سیناپرس: فیبریلاسیون دهلیزی یکی از شایع ترین ناهنجاری ها در ریتم قلب است. طبق مطالعه ای جدید، این مشکل موجب افزایش احتمال بروز سکته و نیز انواع مختلفی از زوال عقل (دمانس) می شود.
معمولاً برای جلوگیری از سکته برای بیماران دارای مشکل عروق کرنر و یا بیماری عروق محیطی، یک درمان دوگانه دارویی تجویز می شود. با این حال باید اثرات بلند مدت قرارگیری بیمار در معرض داروهای ضد انعقاد خون نظیر وارفارین را نیز مد نظر قرار داد. در واقع این امر می تواند به بروز خونریزی های جزئی در مغز منجر شود. در این صورت علایم این مشکل بلافاصله پدیدار نمی شود و در گذر زمان انباشته شده و به این ترتیب، احتمال بروز زوال عقل (دمانس) افزایش می یابد.
دانشمندان برای انجام این تحقیق، به بررسی 1031 فرد بیماری که سابقه سکته و یا زوال عقل را در طی ده سال اخیر نداشتند پرداختند. همه این افراد، از چنین داروهایی استفاده می کردند. پس از در نظر گرفتن عوامل بروز خونریزی و سکته، مشخص شد که بیمارانی که حداقل در 25 درصد از دوره های پایش، زمان انعقاد خون (زمان پروترومبین) آنها بیش از 3 بود، دو برابر بیشتر از کسانی که تنها در 10 درصد (یا درصدی کمتر) از موارد این زمان انعقاد خون را داشتند، دچار زوال عقل می شدند.
بیمارانی که سرعت انعقاد خون آنها کند است، داروهای بیشتری دریافت می کنند. پیش از این مطالعات نشان داده بود که بیمارانی که دارای فیبریلاسیون دهلیزی هستند، چنانچه زمان انعقاد خون آنها بسیار پایین باشد، بیشتر در معرض زوال عقل قرار دارند. گفتنی است پایین بودن زمان انعقاد خون سبب افزایش خطر خونریزی می شود. به همین دلیل، خونریزی های جزئی مغز و لخته های ایجاد شده می تواند سبب بروز فراموشی و زوال عقل در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی شود.
این پژوهشگران توصیه می کنند بیمارانی که وارفارین و یا داروهای ضد پلاک نظیر آسپرین و یا کلدوپیدوگرل مصرف می کنند، در مورد اثرات بلندمدت این داروها با پزشک خود مشورت کنند.
No tags for this post.