاین شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول‌های آلی، برخی سازه‌های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده است
کریاسیتی پیچیده‌ترین کاوشگری است که ناسا به مریخ فرستاده است. کریاسیتی دارای شش چرخ است و ۳ متر طول، ۲.۸ متر عرض و ۸۹۹ کیلوگرم وزن دارد
این عکس روز ۱۰ نوامبر ۲۰۱۶ در نزدیکی کوه شارپ به وسیله سه فریم دوربین تله لنز ماستکم کریاسیتی ثبت شده است. تنوع رنگ‌های این ناحیه به تنوع ترکیبی پایه کوه شارپ اشاره دارد. رنگ بنفش پیش‌ازاین در نواحی صخره‌ای که کریاسیتی از ابزار شیمی و کانی‌شناسی خود برای شناسایی هماتیت (نوعی اکسید آهن) بهره برده بود هم، مشاهده شده بود. باد و شن و ماسه و همچنین شرایط فصلی، سنگ‌ها و صخره‌ها را نسبتا عاری از گردوغبار نگه داشته که باعث آشکار شدن رنگ صخره‌ها شده است
کوه شارپ به ارتفاع پنج کیلومتر، در مرکز دهانه برخوردی گیل به عرض ۱۵۴ کیلومتر واقع‌شده است. کاوشگر کریاسیتی که از زمان فرود در سال ۲۰۱۲ تاکنون، مشغول درنوردیدن سطح سیاره سرخ است، پس از رسیدن به این دهانه شواهدی کشف کرده که نشان می‌داد. این ناحیه می‌توانسته در گذشته‌ای باستانی از حیات میکروبی برخوردار بوده باشد
کریاسیتی، در طول مأموریت خود، زمان زیادی را صرف کشف سرنخ‌های جدیدی از تاریخچه مریخ کرده؛ ازجمله شواهدی از دریاچه‌های تبخیری و ذخایر معدنی که نشان‌دهنده حضور اکسیژن در سیاره سرخ هستند. به گفته ناسا، سطح ترک‌خورده ۳ میلیارد سال پیش شکل‌گرفته و توسط لایه‌های رسوبی سنگ‌های دیگر دفن شده است. شواهد دیگر موجود در این ناحیه، لایه‌های موربی هستند که می‌توانسته‌اند درزمانی که آب در آن جریان داشته، مانند نزدیکی به ساحل یک دریاچه (باستانی) تشکیل شده باشند
کریاسیتی، در سال ۲۰۱۶، عکس‌هایی از یک گوی فلزی گداخته ثبت کرد. این گوی که صخره تخم‌مرغی نام‌گرفته، به‌عنوان یک شهاب‌سنگ کوچک شناسایی‌شده و به‌احتمال‌زیاد از نیکل و آهن تشکیل‌شده است. صخره تخم‌مرغ شکل، برای اولین بار در عکسی که مریخ‌نورد کریاسیتی روز ۲۳ اکتبر سال ۲۰۱۶ گرفته بود، مشاهده شد. کریاسیتی سپس عکس دو فریمی از شهاب‌سنگ گرفت و با استفاده دوربین میکرو تصویرساز از راه دور ChemCam، این صخره را موردبررسی قرار داد. تجزیه‌وتحلیل شیمیایی نشان می‌دهد که این سنگ‌آهن ظاهرا از گداخته شدن شکل‌گرفته است. به‌احتمال‌زیاد، این سنگ با ورود با جو مریخ گداخته شده باشد و سپس با رسیدن به سطح سیاره، منجمد شده است
امروز مریخ بیابانی کاملا خشک است، اما در دوران اولیه‌اش دارای نواحی وسیع مملو از آب و رودخانه‌هایی به عمق ۱۰۰۰ پا (حدود ۳۰۴ متر) بوده است. ولی دانشمندان ناسا توضیحی برای چگونگی باقی ماندن این آب در سطح مریخ به مدت میلیون‌ها سال و بدون وجود آب و هوایی گرم ندارند
این عکس اواخر سال ۲۰۱۶ از ناحیه تپه‌های مورای در دامنه‌های کم ارتفاع کوه شارپ گرفته‌شده است، ناحیه‌ای که قله مرکزی در دهانه گیل تشکیل داده است. این ناحیه برای نخست بار در دهه ۱۹۷۰کشف شد، این ناحیه تپه بزرگی از لایه‌های رسوبی فرسایش یافته است که حدود ۵.۵ کیلومتر بالاتر از سطح دره ارتفاع دارد
